Traduction des sens Verset 132 Sourate AL-BAQARAH - Traduction en filipino (Tagalog) du résumé de l'exégèse du Noble Coran - Encyclopédie du Noble Coran

Verset: 132

وَوَصَّىٰ بِهَآ إِبۡرَٰهِـۧمُ بَنِيهِ وَيَعۡقُوبُ يَٰبَنِيَّ إِنَّ ٱللَّهَ ٱصۡطَفَىٰ لَكُمُ ٱلدِّينَ فَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنتُم مُّسۡلِمُونَ

Nagtagubilin si Abraham sa mga anak niya ng pangungusap na ito: "Nagpasakop ako sa Panginoon ng mga nilalang." Nagtagubilin nito gayon din si Jacob sa mga anak niya. Nagsabi silang dalawa habang mga nanawagan sa mga anak nilang dalawa: "Tunay na si Allāh ay pumili para sa inyo ng relihiyong Islām kaya kumapit kayo rito hanggang sa dumating sa inyo ang kamatayan habang kayo ay mga tagapagpasakop (Muslim) kay Allāh sa panlabas at sa panloob."

Parmi les bénéfices ( méditations ) des versets de cette page:

• المؤمن المتقي لا يغتر بأعماله الصالحة، بل يخاف أن ترد عليه، ولا تقبل منه، ولهذا يُكْثِرُ سؤالَ الله قَبولها.

Ang mananampalatayang tagapangilag magkasala ay hindi nalilinlang ng mga gawa niyang maayos, bagkus nangangamba siyang isauli ang mga ito sa kanya at hindi tanggapin ang mga ito mula sa kanya. Dahil dito, dinadalasan niya ang paghiling kay Allāh na tanggapin ang mga ito.

• بركة دعوة أبي الأنبياء إبراهيم عليه السلام، حيث أجاب الله دعاءه وجعل خاتم أنبيائه وأفضل رسله من أهل مكة.

Ang pagpapala ng panalangin ng ama ng mga propeta, si Abraham – sumakanya ang pagbati ng kapayapaan – yayamang sumagot si Allāh sa dalangin niyon at gumawa Siya kay Propeta Muḥammad bilang pangwakas sa mga propeta Niya at pinakamainam sa mga sugo Niya mula sa mga naninirahan sa Makkah.

• دين إبراهيم عليه السلام هو الملة الحنيفية الموافقة للفطرة، لا يرغب عنها ولا يزهد فيها إلا الجاهل المخالف لفطرته.

Ang relihiyon ni Abraham – sumakanya ang pagbati ng kapayapaan – ay ang kapaniwalaang makatotoong sumasang-ayon sa kalikasan ng pagkalalang. Walang tumututol doon ni nagtatakwil niyon kundi ang mangmang na sumasalungat sa kalikasan ng pagkalalang sa kanya.

• مشروعية الوصية للذرية باتباع الهدى، وأخذ العهد عليهم بالتمسك بالحق والثبات عليه.

Ang pagkaisinasabatas ng tagubilin para sa mga supling sa pamamagitan ng pagsunod sa patnubay at pagtanggap ng tipan sa kanila sa pamamagitan ng pagkapit sa katotohanan at pagpapakatatag dito.