ترجمهٔ معانی آیه 65 سوره سوره انعام - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 65

قُلْ هُوَ الْقَادِرُ عَلٰۤی اَنْ یَّبْعَثَ عَلَیْكُمْ عَذَابًا مِّنْ فَوْقِكُمْ اَوْ مِنْ تَحْتِ اَرْجُلِكُمْ اَوْ یَلْبِسَكُمْ شِیَعًا وَّیُذِیْقَ بَعْضَكُمْ بَاْسَ بَعْضٍ ؕ— اُنْظُرْ كَیْفَ نُصَرِّفُ الْاٰیٰتِ لَعَلَّهُمْ یَفْقَهُوْنَ ۟

ووایه -ای پیغمبره- دوی ته: خاص الله تعالی قدرت لرونکی دی په دې چې راولیږي په تاسو باندې عذاب چې راشي تاسو ته د بره ستاسو نه لکه د تیږو او تندرونو او طوفانونو، او یا راشي تاسو ته ستاسو د لاندې طرف نه لکه زلزلې او په ځمکه کې ننه ایستل، او یا به ستاسو د زړونو تر منځ اختلاف پیدا کړي، نو ستاسو نه هر څوک به د خپل خواهش تابعداري وکړي، نو د یو بل سره به جنګ وکړئ، فکر وکړه (وګوره) -ای پیغمبره- څرنګه مونږ اړوو راړوو دوی ته دلیلونه او معجزې او دوی ته یې بیانوو د دې لپاره چې دوی پوهه شي چې یقینا هر هغه څه چې تا پرې راتګ کړی ریښتیا دي، او هر هغه څه چې د هغوی سره دي باطل دي.

از فواید آیات این صفحه:

• إثبات أن النومَ موتٌ، وأن الأرواح تُقْبض فيه، ثم تُرَد عند الاستيقاظ.

د دې خبرې ثبوت چې یقینا خوب هم یو قسم مرګ دی، او یقینا په دې کې ساه ګانې اخیستل کیږي، بیا بیرته د رابیداریدو په وخت کې راګرځول کیږي.

• الاستدلال على استحقاق الله تعالى للألوهية بدليل الفطرة، فإن أهل الكفر يؤمنون بالله تعالى ويرجعون لفطرتهم عند الاضطرار والوقوع في المهالك، فيسألون الله تعالى وحده.

د فطرت په دلیل سره دلیل نیول د الله تعالی د حقدار ګڼلو د الوهیت، ځکه چې کافران په الله تعالی باندې ایمان لري او خپل فطرت ته د ضرورت په وخت کې رجوع کوي او کله چې په مصیبتونو کې راګیر شي، نو په دغه وخت کې یواځې د الله تعالی څخه غواړي.

• إلزام المشركين بمقتضى سلوكهم، وإقامة الدليل على انقلاب فطرتهم، بكونهم يستغيثون بالله وحده في البحر عند الشدة، ويشركون به حين يسلمهم وينجيهم إلى البر.

پر مشرکانو د هغوی د چلند له امله الزام او د هغوی پر فطرت د بدلون دليل وړاندې کول، چې هغوی په درياب کې د سختۍ له امله يوازې له الله مرسته غواړي، خو کله يې چې هغه وساتي او وچې ته يې را وژغوري بيا شریکان ور سره نیسي.

• عدم جواز الجلوس في مجالس أهل الباطل واللغو، ومفارقتُهم، وعدم العودة لهم إلا في حال إقلاعهم عن ذلك.

د باطل پرستو او بیکارو خلکو د مجلسونو نه منع، او د هغوی مجلسونو ته نه راتګ مګر کله چې هغوی د خپلو دغو کړنو نه لاس په سر شيٍ.