د معناګانو ژباړه آیت 60 سورت المؤمنون - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 60

وَٱلَّذِينَ يُؤۡتُونَ مَآ ءَاتَواْ وَّقُلُوبُهُمۡ وَجِلَةٌ أَنَّهُمۡ إِلَىٰ رَبِّهِمۡ رَٰجِعُونَ

Эзгу ишларни қилишга астойдил бел боғлаб, яхши амаллар билан Аллоҳга яқин бўлишга ҳаракат қилаётганларида Қиёмат куни Аллоҳнинг ҳузурига қайтганларида бу дунёда қилиб ўтган эҳсонлари ва яхши амаллари қабул бўлмай қолишидан қўрқиб, қалблари титраб турадиганлар эса

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• خوف المؤمن من عدم قبول عمله الصالح.

Мўмин одам ўзининг яхши амали қабул бўлмай қолишидан хавфсираб туради.

• سقوط التكليف بما لا يُسْتطاع رحمة بالعباد.

Тоқат етмайдиган ишнинг гардандан соқит қилиниши Аллоҳ таолонинг Ўз бандаларига кўрсатган марҳматидир.

• الترف مانع من موانع الاستقامة وسبب في الهلاك.

Фаровонлик ва маишатпарастлик барқарорликнинг кушандаси бўлиб, пировардда ҳалокат олиб боради.

• قصور عقول البشر عن إدراك كثير من المصالح.

Инсон ақли кўп манфаатларни идрок этишдан ожизлик қилади.