Firo maanaaji Simoore Simoore weetndoogo (al-fajri) - Firo turkiiwo - D. Aly osik e woɗɓe - Mawsuuwa al-quraan tedduɗo oo

Sûretu'l-Fecr

Aaya: 1

وَٱلۡفَجۡرِ

Fecre yemin ederim ki,

Aaya: 2

وَلَيَالٍ عَشۡرٖ

on geceye (haccın on gecesine), yemin ederim ki,

Aaya: 3

وَٱلشَّفۡعِ وَٱلۡوَتۡرِ

çifte ve teke, yemin ederim ki,

Aaya: 4

وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَسۡرِ

(her şeyi karanlığı) ile örttüğü an geceye yemin ederim ki,

Aaya: 5

هَلۡ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٞ لِّذِي حِجۡرٍ

bunlarda akıl sahibi için elbette birer yemin (değeri) vardır.

Aaya: 6

أَلَمۡ تَرَ كَيۡفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ

Görmedin mi, Rabbin ne yaptı Âd kavmine;

Aaya: 7

إِرَمَ ذَاتِ ٱلۡعِمَادِ

direkleri (yüksek binaları) olan,

Aaya: 8

ٱلَّتِي لَمۡ يُخۡلَقۡ مِثۡلُهَا فِي ٱلۡبِلَٰدِ

ülkelerde benzeri yaratılmamış İrem şehrine,

Aaya: 9

وَثَمُودَ ٱلَّذِينَ جَابُواْ ٱلصَّخۡرَ بِٱلۡوَادِ

o vadide kayaları yontan Semûd kavmine,

Aaya: 10

وَفِرۡعَوۡنَ ذِي ٱلۡأَوۡتَادِ

kazıklar (çadırlar, ordular) sahibi Firavun'a!

Aaya: 11

ٱلَّذِينَ طَغَوۡاْ فِي ٱلۡبِلَٰدِ

Ki onların hepsi ülkelerinde azgınlık ettiler.

Aaya: 12

فَأَكۡثَرُواْ فِيهَا ٱلۡفَسَادَ

Oralarda kötülüğü çoğalttılar.

Aaya: 13

فَصَبَّ عَلَيۡهِمۡ رَبُّكَ سَوۡطَ عَذَابٍ

Bu yüzden Rabbin onların üstüne azap kamçısı yağdırdı.

Aaya: 14

إِنَّ رَبَّكَ لَبِٱلۡمِرۡصَادِ

Çünkü Rabbin (her an) gözetlemededir.

Aaya: 15

فَأَمَّا ٱلۡإِنسَٰنُ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ رَبُّهُۥ فَأَكۡرَمَهُۥ وَنَعَّمَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَكۡرَمَنِ

Fakat insan, Rabbi kendisini imtihan edip de ikramda bulunduğunda ve bol nimet verdiğinde «Rabbim bana ikram etti» der.

Aaya: 16

وَأَمَّآ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ فَقَدَرَ عَلَيۡهِ رِزۡقَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَهَٰنَنِ

Onu imtihan edip rızkını daralttığında ise «Rabbim beni önemsemedi» der.

Aaya: 17

كَلَّاۖ بَل لَّا تُكۡرِمُونَ ٱلۡيَتِيمَ

Hayır! Doğrusu siz yetime ikram etmiyorsunuz,

Aaya: 18

وَلَا تَحَٰٓضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ

yoksulu yedirmeye birbirinizi teşvik etmiyorsunuz.

Aaya: 19

وَتَأۡكُلُونَ ٱلتُّرَاثَ أَكۡلٗا لَّمّٗا

Haram helâl demeden mirası yiyorsunuz.

Aaya: 20

وَتُحِبُّونَ ٱلۡمَالَ حُبّٗا جَمّٗا

Malı aşırı biçimde seviyorsunuz.

Aaya: 21

كَلَّآۖ إِذَا دُكَّتِ ٱلۡأَرۡضُ دَكّٗا دَكّٗا

Ama yeryüzü parça parça döküldüğü,

Aaya: 22

وَجَآءَ رَبُّكَ وَٱلۡمَلَكُ صَفّٗا صَفّٗا

Rabbin geldiği ve melekler saf saf dizildiği zaman (her şey ortaya çıkacaktır). 

Aaya: 23

وَجِاْيٓءَ يَوۡمَئِذِۭ بِجَهَنَّمَۚ يَوۡمَئِذٖ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ وَأَنَّىٰ لَهُ ٱلذِّكۡرَىٰ

O gün cehennem getirilir, insan yaptıklarını birer birer hatırlar. Fakat bu hatırlamanın ne faydası var!

Aaya: 24

يَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي قَدَّمۡتُ لِحَيَاتِي

(İşte o zaman insan:) «Keşke bu hayatım için bir şeyler yapıp gönderseydim!» der.

Aaya: 25

فَيَوۡمَئِذٖ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهُۥٓ أَحَدٞ

Artık o gün, Allah'ın edeceği azabı kimse edemez.

Aaya: 26

وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُۥٓ أَحَدٞ

O'nun vuracağı bağı kimse vuramaz.

Aaya: 27

يَٰٓأَيَّتُهَا ٱلنَّفۡسُ ٱلۡمُطۡمَئِنَّةُ

Ey huzura kavuşmuş insan!

Aaya: 28

ٱرۡجِعِيٓ إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةٗ مَّرۡضِيَّةٗ

Sen O'ndan hoşnut, O da senden hoşnut olarak Rabbine dön.

Aaya: 29

فَٱدۡخُلِي فِي عِبَٰدِي

(Seçkin) kullarım arasına katıl

Aaya: 30

وَٱدۡخُلِي جَنَّتِي

ve cennetime gir!