Traduction des sens Sourate Ibrahim - La traduction ouzbèke du Résumé dans l'Exégèse du noble Coran - Numéro de la page 258 - Encyclopédie du Noble Coran

Verset: 19

أَلَمۡ تَرَ أَنَّ ٱللَّهَ خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ بِٱلۡحَقِّۚ إِن يَشَأۡ يُذۡهِبۡكُمۡ وَيَأۡتِ بِخَلۡقٖ جَدِيدٖ

Эй инсон, Аллоҳ осмонларни ҳам, ерни ҳам бекорга эмас, ҳақ ила яратганини кўрмадингми? Эй одамлар, агар У Зот хоҳласа, сизларни кетказиб, ўрнингизга итоат ва ибодат қиладиган бошқа бир халқни олиб келиб қўяди. Бу иш У Зот учун жуда енгил.

Verset: 20

وَمَا ذَٰلِكَ عَلَى ٱللَّهِ بِعَزِيزٖ

Сизларни ҳалок қилиб, ўрнингизга итоат ва ибодат қиладиган бошқа бир халқни олиб келиш Аллоҳ учун оғир иш эмас. У ҳар ишга Қодир Зотдир. Унинг қўлидан келмайдиган ишнинг ўзи йўқ.

Verset: 21

وَبَرَزُواْ لِلَّهِ جَمِيعٗا فَقَالَ ٱلضُّعَفَٰٓؤُاْ لِلَّذِينَ ٱسۡتَكۡبَرُوٓاْ إِنَّا كُنَّا لَكُمۡ تَبَعٗا فَهَلۡ أَنتُم مُّغۡنُونَ عَنَّا مِنۡ عَذَابِ ٱللَّهِ مِن شَيۡءٖۚ قَالُواْ لَوۡ هَدَىٰنَا ٱللَّهُ لَهَدَيۡنَٰكُمۡۖ سَوَآءٌ عَلَيۡنَآ أَجَزِعۡنَآ أَمۡ صَبَرۡنَا مَا لَنَا مِن مَّحِيصٖ

Қиёмат куни халойиқ қайта тирилиб, қабрларидан чиқиб, ҳаммалари Аллоҳга рўбарў келдилар. Шунда тобе бўлиб юрган заифлар хожалик, раҳбарлик қилган каттазангларга дедилар: "Эй хожалар, биз сизларга тобе эдик. Буйруқларингизни бажарардик, тақиқларингиздан тийилардик. Энди сизлар бизни Аллоҳнинг бирон азобидан қутқара оласизларми?" Хожалар, раҳбарлар дедилар: "Аллоҳ бизни ҳидоят қилганида биз сизларга тўғри йўлни кўрсатган бўлар эдик ва ҳаммамиз нажот топардик. Лекин ўзимиз ҳам адашдик, сизларни ҳам адаштирдик. Энди биз дод-вой қиламизми, сабр қиламизми, фарқи йўқ, биз учун азобдан паноҳ берадиган ҳеч қандай нажот қолмади".

Verset: 22

وَقَالَ ٱلشَّيۡطَٰنُ لَمَّا قُضِيَ ٱلۡأَمۡرُ إِنَّ ٱللَّهَ وَعَدَكُمۡ وَعۡدَ ٱلۡحَقِّ وَوَعَدتُّكُمۡ فَأَخۡلَفۡتُكُمۡۖ وَمَا كَانَ لِيَ عَلَيۡكُم مِّن سُلۡطَٰنٍ إِلَّآ أَن دَعَوۡتُكُمۡ فَٱسۡتَجَبۡتُمۡ لِيۖ فَلَا تَلُومُونِي وَلُومُوٓاْ أَنفُسَكُمۖ مَّآ أَنَا۠ بِمُصۡرِخِكُمۡ وَمَآ أَنتُم بِمُصۡرِخِيَّ إِنِّي كَفَرۡتُ بِمَآ أَشۡرَكۡتُمُونِ مِن قَبۡلُۗ إِنَّ ٱلظَّٰلِمِينَ لَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ

Жаннатийлар жаннатга, дўзахийлар дўзахга кириб, ҳамма иш битгач, шайтон деди: "Аллоҳ сизларга чин ваъда қилганди, ваъдасини бажарди. Мен эса ёлғон ваъда бериб алдагандим. Шунинг учун ваъдамни бажармайман. Мен учун сизларнинг устингиздан ҳеч қандай ҳукмронлик йўқ эди, сизларни куфру залолатга мажбур қилмаганман. Ўзларингиз куфрга чақириб, гуноҳни чиройли қилиб кўрсатган заҳотим, дарров менга эргаша қолгансиз. Энди мени эмас, ўзларингизни маломат қилинглар. Мен сизларга ёрдам бера олмайман, сизлар ҳам менга ёрдам бера олмайсизлар. Олдин сизлар мени Аллоҳга шерик қилганингларни инкор этаман". Аллоҳга кофир бўлган ва ширк келтирган золимлар учун Қиёмат куни аламли азоб бордир.

Verset: 23

وَأُدۡخِلَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ جَنَّٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَا بِإِذۡنِ رَبِّهِمۡۖ تَحِيَّتُهُمۡ فِيهَا سَلَٰمٌ

Золимларнинг оқибатига зид ўлароқ, иймон келтирган ва яхши амалларни қилган мўминлар қасрлари ва дарахтлари остидан анҳорлар оқиб ўтадиган жаннатларга киритилиб, Парвардигорларининг изни ила у ерларда мангу қоладилар. Бир-бирлари билан саломлашадилар, фаришталар уларга салом беради, Парвардигорлари ҳам салом беради.

Verset: 24

أَلَمۡ تَرَ كَيۡفَ ضَرَبَ ٱللَّهُ مَثَلٗا كَلِمَةٗ طَيِّبَةٗ كَشَجَرَةٖ طَيِّبَةٍ أَصۡلُهَا ثَابِتٞ وَفَرۡعُهَا فِي ٱلسَّمَآءِ

Эй Пайғамбар, Аллоҳ қандай мисол келтирганига боқмайсизми? Аллоҳдан ўзга илоҳ йўқ, дея аталмиш тавҳид калимаси хурмо дарахтига ўхшайди. Унинг томирлари заминнинг туб-тубига мустаҳкам ўрнашган ва ундан озуқаланадиган бўлса, шохлари осмонда бўлиб, булутлардан сув ичади, тоза ҳаводан нафас олади.

Parmi les bénéfices ( méditations ) des versets de cette page:

• بيان سوء عاقبة التابع والمتبوع إن اجتمعا على الباطل.

Ноҳақлик устида бирлашган эргашувчининг ҳам, эргаштирувчининг ҳам оқибати ўта аянчли бўлади.

• بيان أن الشيطان أكبر عدو لبني آدم، وأنه كاذب مخذول ضعيف، لا يملك لنفسه ولا لأتباعه شيئًا يوم القيامة.

Одам боласининг энг катта душмани шайтондир. У ёлғончи, заиф ва ночордир. Қиёмат кунида ўзига ҳам, тобеларига ҳам ҳеч қандай ёрдам бера олмайди.

• اعتراف إبليس أن وعد الله تعالى هو الحق، وأن وعد الشيطان إنما هو محض الكذب.

Иблис Аллоҳнинг ваъдаси ҳақ эканини, ўзи эса ёлғон ваъда берганини тан олади.

• تشبيه كلمة التوحيد بالشجرة الطيبة الثمر، العالية الأغصان، الثابتة الجذور.

Тавҳид калимаси яхши дарахтга ўхшайди. Унинг томирлари мустаҳкам, шохлари эса осмонда.