ترجمهٔ معانی سوره سوره قدر - الترجمة الفارسية - تفسير السعدي - دایرة المعارف قرآن کریم

سوره قدر

آیه: 1

اِنَّاۤ اَنْزَلْنٰهُ فِیْ لَیْلَةِ الْقَدْرِ ۟ۚۙ

خداوند با بیان فضیلت قرآن و بلندی مقام آن می‌فرماید: ﴿إِنَّآ أَنزَلۡنَٰهُ فِي لَيۡلَةِ ٱلۡقَدۡرِ﴾ ما قرآن را در شب قدر نازل کردیم. خداوند قرآن را در ماه رمضان و در شب قدر نازل کرد، و به وسیلۀ آن رحمتی عام بر بندگان فرود آورد که بندگان توانایی سپاسگزاری آن را ندارند. و بدان جهت «شب قدر» نامیده شده که قدر و مقام آن بالاست، و نزد خداوند فضیلت دارد؛ و چون در شب قدر، اجل و روزی و روزهای سال مقدر می‌گردد.

آیه: 2

وَمَاۤ اَدْرٰىكَ مَا لَیْلَةُ الْقَدْرِ ۟ؕ

سپس اهمیت آن را بیان کرد و فرمود: ﴿وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا لَيۡلَةُ ٱلۡقَدۡرِ﴾ تو چه می‌دانی که شب قدر چیست؟ یعنی شبی مهم و باارزش و دارای اهمیت زیادی است

آیه: 3

لَیْلَةُ الْقَدْرِ ۙ۬— خَیْرٌ مِّنْ اَلْفِ شَهْرٍ ۟ؕؔ

و فضیلت آن ﴿خَيۡرٞ مِّنۡ أَلۡفِ شَهۡرٖ﴾ با هزار ماه برابر است. پس عملی که در شب قدر انجام شود، از عمل هزار ماه که شب قدر در آن نباشد، بهتر است. و این از چیزهایی است که عقل در آن حیران می‌ماند؛ زیرا خداوند بر این امت ضعیف، با شبی منت گذارده که عمل در آن از هزار ماه بیشتر و بهتر است، هزار ماه، هشتاد و اندی سال است که سن یک انسان است، انسانی که عمر درازی کرده باشد.

آیه: 4

تَنَزَّلُ الْمَلٰٓىِٕكَةُ وَالرُّوْحُ فِیْهَا بِاِذْنِ رَبِّهِمْ ۚ— مِنْ كُلِّ اَمْرٍ ۟ۙۛ

﴿تَنَزَّلُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ وَٱلرُّوحُ فِيهَا بِإِذۡنِ رَبِّهِم مِّن كُلِّ أَمۡرٖ﴾ فرشتگان زیادی و جبرئیل، با اجازۀ پروردگارشان نازل می‌شوند، و آن شب از هر آفت و شری سالم است؛ چون خیر آن فراوان می‌باشد.

آیه: 5

سَلٰمٌ ۛ۫— هِیَ حَتّٰی مَطْلَعِ الْفَجْرِ ۟۠

﴿سَلَٰمٌ هِيَ حَتَّىٰ مَطۡلَعِ ٱلۡفَجۡرِ﴾ آن شب از غروب تا صبح از هر شر و آفتی سلامت خواهد بود. احادیث فراوانی در مورد فضیلت شب قدر، و اینکه شب قدر در رمضان است، و در دهۀ اخیر آن و به خصوص در شب‌های طاق آن است، وارد شده است. و این هر سال تا قیام قیامت تکرار می‌شود. بنابراین پیامبر صلی الله علیه وسلم در دهۀ اخیر رمضان، زیاد عبادت می‌کرد و به اعتکاف می‌نشست، به امید اینکه «لیلۀ القدر» را دریابد. والله اعلم.