وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی ئينگلیزی - تقي الدين هلالي و محسن خان * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (51) سوره‌تی: سورەتی الشوری
۞ وَمَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن يُكَلِّمَهُ ٱللَّهُ إِلَّا وَحۡيًا أَوۡ مِن وَرَآيِٕ حِجَابٍ أَوۡ يُرۡسِلَ رَسُولٗا فَيُوحِيَ بِإِذۡنِهِۦ مَا يَشَآءُۚ إِنَّهُۥ عَلِيٌّ حَكِيمٞ
51. It is not given to any human being that Allâh should speak to him unless (it be) by Revelation, or from behind a veil, or (that) He sends a Messenger to reveal what He wills by His Leave. Verily, He is Most High, Most Wise.[2]
(V.42:51) See the footnote of (V.4:163).
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (51) سوره‌تی: سورەتی الشوری
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی ئينگلیزی - تقي الدين هلالي و محسن خان - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وەرگێڕاوی ماناکانی قورئانی پیرۆز بۆ زمانی ئینگلیزی، وەرگێڕان: تقي الدين الهلالي ومحمد محسن خان.