ترجمهٔ معانی آیه 60 سوره سوره مؤمنون - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 60

وَٱلَّذِينَ يُؤۡتُونَ مَآ ءَاتَواْ وَّقُلُوبُهُمۡ وَجِلَةٌ أَنَّهُمۡ إِلَىٰ رَبِّهِمۡ رَٰجِعُونَ

Эзгу ишларни қилишга астойдил бел боғлаб, яхши амаллар билан Аллоҳга яқин бўлишга ҳаракат қилаётганларида Қиёмат куни Аллоҳнинг ҳузурига қайтганларида бу дунёда қилиб ўтган эҳсонлари ва яхши амаллари қабул бўлмай қолишидан қўрқиб, қалблари титраб турадиганлар эса

از فواید آیات این صفحه:

• خوف المؤمن من عدم قبول عمله الصالح.

Мўмин одам ўзининг яхши амали қабул бўлмай қолишидан хавфсираб туради.

• سقوط التكليف بما لا يُسْتطاع رحمة بالعباد.

Тоқат етмайдиган ишнинг гардандан соқит қилиниши Аллоҳ таолонинг Ўз бандаларига кўрсатган марҳматидир.

• الترف مانع من موانع الاستقامة وسبب في الهلاك.

Фаровонлик ва маишатпарастлик барқарорликнинг кушандаси бўлиб, пировардда ҳалокат олиб боради.

• قصور عقول البشر عن إدراك كثير من المصالح.

Инсон ақли кўп манфаатларни идрок этишдан ожизлик қилади.