ترجمهٔ معانی آیه 17 سوره سوره فرقان - الترجمة التايلندية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 17

وَيَوۡمَ يَحۡشُرُهُمۡ وَمَا يَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ فَيَقُولُ ءَأَنتُمۡ أَضۡلَلۡتُمۡ عِبَادِي هَٰٓؤُلَآءِ أَمۡ هُمۡ ضَلُّواْ ٱلسَّبِيلَ

และวันที่อัลลอฮฺทรงรวบรวมบรรดาผู้ตั้งภาคีที่ปฏิเสธ และรวบรวมสิ่งที่พวกเขาเคารพสักการะอื่นไปจากอัลลอฮฺ แล้วพระองค์จะทรงถามสิ่งที่ถูกเคารพสักการะเพื่อตำหนิผู้ที่เคารพสักการะมันว่า พวกเจ้าทำให้บรรดาบ่าวของข้าเหล่านั้นหลงทางด้วยการสั่งให้พวกเขาเคารพสักการะพวกเจ้ากระนั้นหรือ หรือว่าพวกเขาหลงทางด้วยตัวของพวกเขากันเอง

از فواید آیات این صفحه:

• الجمع بين الترهيب من عذاب الله والترغيب في ثوابه.

การรวมระหว่างการข่มขู่ให้กลัวบทลงโทษของอัลลอฮฺและการกระตุ้นในผลตอบแทนของพระองค์

• متع الدنيا مُنْسِية لذكر الله.

ความสุขสบายของโลกดุนยาเป็นตัวทำให้หลงลืมการรำลึกถึงอัลลอฮฺ

• بشرية الرسل نعمة من الله للناس لسهولة التعامل معهم.

ความเป็นมนุษย์ธรรมดาของบรรดารอสูลเป็นความกรุณาจากอัลลอฮฺแก่ปวงมนุษย์เพื่อง่ายต่อการอยู่ร่วมกันกับพวกเขา

• تفاوت الناس في النعم والنقم اختبار إلهي لعباده.

ความแตกต่างของมนุษย์ในเรื่องความสุขและความทุกข์นั้นคือบททดสอบแห่งพระเจ้าที่มีต่อปวงบ่าวของพระองค์