ترجمهٔ معانی آیه 113 سوره سوره توبه - ترجمه ى بوسنيايى كتاب مختصر در تفسير قرآن كريم - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 113

مَا كَانَ لِلنَّبِيِّ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَن يَسۡتَغۡفِرُواْ لِلۡمُشۡرِكِينَ وَلَوۡ كَانُوٓاْ أُوْلِي قُرۡبَىٰ مِنۢ بَعۡدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمۡ أَنَّهُمۡ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَحِيمِ

Ne priliči Vjerovjesniku i vjernicima da mole Allaha za oprost mnogobošcima, pa makar im bili najbliža rodbina, nakon što im je postalo jasno da će, zbog toga što su umrli kao mnogobošci, u džehennem ući.

از فواید آیات این صفحه:

• بطلان الاحتجاج على جواز الاستغفار للمشركين بفعل إبراهيم عليه السلام.

Ajetima se ukazuje na neispravnost stava o dozvoli traženja oprosta za mnogobošče, analogno postupku poslanika Ibrahima.

• أن الذنوب والمعاصي هي سبب المصائب والخذلان وعدم التوفيق.

Grijesi su uzrok nedaća, gubitka i neuspjeha.

• أن الله هو مالك الملك، وهو ولينا، ولا ولي ولا نصير لنا من دونه.

Allah ima sveobuhvatnu vlast, On je naš zaštitnik, i pored Njega mi nemamo ni zaštitnika ni pomagača.

• بيان فضل أصحاب النبي صلى الله عليه وسلم على سائر الناس.

Ajetima se ukazuje na vrijednost drugova Allahova Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, u odnosu na druge ljude.