ترجمهٔ معانی سوره سوره دخان - ترجمه ى اورومو - دایرة المعارف قرآن کریم

Addukhaan

آیه: 1

حمٓ

Haa Miim.

آیه: 2

وَٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُبِينِ

Kitaaba addeessaa ta’eenin (kakadha).

آیه: 3

إِنَّآ أَنزَلۡنَٰهُ فِي لَيۡلَةٖ مُّبَٰرَكَةٍۚ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ

Nuti halkan barakeeffamtuu keessa isa buufne. Nuti dinniinoo taaneerra.

آیه: 4

فِيهَا يُفۡرَقُ كُلُّ أَمۡرٍ حَكِيمٍ

Ishee (halkanittii) keessa dhimmi murteeffame hundi adda baafama.

آیه: 5

أَمۡرٗا مِّنۡ عِندِنَآۚ إِنَّا كُنَّا مُرۡسِلِينَ

Ajaja nu biraa ta’e (ibsina) Nuti ergitoota taaneerra.

آیه: 6

رَحۡمَةٗ مِّن رَّبِّكَۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ

Rahmata Gooftaa kee irraa ta’eef (buufne). Inni Isumatu dhaga’aa, beekaadha.

آیه: 7

رَبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَآۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ

(Rahmata) Gooftaa samiilee, dachiifi waan gidduu isaan lamaanii irraa ta’eeti. Yoo kan dhugoomsitan taataniif (kana hubadhaa).

آیه: 8

لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحۡيِۦ وَيُمِيتُۖ رَبُّكُمۡ وَرَبُّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ

Isa malee dhugaan gabbaramaan hin jiru. Ni jiraachisa; ni ajjeessas. (Inni) Gooftaa keessaniifi Gooftaa abbootii keessan kanneen duraati.

آیه: 9

بَلۡ هُمۡ فِي شَكّٖ يَلۡعَبُونَ

Dhugumatti isaan shakkii keessa taphatu.

آیه: 10

فَٱرۡتَقِبۡ يَوۡمَ تَأۡتِي ٱلسَّمَآءُ بِدُخَانٖ مُّبِينٖ

Guyyaa samiin aara ifa ba’aan dhuftu (waan isaan mudatu) eegi.

آیه: 11

يَغۡشَى ٱلنَّاسَۖ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٞ

(Aarri kun) namoota haguuga. Kun adabbii laalessaadha.

آیه: 12

رَّبَّنَا ٱكۡشِفۡ عَنَّا ٱلۡعَذَابَ إِنَّا مُؤۡمِنُونَ

(Kaafiroonni yeroo adabicha argan) “Gooftaa keenya! Adabicha nurraa kaasi nuti ni amannaa” (jedhu).

آیه: 13

أَنَّىٰ لَهُمُ ٱلذِّكۡرَىٰ وَقَدۡ جَآءَهُمۡ رَسُولٞ مُّبِينٞ

(erga adabaatii) gorfamuun akkamitti isaaniif jiraata, Odoo ergamaan ifa baasaan isaanitti dhufee jiruu?

آیه: 14

ثُمَّ تَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ وَقَالُواْ مُعَلَّمٞ مَّجۡنُونٌ

Ergasii isa irraa gara galanii “(Inni) barsiifamaa maraataadha” jedhan.

آیه: 15

إِنَّا كَاشِفُواْ ٱلۡعَذَابِ قَلِيلًاۚ إِنَّكُمۡ عَآئِدُونَ

Nuti yeroo gabaabaaf adabbii saaqoodha; Isin (kufriitti) deebi’oodha.

آیه: 16

يَوۡمَ نَبۡطِشُ ٱلۡبَطۡشَةَ ٱلۡكُبۡرَىٰٓ إِنَّا مُنتَقِمُونَ

Guyyaa qabaa guddaa qabnu Nuti haaloo bahatoodha.

آیه: 17

۞ وَلَقَدۡ فَتَنَّا قَبۡلَهُمۡ قَوۡمَ فِرۡعَوۡنَ وَجَآءَهُمۡ رَسُولٞ كَرِيمٌ

Dhugumatti, Nuti isaan dura ummata Fir’awni mokkorree jirra. Ergamaan kabajamaanis isaanitti dhufe.

آیه: 18

أَنۡ أَدُّوٓاْ إِلَيَّ عِبَادَ ٱللَّهِۖ إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

“gabroota Rabbii gara kiyya kennaa! Ani isiniif ergamaa amanamaadhaa,” jechuun (isaanitti dhufe).

آیه: 19

وَأَن لَّا تَعۡلُواْ عَلَى ٱللَّهِۖ إِنِّيٓ ءَاتِيكُم بِسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٖ

“Rabbi irratti hin booninaa; ani ragaa ifa ta’een isinitti dhufaadha” jedheen.

آیه: 20

وَإِنِّي عُذۡتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُمۡ أَن تَرۡجُمُونِ

“Ani Gooftaa kiyyaafi Gooftaa keessanittin maganfadhe akka (dhagaan tumtanii nan) ajjeefne

آیه: 21

وَإِن لَّمۡ تُؤۡمِنُواْ لِي فَٱعۡتَزِلُونِ

Yoo naaf hin amanne narraa fagaadhaa.”

آیه: 22

فَدَعَا رَبَّهُۥٓ أَنَّ هَٰٓؤُلَآءِ قَوۡمٞ مُّجۡرِمُونَ

Gooftaa isaa ni kadhate: “Isaan kun ummata yakkamtoota” (jedhe).

آیه: 23

فَأَسۡرِ بِعِبَادِي لَيۡلًا إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ

(Rabbiin ni jedhe): “Gabroota kiyyaan halkaniin deemi. isin hordofamtoota.

آیه: 24

وَٱتۡرُكِ ٱلۡبَحۡرَ رَهۡوًاۖ إِنَّهُمۡ جُندٞ مُّغۡرَقُونَ

Galaana akkuma banametti dhiisi. isaan waraana bishaaniin dhidhimfamoodha.”

آیه: 25

كَمۡ تَرَكُواْ مِن جَنَّٰتٖ وَعُيُونٖ

Ashaakiltiifi burqituuwwan meeqaatama dhiisan.

آیه: 26

وَزُرُوعٖ وَمَقَامٖ كَرِيمٖ

Oyruufi iddoo jireenyaa gaggaariis.

آیه: 27

وَنَعۡمَةٖ كَانُواْ فِيهَا فَٰكِهِينَ

Qananii ishee keessatti gammadaa turanis.

آیه: 28

كَذَٰلِكَۖ وَأَوۡرَثۡنَٰهَا قَوۡمًا ءَاخَرِينَ

Akka kanatti ummata biraa ishee dhaalchifne.

آیه: 29

فَمَا بَكَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلسَّمَآءُ وَٱلۡأَرۡضُ وَمَا كَانُواْ مُنظَرِينَ

Samiifi dachiin isaan irratti hin boonye; kan tursiifanis hin turre.

آیه: 30

وَلَقَدۡ نَجَّيۡنَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ مِنَ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡمُهِينِ

Dhugumatti, Ilmaan Israa’iil adabbii salphisaa irraa nagaya baafne.

آیه: 31

مِن فِرۡعَوۡنَۚ إِنَّهُۥ كَانَ عَالِيٗا مِّنَ ٱلۡمُسۡرِفِينَ

Fir’awni irraa (ni baraarsine). Inni boonaa, daangaa dabritoota irraa ta’eera.

آیه: 32

وَلَقَدِ ٱخۡتَرۡنَٰهُمۡ عَلَىٰ عِلۡمٍ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ

Nuti beekumsaan aalama hunda irra isaan filanne.

آیه: 33

وَءَاتَيۡنَٰهُم مِّنَ ٱلۡأٓيَٰتِ مَا فِيهِ بَلَٰٓؤٞاْ مُّبِينٌ

Raajiiwwan irraas waan mokkorriin ifa ta’e isa keessa jiru isaaniif kennine.

آیه: 34

إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَيَقُولُونَ

Dhugumatti, isaan kun (Qureeyshonni) ni jedhu:

آیه: 35

إِنۡ هِيَ إِلَّا مَوۡتَتُنَا ٱلۡأُولَىٰ وَمَا نَحۡنُ بِمُنشَرِينَ

“isheen tun hintaane Du’a teenya kan jalqabaa malee. Nuti (kana booda) kaafamoo miti.

آیه: 36

فَأۡتُواْ بِـَٔابَآئِنَآ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

Yoo warra dhugaa dubbatu taataniif, abbootii keenya fidaa.”

آیه: 37

أَهُمۡ خَيۡرٌ أَمۡ قَوۡمُ تُبَّعٖ وَٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ أَهۡلَكۡنَٰهُمۡۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ مُجۡرِمِينَ

Sila isaantu caala moo ummata Tubba’iifi warra isaan duraati? isaan balleessine, Isaan yakkamtoota turan.

آیه: 38

وَمَا خَلَقۡنَا ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَا لَٰعِبِينَ

Samiilee, dachiifi waan isaan lamaan gidduu jirus taphatoo taanee hin uumne.

آیه: 39

مَا خَلَقۡنَٰهُمَآ إِلَّا بِٱلۡحَقِّ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ

Dhugaan malee isaan lachan hin uumne. Garuu irra hedduun isaanii hin beekanu.

آیه: 40

إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ مِيقَٰتُهُمۡ أَجۡمَعِينَ

Guyyaan murtii beellama isaan hundaati.

آیه: 41

يَوۡمَ لَا يُغۡنِي مَوۡلًى عَن مَّوۡلٗى شَيۡـٔٗا وَلَا هُمۡ يُنصَرُونَ

Guyyaa jaalalleen jaalallee irraa homaa hin deebifne, kan isaanis (kaafiroonnis) hin tumsamneedha.

آیه: 42

إِلَّا مَن رَّحِمَ ٱللَّهُۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

Nama Rabbiin rahmata godheef malee. Inni Isumatu injifataa, rahmata godhaadha.

آیه: 43

إِنَّ شَجَرَتَ ٱلزَّقُّومِ

Mukni ‘Zaqquum’

آیه: 44

طَعَامُ ٱلۡأَثِيمِ

Nyaata dilaawaati.

آیه: 45

كَٱلۡمُهۡلِ يَغۡلِي فِي ٱلۡبُطُونِ

Akka cumaa (siicoo) zaytiitti garaa keessatti danfa.

آیه: 46

كَغَلۡيِ ٱلۡحَمِيمِ

Akka danfuu bishaan ho’aatti.

آیه: 47

خُذُوهُ فَٱعۡتِلُوهُ إِلَىٰ سَوَآءِ ٱلۡجَحِيمِ

(Ni jedhama): “Isa qabaatii gara walakkaa ibidda boba’aa harkisaa.

آیه: 48

ثُمَّ صُبُّواْ فَوۡقَ رَأۡسِهِۦ مِنۡ عَذَابِ ٱلۡحَمِيمِ

Ergasii mataa isaa gubbaatti adabbii bishaan danfaa irraa ta’e dhangalaasaa.

آیه: 49

ذُقۡ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡكَرِيمُ

Dhandhami; ati simatu cimaa, arjaa (of fakkeessuu) turtee!

آیه: 50

إِنَّ هَٰذَا مَا كُنتُم بِهِۦ تَمۡتَرُونَ

Inni kun waan isa mamaa turtan sani” (isaaniin jedhama).

آیه: 51

إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٖ

Warri Rabbiin sodaatan iddoo nagayaa keessatti tahu.

آیه: 52

فِي جَنَّٰتٖ وَعُيُونٖ

Ashaakiltiifi burqituuwwan keessa.

آیه: 53

يَلۡبَسُونَ مِن سُندُسٖ وَإِسۡتَبۡرَقٖ مُّتَقَٰبِلِينَ

Walitti gara galoo ta’anii (uffata) hariira haphiifi hariira furdaa irraa ta’e uffatu .

آیه: 54

كَذَٰلِكَ وَزَوَّجۡنَٰهُم بِحُورٍ عِينٖ

Akkuma kana dubra babbareedoo ija babala’aa isaan fuusifne.

آیه: 55

يَدۡعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَٰكِهَةٍ ءَامِنِينَ

Isii keessattis fuduraalee hunda waammatu nagaa tahoodha.

آیه: 56

لَا يَذُوقُونَ فِيهَا ٱلۡمَوۡتَ إِلَّا ٱلۡمَوۡتَةَ ٱلۡأُولَىٰۖ وَوَقَىٰهُمۡ عَذَابَ ٱلۡجَحِيمِ

Ishee keessatti du’a jalqabaa malee du’a hin dhandhaman. Rabbiin azaaba ibidda boba’aa irraa isaan tikse.

آیه: 57

فَضۡلٗا مِّن رَّبِّكَۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ

Tola Gooftaa kee irraa ta’eef, Sun isumatu milkii guddaadha.

آیه: 58

فَإِنَّمَا يَسَّرۡنَٰهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمۡ يَتَذَكَّرُونَ

isa (Qur’aana) afaan keetiin laaffifne Akka gorfamaniif jacha.

آیه: 59

فَٱرۡتَقِبۡ إِنَّهُم مُّرۡتَقِبُونَ

(Waan isaan mudatu) eegi; isaanis eegoodha.