ترجمهٔ معانی آیه 38 سوره سوره حج - الترجمة الفارسية - تفسير السعدي - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 38

اِنَّ اللّٰهَ یُدٰفِعُ عَنِ الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا ؕ— اِنَّ اللّٰهَ لَا یُحِبُّ كُلَّ خَوَّانٍ كَفُوْرٍ ۟۠

در اینجا پروردگار به مؤمنان خبر داده، و به آنان نوید می‌دهد که هرچیز ناپسندی را از آنها دور می‌کند؛ و شرِّ کافران و وسوسۀ شیطان و شرِّ نفس خودشان و بدی‌های اعمالشان را -به سبب ایمانشان- از آنها دور می‌نماید؛ و به هنگام فرود آمدن مشکلاتی که توان تحملش را ندارند، بارشان را سبک می‌کند. هر مومنی به اندازۀ ایمانش، از این دفاع و فضیلت برخوردار است. پس بهرۀ برخی زیاد است، و بهرۀ برخی اندک می‌باشد. ﴿إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُحِبُّ كُلَّ خَوَّانٖ كَفُورٍ﴾ بدون شک خداوند هیچ خیانت‌پیشه‌ای را دوست ندارد؛ آن کس که در امانتی که خداوند بر دوش او گذاشته است، خیانت می‌نماید؛ یعنی حقوق خداوند را که بر اوست، انجام نمی‌دهد و به آن خیانت ‌نموده؛ و به مردم نیز خیانت می‌کند، و خداوند چنین کسی را دوست نمی‌دارد. ﴿كَفُورٍ﴾ خیانت پیشۀ ناسپاس که سپاس نعمت‌های خداوند را به جای نمی‌آورد. خداوند بر او احسان و نعمت پی در پی فرو می‌ریزد، اما او همواره ناسپاسی می‌کند و گناه انجام می‌دهد. خداوند چنین کسی را دوست نمی‌دارد، بلکه بر او خشمگین و از او ناخشنود است، و به زودی او را به خاطر ناسپاسی و خیانتش مجازات خواهد کرد. مفهوم آیه این است که خداوند هر امانتداری که امانتش را حفظ ‌نماید؛ و سپاسِ پروردگارش را به جای آورد، دوست می‌دارد.