Firo maanaaji Aaya 162 Simoore Simoore neemoraaɗi - Firo felepiniiwo raɓɓiɗiniingo e facciro al-quraan tedduɗo oo - Mawsuuwa al-quraan tedduɗo oo

Aaya: 162

قُلۡ إِنَّ صَلَاتِي وَنُسُكِي وَمَحۡيَايَ وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Sabihin mo, O Sugo: "Tunay na ang dasal ko, ang pagkakatay para kay Allāh at sa ngalan ni Allāh hindi sa iba pa sa Kanya, ang buhay ko, at ang kamatayan ko, ang lahat ng iyon ay ukol kay Allāh lamang, ang Panginoon ng mga nilikha. Ang iba pa sa Kanya ay walang bahagi roon."

Ina jeyaa e nafoore aayeeje ɗee e ngol hello:

• أن الدين يأمر بالاجتماع والائتلاف، وينهى عن التفرق والاختلاف.

Tunay na ang Islām ay nag-uutos ng pagkakaisa at pagkakabuklod at sumasaway sa pagkakahati-hati at pagkakaiba-iba.

• من تمام عدله تعالى وإحسانه أنه يجازي بالسيئة مثلها، وبالحسنة عشرة أمثالها، وهذا أقل ما يكون من التضعيف.

Bahagi ng kalubusan ng katarungan Niya – pagkataas-taas Siya – at paggawa Niya ng maganda ay na Siya ay gumaganti sa masagwang gawa ng tulad nito at sa magandang gawa ng sampung tulad nito. Ito ay ang pinakakaunting nangyayaring pag-iibayo.

• الدين الحق القَيِّم يتطَلب تسخير كل أعمال العبد واهتماماته لله عز وجل، فله وحده يتوجه العبد بصلاته وعبادته ومناسكه وذبائحه وجميع قرباته وأعماله في حياته وما أوصى به بعد وفاته.

Ang relihiyong totoong matuwid ay humihiling ng pagpapasilbi ng lahat ng mga gawain ng tao at mga pinahahalagahan nito para kay Allāh – kamahal-mahalan Siya at kapita-pitagan Siya – sapagkat [dapat] sa Kanya lamang nagtutuon ang tao ng dasal nito, pagsamba nito, mga gawaing panrelihiyon nito, mga alay nito, lahat ng mga pampalapit-loob nito at mga gawain nito sa buhay nito, at anumang inihabilin nito matapos ng pagyao nito.