Firo maanaaji Aaya 203 Simoore Simoore al-araaf - Firo perseewo wonande raɓɓiɗiinde e facciro al-quraan tedduɗo oo - Mawsuuwa al-quraan tedduɗo oo

Aaya: 203

وَاِذَا لَمْ تَاْتِهِمْ بِاٰیَةٍ قَالُوْا لَوْلَا اجْتَبَیْتَهَا ؕ— قُلْ اِنَّمَاۤ اَتَّبِعُ مَا یُوْحٰۤی اِلَیَّ مِنْ رَّبِّیْ ۚ— هٰذَا بَصَآىِٕرُ مِنْ رَّبِّكُمْ وَهُدًی وَّرَحْمَةٌ لِّقَوْمٍ یُّؤْمِنُوْنَ ۟

و -ای رسول- اگر آیه‌ای بیاوری تو را تکذیب می‌کنند و از آن روی می‌گردانند، و اگر آیه‌ای برای‌شان نیاوری می‌گویند: چرا آیه‌ای از جانب خودت اختراع نمی‌کنی و نمی‌سازی، - ای رسول- به آنها بگو: من نمی‌توانم آیه‌ای از نزد خودم بیاورم، و جز از آنچه که الله به من وحی می‌کند پیروی نمی‌کنم، این قرآن که آن را برای‌تان می‌خوانم حجت‌ها و دلایلی است از جانب الله پروردگار و تدبیر کنندۀ امورتان، و مایۀ راهنمایی و رحمتی برای بندگان مؤمن او تعالی است، و اما بندگان غیر مؤمن گمراهان و بدبختان هستند.

Ina jeyaa e nafoore aayeeje ɗee e ngol hello:

• في الآيات بشارة للمسلمين المستقيمين على صراط نبيهم صلى الله عليه وسلم بأن ينصرهم الله كما نصر نبيه وأولياءه.

اگر بنده از شیطان، بدی و وسوسه ای به او رسید -گناهی انجام داد یا واجبی را ترک کرد- واجب است که طلب آمرزش کند و کوتاهیش را با توبه و اعمال پاک کننده ی گناهان، جبران کند.

• في الآيات جماع الأخلاق، فعلى العبد أن يعفو عمن ظلمه، ويعطي من حرمه، ويصل من قطعه.

آنچه بر شخص عاقل واجب است، عبادت الله متعال است؛ چرا که تنها اوست با نازل کردن کتابی که در برگیرنده ی علوم ارزشمند دینی است؛ مصالح دینی، و با سرپرستی، حفظ و یاری بندگان نیکوکارش؛ منافع دنیایی او را تأمین کرده است، در نتیجه دشمنی کسانی که دشمنانشان هستند به آن ها زیانی نخواهد رساند.

• على العبد إذا مَسَّه سوء من الشيطان - فأذنب بفعل محرم، أو ترك واجب - أن يستغفر الله تعالى، ويستدرك ما فرط منه بالتوبة النصوح والحسنات الماحية.

در این آیات، برای مسلمانانی که بر راه پیامبرشان -صلی الله علیه وسلم- ایستادگی می کنند، بشارتی وجود دارد که الله متعال همان گونه که پیامبران و دوستان خویش را یاری کرد، آنان را نیز یاری می کند.

• الواجب على العاقل عبادة الله تعالى؛ لأنه هو الذي يحقق له منافع الدين بإنزال الكتاب المشتمل على العلوم العظيمة في الدّين، ومنافع الدنيا بتولّي الصالحين من عباده وحفظه لهم ونصرته إياهم، فلا تضرهم عداوة من عاداهم.

در این آیات همه ی خصلت های (نیک) اخلاقی ذكر شده است، پس بنده باید کسی را که به او ظلم کرده، ببخشد، به آن کسی هم که رزقی از او منع کرده، بخشش و کرم نموده و نیز با کسی که با او قطع رابطه کرده است، ارتباط بر قرار کند.