Firo maanaaji Aaya 142 Simoore Simoore neemoraaɗi - Firo perseewo wonande raɓɓiɗiinde e facciro al-quraan tedduɗo oo - Mawsuuwa al-quraan tedduɗo oo

Aaya: 142

وَمِنَ الْاَنْعَامِ حَمُوْلَةً وَّفَرْشًا ؕ— كُلُوْا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّٰهُ وَلَا تَتَّبِعُوْا خُطُوٰتِ الشَّیْطٰنِ ؕ— اِنَّهٗ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِیْنٌ ۟ۙ

و او ذاتی است که دامهایی برای‌تان آفرید که برخی از آنها مانند شتران بزرگ قابلیت باربری دارند و برخی از آنها مانند شتران کوچک و گوسفندان این قابلیت را ندارند، - ای مردم- از از این اشیا که الله به شما روزی داده است و برای‌تان مباح کرده است بخورید، و همانند مشرکان در تحلیل حرام‌های الهی و تحریم حلال‌های الهی، از گام‌های شیطان پیروی نکنید، - ای مردم- همانا شیطان دشمن آشکاری برای شماست؛ چون از شما می‌خواهد که با این کار از الله نافرمانی کنید.

Ina jeyaa e nafoore aayeeje ɗee e ngol hello:

• ذم الله المشركين بسبع صفات هي : الخسران والسفاهة وعدم العلم وتحريم ما رزقهم الله والافتراء على الله والضلال وعدم الاهتداء؛ فهذه أمور سبعة، وكل واحد منها سبب تام في حصول الذم.

الله متعال مشرکان را با هفت صفت: خسران، سفاهت (کم عقلی)، جهل، تحریم حلال هایی که به آن ها ارزانی داشته است، افترا زدن به الله متعال، گمراهی و هدایت نیافتن، مذمت فرموده است، و هر یکی از این صفات، برای مذمتشان کافی است.

• الأهواء سبب تحريم ما أحل الله وتحليل ما حرم الله.

سبب حرام کردن آنچه الله متعال حلال کرده، و حلال کردن آنچه که حرام کرده است، هوا و هوس می باشد.

• وجوب الزكاة في الزروع والثمار عند حصادها، مع جواز الأكل منها قبل إخراج زكاتها، ولا يُحْسَب من الزكاة.

وجوب زکات در محصولات کشاورزی و میوه‌ها هنگام جمع‌آوری آنها، با جواز خوردن از آنها قبل از اخراج زکاتش، که این مقدار از زکات به شمار نمی‌رود.

• التمتع بالطيبات مع عدم الإسراف ومجاوزة الحد في الأكل والإنفاق.

بهره‌بردن از خوراکی‌های پاکیزه و حلال بدون اسراف و تجاوز از حد در خوردن و انفاق.