Firo maanaaji Aaya 114 Simoore Simoo tuubabuya - Firo felepiniiwo raɓɓiɗiniingo e facciro al-quraan tedduɗo oo - Mawsuuwa al-quraan tedduɗo oo

Aaya: 114

وَمَا كَانَ ٱسۡتِغۡفَارُ إِبۡرَٰهِيمَ لِأَبِيهِ إِلَّا عَن مَّوۡعِدَةٖ وَعَدَهَآ إِيَّاهُ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُۥٓ أَنَّهُۥ عَدُوّٞ لِّلَّهِ تَبَرَّأَ مِنۡهُۚ إِنَّ إِبۡرَٰهِيمَ لَأَوَّٰهٌ حَلِيمٞ

Walang iba ang paghiling ni Abraham ng kapatawaran para sa ama niya kundi dahilan sa pangako niya roon na talagang hihiling nga siya nito para roon sa pag-asang maligtas iyon. Ngunit noong lumiwanag para kay Abraham na ang ama niya ay isang kaaway kay Allāh dahil sa kawalan ng pakinabang sa pagpapayo roon o dahil sa pagkaalam niya sa pamamagitan ng pagkakasi na ang ama niya ay mamatay na isang tagatangging sumampalataya, nagpawalang-kaugnayan siya roon. Ang paghingi niya ng tawad para roon ay isang pagsisikap [na makatulong] mula sa kanya, hindi pagsalungat sa patakarang ikinasi ni Allāh sa kanya. Tunay na si Abraham – sumakanya ang pagbati ng kapayapaan – ay talagang madalas ang pagsusumamo, madalas ang pagpapaumanhin at ang pagpapalampas sa [kasalanan ng] mga kababayan niyang mga tagalabag ng katarungan.

Ina jeyaa e nafoore aayeeje ɗee e ngol hello:

• بطلان الاحتجاج على جواز الاستغفار للمشركين بفعل إبراهيم عليه السلام.

Ang kabulaanan ng pangangatwiran sa pagpapahintulot ng paghingi ng tawad para sa mga tagapagtambal dahil sa ginawa ni Abraham – sumakanya ang pagbati ng kapayapaan.

• أن الذنوب والمعاصي هي سبب المصائب والخذلان وعدم التوفيق.

Na ang mga pagkakasala at ang mga pagsuway ay ang dahilan ng mga trahedya, kabiguan, at kawalan ng pagtutuon [ni Allāh].

• أن الله هو مالك الملك، وهو ولينا، ولا ولي ولا نصير لنا من دونه.

Na si Allāh ay ang Tagamay-ari ng paghahari. Siya ay ang Katangkilik natin. Walang katangkilik ni mapag-adya sa atin bukod pa sa Kanya.

• بيان فضل أصحاب النبي صلى الله عليه وسلم على سائر الناس.

Ang paglilinaw sa kalamangan ng mga Kasamahan ng Propeta – basbasan siya ni Allāh at batiin ng kapayapaan – higit sa lahat ng mga tao.