Traduction des sens Verset 41 Sourate AL-AN’ÂM - Traduction en perse du résumé de l'exégèse du Noble Coran - Encyclopédie du Noble Coran

Verset: 41

بَلْ اِیَّاهُ تَدْعُوْنَ فَیَكْشِفُ مَا تَدْعُوْنَ اِلَیْهِ اِنْ شَآءَ وَتَنْسَوْنَ مَا تُشْرِكُوْنَ ۟۠

حقیقت آن است که در آن لحظه کسی غیر از آفریدگارتان را نمی خوانید، اگر بخواهد مصیبت را از شما دور کرده و زیان را از شما دفع می کند، چرا که سرپرستی این امر به دست اوست و بر آن تواناست، ولی معبودهایتان را که شریک قرار دادید، رها می کنید، چرا که می دانید آن ها نفع و زیانی نمی رسانند.

Parmi les bénéfices ( méditations ) des versets de cette page:

• تشبيه الكفار بالموتى؛ لأن الحياة الحقيقية هي حياة القلب بقَبوله الحق واتباعه طريق الهداية.

تشبیه کافران به مردگان؛ زیرا زندگی حقیقی، زنده بودن دل است، آن‌گاه که حق را بپذیرد و راه هدایت را پیروی ‌کند.

• من حكمة الله تعالى في الابتلاء: إنزال البلاء على المخالفين من أجل تليين قلوبهم وردِّهم إلى ربهم.

یکی از حکمت‌های الله متعال در آزمایش: فروفرستادن مصیبت بر مخالفان است تا دل‌های‌شان نرم شده و به‌سوی پروردگارشان بازگردند.

• وجود النعم والأموال بأيدي أهل الضلال لا يدل على محبة الله لهم، وإنما هو استدراج وابتلاء لهم ولغيرهم.

وجود نعمت‌ها و اموال در دستان گمراهان، بر محبت الله به آنها دلالت ندارد؛ بلکه فقط سبب نزدیک‌کردن آنها به عذاب و آزمایش آنها و دیگران است.