ترجمهٔ معانی آیه 13 سوره الرحمان - ترجمه‌ى تاجیکی - خواجه میروف خواجه میر - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 13

فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ

13.Пас, кадом як аз неъматҳои динӣ ва дунявии Парвардигоратонро (эй гурӯҳи ҷин ва инсонҳо) дурӯғ мешуморед?^[2779]

[2779]Чи хуб ҷавоб додаанд ҷинҳо ҳангоме, ки Паёмбар (саллаллоҳу алайҳи ва саллам) барои онҳо ин сураро тиловат мекарданд, пас ҳар вақте ки ин оятро мехонданд, ҷинҳо мегуфтанд:” Эй Парвардигори мо чизеро аз неъматҳоят дурӯғ намешуморем , пас аз они Туст ҳамд ва сано.” Инчунин бояд банда ҳар вақте ки бар ӯ хонда шавад неъматҳои Парвардигораш онро иқрор кунад ва Парвардигорашро шукр ва сано гӯяд. Тафсири Саъдӣ 1/828