Traduction des sens Verset 37 Sourate AN-NABA’ - الترجمة الفارسية - تفسير السعدي - Encyclopédie du Noble Coran

Verset: 37

رَّبِّ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا الرَّحْمٰنِ لَا یَمْلِكُوْنَ مِنْهُ خِطَابًا ۟ۚ

کسی که این نعمت‌ها را به آنان بخشیده پروردگارشان است. ﴿رَّبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا﴾ پروردگار آسمان‌ها و زمین و آنچه بین آنهاست. کسی که آسمان‌ها و زمین را آفریده و سامان داده است، ﴿ٱلرَّحۡمَٰنِ﴾ خداوند مهربانی که رحمت او همه چیز را فراگرفته، و او آنها را پرورش داده، و برآنان رحم نموده، و در حقّشان لطف کرده است تا این نعمت‌ها را به دست آورند. سپس عظمت و فرمانروایی بزرگ خداوند را در روز قیامت بیان کرد که همۀ مردم در آن روز ساکت هستند و سخن نمی‌گویند. ﴿لَا يَمۡلِكُونَ مِنۡهُ خِطَابٗا﴾ از عظمت خداوند نمی‌تواند سخنی بگوید، مگر کسی که خدا به او اجازه بدهد و سخن درستی بگوید. پس هیچ کس نمی‌تواند سخنی بگوید مگر با این دو شرط: یکی اینکه خداوند به او اجازۀ سخن گفتن را بدهد، دوم اینکه سخن درستی بگوید. چون ﴿ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلۡحَقُّ﴾ آن روز، حق است و باطل در آن راه ندارد، و دروغ فایده‌ای نخواهد داشت.