Firo maanaaji Aaya 37 Simoore Simoore roɓo - Firo perseewo wonande raɓɓiɗiinde e facciro al-quraan tedduɗo oo - Mawsuuwa al-quraan tedduɗo oo

Aaya: 37

وَلَا تَمْشِ فِی الْاَرْضِ مَرَحًا ۚ— اِنَّكَ لَنْ تَخْرِقَ الْاَرْضَ وَلَنْ تَبْلُغَ الْجِبَالَ طُوْلًا ۟

و در روی زمین با غرور و تکبر راه نرو، زیرا اگر با تکبر راه روی هرگز نخواهی توانست با راه‌رفتن زمین را بپیمایی، و هرگز قامتت به طول و ارتفاعی که کوه‌ها رسیده‌اند نخواهد رسید، پس در این صورت چرا تکبر؟!

Ina jeyaa e nafoore aayeeje ɗee e ngol hello:

• الأدب الرفيع هو رد ذوي القربى بلطف، ووعدهم وعدًا جميلًا بالصلة عند اليسر، والاعتذار إليهم بما هو مقبول.

ادب والا عبارت است از: انفاق به خویشاوندان با مهربانی، و وعده نیکو به بخشش و انفاق هنگام گشایش، و پوزش‌خواهی از آنها آن‌گونه که مورد پذیرش واقع شود.

• الله أرحم بالأولاد من والديهم؛ فنهى الوالدين أن يقتلوا أولادهم خوفًا من الفقر والإملاق وتكفل برزق الجميع.

الله از پدر و مادر فرزندان هم به آنها مهربان‌تر است؛ زیرا پدر و مادر را نهی کرده است از اینکه فرزندان‌شان را از ترس فقر و تهیدستی بکشند، و روزیِ همگی را برعهده گرفته است.

• في الآيات دليل على أن الحق في القتل للولي، فلا يُقْتَص إلا بإذنه، وإن عفا سقط القصاص.

آیات فوق دلالت دارد بر اینکه حق در قتل برای ولی است، یعنی قصاص صورت نمی‌گیرد مگر به اذن او، و با عفو او نیز قصاص ساقط می‌شود.

• من لطف الله ورحمته باليتيم أن أمر أولياءه بحفظه وحفظ ماله وإصلاحه وتنميته حتى يبلغ أشده.

الله از روی لطف و مهربانی به یتیم به اولیایش فرمان داده از او و مالش نگهداری کنند و ثروتش را رشد و گسترش دهند تا به سن بلوغ برسد.