Firo maanaaji Aaya 120 Simoore Simoore nagge - Firo perseewo wonande raɓɓiɗiinde e facciro al-quraan tedduɗo oo - Mawsuuwa al-quraan tedduɗo oo

Aaya: 120

وَلَنْ تَرْضٰی عَنْكَ الْیَهُوْدُ وَلَا النَّصٰرٰی حَتّٰی تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ ؕ— قُلْ اِنَّ هُدَی اللّٰهِ هُوَ الْهُدٰی ؕ— وَلَىِٕنِ اتَّبَعْتَ اَهْوَآءَهُمْ بَعْدَ الَّذِیْ جَآءَكَ مِنَ الْعِلْمِ ۙ— مَا لَكَ مِنَ اللّٰهِ مِنْ وَّلِیٍّ وَّلَا نَصِیْرٍ ۟ؔ

الله متعال، برای آگاه سازی و هشدار به پیامبرش این گونه او را مورد خطاب قرار می دهد: یهودیان و مسیحیان هرگز از تو خوشنود نخواهند شد مگر زمانی که اسلام را رها كرده و از آیین آنان پیروی کنی، بگو [ای محمد صلی الله علیه وسلم]: همانا که کتاب الله و بیان آن همان هدایت راستین است، نه باطلی که آنان بر آن هستند، و بعد از رسیدن این حقیقت روشن به تو، اگر چنین عملی از تو یا یکی از پیروانت سرزند، هیچ حمايت و كمكی از جانب الله نخواهی یافت، و این مسأله، خطرناک بودن ترک حق و همراهی کردن با پیروان باطل را بیان می کند.

Ina jeyaa e nafoore aayeeje ɗee e ngol hello:

• أن المسلمين مهما فعلوا من خير لليهود والنصارى؛ فلن يرضوا حتى يُخرجوهم من دينهم، ويتابعوهم على ضلالهم.

یهودیان و مسیحیان از هر کار خیری که مسلمانان برای‌شان انجام دهند، هرگز راضی نخواهند شد مگر زمانی‌که مسلمانان را از دین‌شان بیرون برانند و پیرو گمراهی خویش کنند.

• الإمامة في الدين لا تُنَال إلا بصحة اليقين والصبر على القيام بأمر الله تعالى.

امامت در دین، جز با یقین صحیح و شکیبایی بر انجام فرمان الله متعال به دست نمی‌آید.

• بركة دعوة إبراهيم عليه السلام للبلد الحرام، حيث جعله الله مكانًا آمنًا للناس، وتفضّل على أهله بأنواع الأرزاق.

برکت دعای ابراهیم علیه السلام بر مکۀ مکرّمه، از این جهت که الله آنجا را مکانی امن برای مردم قرار داد و با انواع روزی‌ها، آن را برای ساکنانش برگزید.