ترجمهٔ معانی آیه 26 سوره سوره فتح - ترجمهٔ عبری - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 26

إِذۡ جَعَلَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فِي قُلُوبِهِمُ ٱلۡحَمِيَّةَ حَمِيَّةَ ٱلۡجَٰهِلِيَّةِ فَأَنزَلَ ٱللَّهُ سَكِينَتَهُۥ عَلَىٰ رَسُولِهِۦ وَعَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَأَلۡزَمَهُمۡ كَلِمَةَ ٱلتَّقۡوَىٰ وَكَانُوٓاْ أَحَقَّ بِهَا وَأَهۡلَهَاۚ وَكَانَ ٱللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٗا

26 הם אלה אשר כפרו ומלאו את לבבותיהם להט, הלהט של הבורות, ואז הוריד אללה את השלווה שלו על שליחו ועל המאמינים, והטיל עליהם את חובת היראה שהם זכאים וראויים לה ביותר, כי אללה יודע כל דבר.