ترجمهٔ معانی قرآن کریم - ترجمه ى انگليسى - تقى الدين هلالى و محسن خان * - لیست ترجمه ها
ترجمهٔ معانی آیه: (51) سوره: سوره شورى
۞ وَمَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن يُكَلِّمَهُ ٱللَّهُ إِلَّا وَحۡيًا أَوۡ مِن وَرَآيِٕ حِجَابٍ أَوۡ يُرۡسِلَ رَسُولٗا فَيُوحِيَ بِإِذۡنِهِۦ مَا يَشَآءُۚ إِنَّهُۥ عَلِيٌّ حَكِيمٞ
51. It is not given to any human being that Allâh should speak to him unless (it be) by Revelation, or from behind a veil, or (that) He sends a Messenger to reveal what He wills by His Leave. Verily, He is Most High, Most Wise.[2]
(V.42:51) See the footnote of (V.4:163).
تفسیرهای عربی:
ترجمهٔ معانی آیه: (51) سوره: سوره شورى
ترجمهٔ معانی قرآن کریم - ترجمه ى انگليسى - تقى الدين هلالى و محسن خان - لیست ترجمه ها
ترجمهٔ معانی قرآن کریم به زبان انگلیسی ـ ترجمهٔ تقی الدین هلالی و محمد محسن خان.