ترجمهٔ معانی آیه 11 سوره سوره فتح - ترجمهٔ عبری - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 11

سَيَقُولُ لَكَ ٱلۡمُخَلَّفُونَ مِنَ ٱلۡأَعۡرَابِ شَغَلَتۡنَآ أَمۡوَٰلُنَا وَأَهۡلُونَا فَٱسۡتَغۡفِرۡ لَنَاۚ يَقُولُونَ بِأَلۡسِنَتِهِم مَّا لَيۡسَ فِي قُلُوبِهِمۡۚ قُلۡ فَمَن يَمۡلِكُ لَكُم مِّنَ ٱللَّهِ شَيۡـًٔا إِنۡ أَرَادَ بِكُمۡ ضَرًّا أَوۡ أَرَادَ بِكُمۡ نَفۡعَۢاۚ بَلۡ كَانَ ٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ خَبِيرَۢا

11 השבטים שוכני המדבר שנשארו בבתיהם ולא הצטרפו אליך יאמרו לך: “היינו עסוקים ברכושנו ובמשפחתנו, לכן בקש סליחה עבורנו”, הם אומרים בפיותיהם את אשר אין בנפשם. אמור, “למי תעמוד זכות למענכם אצל אללה, אם ירצה להזיק לכם או ירצה להועיל לכם? אכן, אללה בקי במעשיכם”.