ترجمهٔ معانی آیه 47 سوره سوره انعام - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 47

قُلْ اَرَءَیْتَكُمْ اِنْ اَتٰىكُمْ عَذَابُ اللّٰهِ بَغْتَةً اَوْ جَهْرَةً هَلْ یُهْلَكُ اِلَّا الْقَوْمُ الظّٰلِمُوْنَ ۟

ته دوی ته ووایه -ای پیغمبره-: خبر راکړئ ماته که چیرته راشي تاسو ته عذاب د الله تعالی ناڅاپه پغیر ستاسو د خبرولو نه په دې راتګ سره، او یا راشي تاسو ته ښکاره، نو شان دا دې چې نه به رانیول کیږي په دې عذاب سره مګر ظالمان د وجې د کفر کولو د دوی نه په الله تعالی باندې او په وجې د دروغجن ګڼلو د دوی پیغمبرانو لره.

از فواید آیات این صفحه:

• الأنبياء بشر، ليس لهم من خصائص الربوبية شيء البتة، ومهمَّتهم التبليغ، فهم لا يملكون تصرفًا في الكون، فلا يعلمون الغيب، ولا يملكون خزائن رزق ونحو ذلك.

پیغمبران انسانان دي، دوی لره د ربوبیت د خاصیتونو څخه هیڅ هم نشته، او د دوی دنده د الله تعالی دین رسول دي، نو دوی واک نه لري د هیڅ قسم تصرف په چاپیریال کې، نو دوی په غیبو باندې نه پوهیږي، او نه د رزق د خزانو او نورو شیانو واک لري.

• اهتمام الداعية بأتباعه وخاصة أولئك الضعفاء الذين لا يبتغون سوى الحق، فعليه أن يقرِّبهم، ولا يقبل أن يبعدهم إرضاء للكفار.

د بلونکي (داعي) پاملرنه خپلو ملګرو ته او په ځانګړې توګه هغه کمزوری چې د حق نه پرته بل هیڅ شی نه غواړي، نو په ده لازم دي چې دوی ځان ته رانږدې کړي، او د کافرانو د رضا کولو په خاطر یې له ځان نه ونه شړي.

• إشارة الآية إلى أهمية العبادات التي تقع أول النهار وآخره.

په آیت کې اشاره ده هغو عبادتونو ته چې د ورځې په اول او اخر کې ادا کیږي.