ترجمهٔ معانی آیه 17 سوره سوره فتح - ترجمهٔ عبری - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 17

لَّيۡسَ عَلَى ٱلۡأَعۡمَىٰ حَرَجٞ وَلَا عَلَى ٱلۡأَعۡرَجِ حَرَجٞ وَلَا عَلَى ٱلۡمَرِيضِ حَرَجٞۗ وَمَن يُطِعِ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ يُدۡخِلۡهُ جَنَّٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُۖ وَمَن يَتَوَلَّ يُعَذِّبۡهُ عَذَابًا أَلِيمٗا

17 אין על העיוור חטא, ואין על הפיסח חטא, ואין על החולה חטא (אם לא יצאו למלחמה). ומי שמציית לאללה ולשליחו, אותו יכניס אללה לגנים שמתחתם נהרות זורמים. אמנם, האדם הבריא המשתמט, אותו הוא יעניש בעונש מכאיב.