Firo maanaaji Aaya 37 Simoore Simoore maa'ida - Firo perseewo wonande raɓɓiɗiinde e facciro al-quraan tedduɗo oo - Mawsuuwa al-quraan tedduɗo oo

Aaya: 37

یُرِیْدُوْنَ اَنْ یَّخْرُجُوْا مِنَ النَّارِ وَمَا هُمْ بِخٰرِجِیْنَ مِنْهَا ؗ— وَلَهُمْ عَذَابٌ مُّقِیْمٌ ۟

وقتی که وارد آتش شوند می‌خواهند از آن درآیند، اما این امر چه سودی برای‌شان دارد؟! هرگز از آتش خارج نخواهند شد، و عذابی همیشگی در آن دارند.

Ina jeyaa e nafoore aayeeje ɗee e ngol hello:

• حكمة مشروعية حد السرقة: ردع السارق عن التعدي على أموال الناس، وتخويف من عداه من الوقوع في مثل ما وقع فيه.

حکمت مشروعیت حد سرقت: برای بازداشتن دزد از تجاوز بر اموال مردم، و ترساندن دیگران از ارتکاب عملی که دزد مرتکب شده است.

• قَبول توبة السارق ما لم يبلغ السلطان وعليه إعادة ما سرق، فإذا بلغ السلطان وجب الحكم، ولا يسقط بالتوبة.

پذیرش توبۀ سارق تا زمانی‌که نزد حاکم برده نشده است و باید مال مسروقه را بازگرداند، اما وقتی‌که نزد حاکم برده شد حکم واجب می‌گردد و حد با توبه ساقط نمی‌شود.

• يحسن بالداعية إلى الله ألَّا يحمل همًّا وغمًّا بسبب ما يحصل من بعض الناس مِن كُفر ومكر وتآمر؛ لأن الله تعالى يبطل كيد هؤلاء.

سزاوار است که دعوتگر به‌سوی الله، از کفر و نیرنگ و توطئۀ برخی مردم، دچار غم و اندوه نشود؛ زیرا الله متعال نیرنگ آنها را باطل می‌گرداند.

• حِرص المنافقين على إغاظة المؤمنين بإظهار أعمال الكفر مع ادعائهم الإسلام.

اشتیاق منافقان بر خشمگین ‌کردن مؤمنان با اظهار اعمال کفر، هر چند ادعای اسلام دارند.