Firo maanaaji Aaya 147 Simoore Simoore al-araaf - Firo felepiniiwo raɓɓiɗiniingo e facciro al-quraan tedduɗo oo - Mawsuuwa al-quraan tedduɗo oo

Aaya: 147

وَٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَلِقَآءِ ٱلۡأٓخِرَةِ حَبِطَتۡ أَعۡمَٰلُهُمۡۚ هَلۡ يُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

Ang mga nagpasinungaling sa mga tanda ni Allāh, na nagpapatunay sa katapatan ng mga sugo Niya, at sa pakikipagkita sa Kanya sa Araw ng Pagbangon ay nawalang-saysay ang mga gawa nila na kabilang sa uri ng mga pagtalima. Kaya hindi sila gagantimpalaan sa mga iyon dahil sa pagkawala ng kundisyon ng mga iyon, ang pananampalataya, at hindi sila gagantihan sa Araw ng Pagkabuhay maliban sa dati nilang ginagawa na kawalang-pananampalataya kay Allāh at pagtatambal sa Kanya. Ang ganti roon ay ang pamamalagi sa Impiyerno.

Ina jeyaa e nafoore aayeeje ɗee e ngol hello:

• على العبد أن يكون من المُظْهِرين لإحسان الله وفضله عليه، فإن الشكر مقرون بالمزيد.

Kailangan sa tao na maging kabilang sa mga naglalantad ng paggawa ng maganda ni Allāh at kabutihang-loob sa kanya sapagkat tunay na ang pagpapasalamat ay nasasamahan ng dagdag.

• على العبد الأخذ بالأحسن في الأقوال والأفعال.

Kailangan sa tao ang pagtangkilik sa pinakamaganda sa mga sinasabi at mga ginagawa.

• يجب تلقي الشريعة بحزم وجد وعزم على الطاعة وتنفيذ ما ورد فيها من الصلاح والإصلاح ومنع الفساد والإفساد.

Kinakailangan ang pagtanggap sa Batas ng Islām nang may pagkadisidido. pagkaseryoso, at determinasyon sa pagtalima; ang pagpapatupad sa nasaad dito na kaayusan at pagsasaayos; at ang pagpigil sa katiwalian at pagtitiwali.

• على العبد إذا أخطأ أو قصَّر في حق ربه أن يعترف بعظيم الجُرْم الذي أقدم عليه، وأنه لا ملجأ من الله في إقالة عثرته إلا إليه.

Kailangan sa tao, kapag nagkamali o nagkulang sa karapatan ng Panginoon nito, na umamin ito sa bigat ng pagpapakasalarin na ipinangahas niya, at na walang madadaupan mula kay Allāh sa pagpapawalang-saysay sa pagkatisod niya maliban sa Kanya.