Firo maanaaji Aaya 112 Simoore Simoore rewɓe - Firo asamiiwo raɓɓiɗngo ngam faccirde al-quraan tedduɗo oo - Mawsuuwa al-quraan tedduɗo oo

Aaya: 112

وَمَنْ یَّكْسِبْ خَطِیْٓئَةً اَوْ اِثْمًا ثُمَّ یَرْمِ بِهٖ بَرِیْٓـًٔا فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتَانًا وَّاِثْمًا مُّبِیْنًا ۟۠

যিয়ে অজানিতে কোনো গুনাহ কৰে অথবা জানি বুজি কোনো গুনাহ কৰে আৰু তাৰ পিছত কোনো নিৰ্দোষী ব্যক্তিৰ ওপৰত তাৰ দোষ চপাই দিয়ে, সি এই নিকৃষ্ট কৰ্মৰ জৰিয়তে স্পষ্ট মিছা আৰু প্ৰকাশ্য গুনাহৰ বোজা নিজৰ ওপৰত বহন কৰে।

Ina jeyaa e nafoore aayeeje ɗee e ngol hello:

• النهي عن المدافعة والمخاصمة عن المبطلين؛ لأن ذلك من التعاون على الإثم والعدوان.

অসত্যৰ অনুসাৰীসকলৰ পক্ষ লবলৈ তথা সিহঁতৰ হৈ কথা কবলৈ নিষেধ কৰা হৈছে। কিয়নো এইটো গুনাহ তথা অন্যায়ৰ সহায় কৰা হব।

• ينبغي للمؤمن الحق أن يكون خوفه من الله وتعظيمه والحياء منه فوق كل أحد من الناس.

মুমিনৰ অন্তৰত আল্লাহৰ ভয় আৰু তেওঁৰ সন্মান সকলো মানুহতকৈ অধিক হোৱা উচিত, লগতে সবাতোকৈ বেছি তেওঁকেই লাজ কৰা উচিত।

• سعة رحمة الله ومغفرته لمن ظلم نفسه، مهما كان ظلمه إذا صدق في توبته، ورجع عن ذنبه.

নিজৰ ওপৰত অন্যায়কাৰীৰ অন্যায় যিমানেই ডাঙৰ নহওঁক কিয়, যদি সৎ মানসেৰে তাওবা কৰে আৰু গুনাহৰ পৰা দূৰৈত থাকে তেন্তে আল্লাহৰ কৃপা আৰু মাগফিৰাত অসীম।

• التحذير من اتهام البريء وقذفه بما لم يكن منه؛ وأنَّ فاعل ذلك قد وقع في أشد الكذب والإثم.

নিৰ্দোষী ব্যক্তিক অপৰাধী সজোৱা আৰু তাৰ প্ৰতি মিথ্যাৰোপ কৰিবলৈ সাৱধান কৰা হৈছে। এনেকুৱা কৰ্মত লিপ্ত ব্যক্তি কঠিন মিছা আৰু গুনাহত নিমজ্জিত।