ترجمهٔ معانی آیه 13 سوره سوره لقمان - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 13

وَاِذْ قَالَ لُقْمٰنُ لِابْنِهٖ وَهُوَ یَعِظُهٗ یٰبُنَیَّ لَا تُشْرِكْ بِاللّٰهِ ؔؕ— اِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِیْمٌ ۟

او یاد کړه -اې پېغمبره- کله چې لقمان خپل زوی ته وویل په داسې حال کې چې هغه نیکیو ته هڅولو، او له بدیو څخه یې وېرولو: اې زویکیه! د الله سره د بل چا عبادت مه کوه، بېشکه د الله سره د بل معبودباطل عبادت کول په نفس ستر ظلم دی په ستره ګناه ترسره کولو سره چې په اور کې د تل پاتې کېدلو لامل ګرځي.

از فواید آیات این صفحه:

• لما فصَّل سبحانه ما يصيب الأم من جهد الحمل والوضع دلّ على مزيد برّها.

کله چې الله تعالی د مور زیار په بارولو او زېږولو کې په تفصیل سره بیان کړ نو د هغې سره په لا زیاتې نېکۍ کولو ښوونه کوي.

• نفع الطاعة وضرر المعصية عائد على العبد.

د تابعدارۍ ګټه او د ګناه زیان خپله پر بنده راګرځېدونکی دی.

• وجوب تعاهد الأبناء بالتربية والتعليم.

د زامنو د روزنې او ښوونې د څارنې لازموالی (وجوب).

• شمول الآداب في الإسلام للسلوك الفردي والجماعي.

په اسلام کې آداب فردي او ډله اییز چلند ته شامل دي.