ترجمهٔ معانی آیه 107 سوره سوره اعراف - ترجمه ى فارسى كتاب مختصر در تفسير قرآن كريم - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 107

فَاَلْقٰی عَصَاهُ فَاِذَا هِیَ ثُعْبَانٌ مُّبِیْنٌ ۟ۚۖ

آن‌گاه موسی علیه السلام عصایش را افکند که به‌ناگاه در نظر بیننده به ماری بزرگ و آشکار تبدیل شد.

از فواید آیات این صفحه:

• من حكمة الله ورحمته أن جعل آية كل نبي مما يدركه قومه، وقد تكون من جنس ما برعوا فيه.

از مظاهر حکمت و رحمت الله است که نشانۀ هر پیامبری را از مواردی قرار می‌دهد که قوم او آن را درک می‌کنند، و گاهی از جنس چیزی است که در آن مهارت دارند.

• أنّ فرعون كان عبدًا ذليلًا مهينًا عاجزًا، وإلا لما احتاج إلى الاستعانة بالسحرة في دفع موسى عليه السلام.

فرعون بنده‌ای خوار و پست و ناتوان بود، و گرنه برای دفع موسی علیه السلام به یاری‌گرفتن از ساحران نیازی نداشت.

• يدل على ضعف السحرة - مع اتصالهم بالشياطين التي تلبي مطالبهم - طلبهم الأجر والجاه عند فرعون.

طلب مزد و مقام نزد فرعون از سوی ساحران -درحالی‌که به شیاطین متصل هستند که خواسته‌های‌شان را پاسخ می‌دهند-، بر ضعف ساحران دلالت دارد.