Қуръони Карим маъноларининг таржимаси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси * - Таржималар мундарижаси


Маънолар таржимаси Оят: (107) Сура: Аъроф сураси
فَاَلْقٰی عَصَاهُ فَاِذَا هِیَ ثُعْبَانٌ مُّبِیْنٌ ۟ۚۖ
آن‌گاه موسی علیه السلام عصایش را افکند که به‌ناگاه در نظر بیننده به ماری بزرگ و آشکار تبدیل شد.
Арабча тафсирлар:
Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:
• من حكمة الله ورحمته أن جعل آية كل نبي مما يدركه قومه، وقد تكون من جنس ما برعوا فيه.
از مظاهر حکمت و رحمت الله است که نشانۀ هر پیامبری را از مواردی قرار می‌دهد که قوم او آن را درک می‌کنند، و گاهی از جنس چیزی است که در آن مهارت دارند.

• أنّ فرعون كان عبدًا ذليلًا مهينًا عاجزًا، وإلا لما احتاج إلى الاستعانة بالسحرة في دفع موسى عليه السلام.
فرعون بنده‌ای خوار و پست و ناتوان بود، و گرنه برای دفع موسی علیه السلام به یاری‌گرفتن از ساحران نیازی نداشت.

• يدل على ضعف السحرة - مع اتصالهم بالشياطين التي تلبي مطالبهم - طلبهم الأجر والجاه عند فرعون.
طلب مزد و مقام نزد فرعون از سوی ساحران -درحالی‌که به شیاطین متصل هستند که خواسته‌های‌شان را پاسخ می‌دهند-، بر ضعف ساحران دلالت دارد.

 
Маънолар таржимаси Оят: (107) Сура: Аъроф сураси
Суралар мундарижаси Бет рақами
 
Қуръони Карим маъноларининг таржимаси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Таржималар мундарижаси

Қуръон Карим мухтасар тафсирининг форсча таржимаси, Қуръон тадқиқотлари Тафсир маркази томонидан нашр қилинган

Ёпиш