Traduction des sens Sourate ACH-CHOU’ARÂ’ - الترجمة الأوزبكية - مركز رواد الترجمة - Encyclopédie du Noble Coran

Шуъаро сураси

Verset: 1

طسٓمٓ

То. Син. Мим.

Verset: 2

تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُبِينِ

Булар очиқ Китоб оятларидир.

Verset: 3

لَعَلَّكَ بَٰخِعٞ نَّفۡسَكَ أَلَّا يَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ

Эҳтимол сиз улар мўмин бўлмаганлари учун ўзингизни ҳалок қилмоқчидирсиз?

Verset: 4

إِن نَّشَأۡ نُنَزِّلۡ عَلَيۡهِم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ ءَايَةٗ فَظَلَّتۡ أَعۡنَٰقُهُمۡ لَهَا خَٰضِعِينَ

Истасак, уларга самодан бир мўъжиза туширамиз-да, уларнинг бўйинлари унга эгилиб қолади.

Verset: 5

وَمَا يَأۡتِيهِم مِّن ذِكۡرٖ مِّنَ ٱلرَّحۡمَٰنِ مُحۡدَثٍ إِلَّا كَانُواْ عَنۡهُ مُعۡرِضِينَ

Қачон Раҳмондан уларга бир янги эслатма келса, ундан юз ўгиравердилар.

Verset: 6

فَقَدۡ كَذَّبُواْ فَسَيَأۡتِيهِمۡ أَنۢبَٰٓؤُاْ مَا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

Бас, ёлғонга чиқардилар. Энди яқинда уларга қилиб юрган мазахларининг хабарлари келур.

Verset: 7

أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ كَمۡ أَنۢبَتۡنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوۡجٖ كَرِيمٍ

Заминга боқмайдиларми? Биз унда ҳар бир фойдали навлардан қанчасини ундириб қўйдик-ку.

Verset: 8

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

Бу ишда белги бордир. Уларнинг кўплари мўмин бўлмадилар.

Verset: 9

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

Албатта, Парвардигорингиз Азиз ва Меҳрибондир.

Verset: 10

وَإِذۡ نَادَىٰ رَبُّكَ مُوسَىٰٓ أَنِ ٱئۡتِ ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ

Эсланг! Парвардигорингиз Мусога шундай нидо қилди: «Золим қавм ёнига бор».

Verset: 11

قَوۡمَ فِرۡعَوۡنَۚ أَلَا يَتَّقُونَ

«Фиръавн қавмига. Қўрқмайдиларми?!"

Verset: 12

قَالَ رَبِّ إِنِّيٓ أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ

Деди: «Парвардигорим, мени ёлғончига чиқаришларидан қўрқаман.

Verset: 13

وَيَضِيقُ صَدۡرِي وَلَا يَنطَلِقُ لِسَانِي فَأَرۡسِلۡ إِلَىٰ هَٰرُونَ

Ва юрагим сиқилишидан ҳамда тилим равон бўлмай қолишидан. Бас, Ҳорунга ҳам элчи юборгин.

Verset: 14

وَلَهُمۡ عَلَيَّ ذَنۢبٞ فَأَخَافُ أَن يَقۡتُلُونِ

Улар учун мен гуноҳкорман. Мени ўлдириб юборишларидан қўрқаман».

Verset: 15

قَالَ كَلَّاۖ فَٱذۡهَبَا بِـَٔايَٰتِنَآۖ إِنَّا مَعَكُم مُّسۡتَمِعُونَ

Деди: «Йўқ! Оятларимизни олиб бораверинглар. Албатта, Биз сизлар билан бирга эшитиб тургувчидирмиз».

Verset: 16

فَأۡتِيَا فِرۡعَوۡنَ فَقُولَآ إِنَّا رَسُولُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Бас, Фиръавнга бориб айтинглар: «Биз оламлар Парвардигорининг элчиларимиз».

Verset: 17

أَنۡ أَرۡسِلۡ مَعَنَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

«Бани Исроилни биз билан қўйиб юбор».

Verset: 18

قَالَ أَلَمۡ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدٗا وَلَبِثۡتَ فِينَا مِنۡ عُمُرِكَ سِنِينَ

Деди: «Сени гўдаклигингдан ичимизда тарбия қилмадикми? Умрингнинг бир неча йилида бизнинг орамизда турмадингми?

Verset: 19

وَفَعَلۡتَ فَعۡلَتَكَ ٱلَّتِي فَعَلۡتَ وَأَنتَ مِنَ ٱلۡكَٰفِرِينَ

Ўзинг нонкўрлардан бўлиб, қиладиган ишингни қилиб қўймадингми?"

Verset: 20

قَالَ فَعَلۡتُهَآ إِذٗا وَأَنَا۠ مِنَ ٱلضَّآلِّينَ

Деди: «У ишни билмасдан қилган эдим.

Verset: 21

فَفَرَرۡتُ مِنكُمۡ لَمَّا خِفۡتُكُمۡ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكۡمٗا وَجَعَلَنِي مِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Сизлардан қўрқиб, қочиб кетгандим. Бас, Парвардигорим менга ҳикмат ато этди ва мени пайғамбарлардан қилди.

Verset: 22

وَتِلۡكَ نِعۡمَةٞ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنۡ عَبَّدتَّ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

Ўша менга миннат қилаётганинг неъмат Бани Исроилни қул қилиб олганингдир».

Verset: 23

قَالَ فِرۡعَوۡنُ وَمَا رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Фиръавн деди: «Оламлар парвардигори ким?"

Verset: 24

قَالَ رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَآۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ

Деди: «Осмонлару ернинг ва улар орасидаги нарсаларнинг Парвардигори. Агар ишонадиган бўлсангизлар».

Verset: 25

قَالَ لِمَنۡ حَوۡلَهُۥٓ أَلَا تَسۡتَمِعُونَ

Атрофидагиларга деди: «Эшитмаяпсизларми?"

Verset: 26

قَالَ رَبُّكُمۡ وَرَبُّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ

Деди: «Сизларнинг Парвардигорингиз ва ота-боболарингизнинг Парвардигори».

Verset: 27

قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ ٱلَّذِيٓ أُرۡسِلَ إِلَيۡكُمۡ لَمَجۡنُونٞ

Деди: «Сизларга юборилган бу пайғамбарингиз аниқ телбадир».

Verset: 28

قَالَ رَبُّ ٱلۡمَشۡرِقِ وَٱلۡمَغۡرِبِ وَمَا بَيۡنَهُمَآۖ إِن كُنتُمۡ تَعۡقِلُونَ

Деди: «Агар ақлингизни ишлатадиган бўлсангизлар, У машриқу мағрибнинг ва улар орасидаги нарсаларнинг Парвардигоридир».

Verset: 29

قَالَ لَئِنِ ٱتَّخَذۡتَ إِلَٰهًا غَيۡرِي لَأَجۡعَلَنَّكَ مِنَ ٱلۡمَسۡجُونِينَ

Деди: «Мендан бошқасини худо қилиб оладиган бўлсанг, албатта, мен сени зиндонбандлардан қилиб қўяман».

Verset: 30

قَالَ أَوَلَوۡ جِئۡتُكَ بِشَيۡءٖ مُّبِينٖ

Деди: «Сенга очиқ-равшан нарсани келтирсам ҳам-а?»

Verset: 31

قَالَ فَأۡتِ بِهِۦٓ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

Деди: «Келтир уни, агар ростгўйлардан бўлсанг».

Verset: 32

فَأَلۡقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعۡبَانٞ مُّبِينٞ

У асосини ташлаган эди, бирдан у чинакам аждарга айланди.

Verset: 33

وَنَزَعَ يَدَهُۥ فَإِذَا هِيَ بَيۡضَآءُ لِلنَّٰظِرِينَ

Қўлини чиқарган эди, бирдан у қараб турганларга оқ бўлиб кўринди.

Verset: 34

قَالَ لِلۡمَلَإِ حَوۡلَهُۥٓ إِنَّ هَٰذَا لَسَٰحِرٌ عَلِيمٞ

Атрофидаги аъёнларга деди: «Албатта, бу билимдон сеҳргардир».

Verset: 35

يُرِيدُ أَن يُخۡرِجَكُم مِّنۡ أَرۡضِكُم بِسِحۡرِهِۦ فَمَاذَا تَأۡمُرُونَ

"Сеҳри билан сизларни ерингиздан чиқариб юбормоқчи бўляпти. Хўш, энди нима дейсизлар?"

Verset: 36

قَالُوٓاْ أَرۡجِهۡ وَأَخَاهُ وَٱبۡعَثۡ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ

Дедилар: «Уни ва акасини қўйиб тургин-да, шаҳарларга тўпловчиларни юбор.

Verset: 37

يَأۡتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٖ

Сенга ўткир сеҳргарларни келтирсинлар».

Verset: 38

فَجُمِعَ ٱلسَّحَرَةُ لِمِيقَٰتِ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ

Бас, сеҳргарлар маълум кунда белгиланган жойга тўпландилар.

Verset: 39

وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلۡ أَنتُم مُّجۡتَمِعُونَ

Одамларга айтилди: «Тўпланиб бўлдингизми?»

Verset: 40

لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ ٱلسَّحَرَةَ إِن كَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

Сеҳргарлар ғолиб бўлсалар, ўшаларга эргашсак, ажаб эмас.

Verset: 41

فَلَمَّا جَآءَ ٱلسَّحَرَةُ قَالُواْ لِفِرۡعَوۡنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجۡرًا إِن كُنَّا نَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

Сеҳргарлар келишгач, Фиръавнга дедилар: «Агар биз ғолиб бўлсак, бизга бирон мукофот бўладими?»

Verset: 42

قَالَ نَعَمۡ وَإِنَّكُمۡ إِذٗا لَّمِنَ ٱلۡمُقَرَّبِينَ

Деди: «Ҳа, у ҳолда сизлар менинг яқин кишиларимга айланасизлар».

Verset: 43

قَالَ لَهُم مُّوسَىٰٓ أَلۡقُواْ مَآ أَنتُم مُّلۡقُونَ

Мусо уларга деди: «Ташлайдиганингизни ташланг».

Verset: 44

فَأَلۡقَوۡاْ حِبَالَهُمۡ وَعِصِيَّهُمۡ وَقَالُواْ بِعِزَّةِ فِرۡعَوۡنَ إِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

Бас, улар арқонлари ва асоларини ташладилар ва дедилар: «Фиръавннинг қудратига қасамки, албатта, биз ғолиб бўлгувчилармиз».

Verset: 45

فَأَلۡقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلۡقَفُ مَا يَأۡفِكُونَ

Сўнг Мусо ҳам асосини ташлаган эди, бирдан у уларнинг уйдирмаларини юта бошлади.

Verset: 46

فَأُلۡقِيَ ٱلسَّحَرَةُ سَٰجِدِينَ

Бас, сеҳргарлар сажда қилган ҳолларида ерга ташландилар.

Verset: 47

قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Дедилар: «Оламлар Парвардигорига иймон келтирдик.

Verset: 48

رَبِّ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

Мусо ва Ҳоруннинг Парвардигорига».

Verset: 49

قَالَ ءَامَنتُمۡ لَهُۥ قَبۡلَ أَنۡ ءَاذَنَ لَكُمۡۖ إِنَّهُۥ لَكَبِيرُكُمُ ٱلَّذِي عَلَّمَكُمُ ٱلسِّحۡرَ فَلَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَۚ لَأُقَطِّعَنَّ أَيۡدِيَكُمۡ وَأَرۡجُلَكُم مِّنۡ خِلَٰفٖ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمۡ أَجۡمَعِينَ

Деди: «Сизларга изн бермасимдан олдин унга иймон келтирдингизми? Албатта, у сизларга сеҳрни ўргатган каттангиздир. Яқинда билиб оласизлар. Қўлларингизни ва оёқларингизни қарама-қарши тарафидан кесаман ва ҳаммангизни осаман».

Verset: 50

قَالُواْ لَا ضَيۡرَۖ إِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ

Дедилар: «Зарари йўқ. Биз Парвардигоримизга қайтгувчидирмиз.

Verset: 51

إِنَّا نَطۡمَعُ أَن يَغۡفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَٰيَٰنَآ أَن كُنَّآ أَوَّلَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Биз дастлабки иймон келтирганлар бўлганимиз учун Парвардигоримиз хатоларимизни мағфират айлашини умид қиламиз».

Verset: 52

۞ وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنۡ أَسۡرِ بِعِبَادِيٓ إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ

Мусога шундай ваҳий қилдик: «Бандаларим билан тунда йўлга чиқ. Албатта, сизлар таъқиб этилурсизлар».

Verset: 53

فَأَرۡسَلَ فِرۡعَوۡنُ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ

Бас, Фиръавн шаҳарларга тўпловчилар юборди.

Verset: 54

إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَشِرۡذِمَةٞ قَلِيلُونَ

Улар бир ҳовуч ялангоёқлардир.

Verset: 55

وَإِنَّهُمۡ لَنَا لَغَآئِظُونَ

Албатта, улар бизни ғазаблантиргувчилардир.

Verset: 56

وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَٰذِرُونَ

Албатта, биз ҳаммамиз ҳушёрмиз.

Verset: 57

فَأَخۡرَجۡنَٰهُم مِّن جَنَّٰتٖ وَعُيُونٖ

Бас, Биз уларни боғлару булоқлардан чиқардик.

Verset: 58

وَكُنُوزٖ وَمَقَامٖ كَرِيمٖ

Хазиналару гўзал маскандан (чиқардик).

Verset: 59

كَذَٰلِكَۖ وَأَوۡرَثۡنَٰهَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

Шунингдек, уларни Бани Исроилга мерос қилиб қолдирдик.

Verset: 60

فَأَتۡبَعُوهُم مُّشۡرِقِينَ

Бас, уларни қуёш чиқиш пайтида қувиб етдилар.

Verset: 61

فَلَمَّا تَرَٰٓءَا ٱلۡجَمۡعَانِ قَالَ أَصۡحَٰبُ مُوسَىٰٓ إِنَّا لَمُدۡرَكُونَ

Икки жамоа бир-бирларини кўрган вақтда Мусонинг ҳамроҳлари: «Бизлар аниқ тутилдик», дедилар.

Verset: 62

قَالَ كَلَّآۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهۡدِينِ

Деди: «Йўқ, албатта, мен билан бирга Парвардигорим бор. Албатта, У менга йўл кўрсатади».

Verset: 63

فَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنِ ٱضۡرِب بِّعَصَاكَ ٱلۡبَحۡرَۖ فَٱنفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرۡقٖ كَٱلطَّوۡدِ ٱلۡعَظِيمِ

Мусога шундай ваҳий қилдик: «Асоинг билан денгизни ур». Шунда у бўлиниб, ҳар бир бўлак баланд тоғ каби бўлди.

Verset: 64

وَأَزۡلَفۡنَا ثَمَّ ٱلۡأٓخَرِينَ

Кейин бошқаларни ҳам яқинлаштирдик.

Verset: 65

وَأَنجَيۡنَا مُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ

Мусо ва унга эргашганларнинг ҳаммаларига нажот бердик.

Verset: 66

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

Сўнгра бошқаларни ғарқ қилиб юбордик.

Verset: 67

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

Бу ишда бир белги бордир. Уларнинг кўплари мўмин бўлмадилар.

Verset: 68

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

Албатта, Парвардигорингиз Азиз ва Меҳрибондир.

Verset: 69

وَٱتۡلُ عَلَيۡهِمۡ نَبَأَ إِبۡرَٰهِيمَ

Уларга Иброҳимнинг хабарини тиловат қилиб беринг.

Verset: 70

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَا تَعۡبُدُونَ

Ўшанда у отаси ва қавмига: «Нимага ибодат қиляпсизлар?» - деган эди.

Verset: 71

قَالُواْ نَعۡبُدُ أَصۡنَامٗا فَنَظَلُّ لَهَا عَٰكِفِينَ

Дедилар: «Бут-санамларга ибодат қиляпмиз ва уларга содиқ қолурмиз».

Verset: 72

قَالَ هَلۡ يَسۡمَعُونَكُمۡ إِذۡ تَدۡعُونَ

Деди: «Дуо қилганингизда улар сизни эшитадиларми?

Verset: 73

أَوۡ يَنفَعُونَكُمۡ أَوۡ يَضُرُّونَ

Ёки фойда ё зарар етказа оладиларми?»

Verset: 74

قَالُواْ بَلۡ وَجَدۡنَآ ءَابَآءَنَا كَذَٰلِكَ يَفۡعَلُونَ

Дедилар: «Йўқ, ота-боболаримизнинг шундай қилаётганларини кўрганмиз».

Verset: 75

قَالَ أَفَرَءَيۡتُم مَّا كُنتُمۡ تَعۡبُدُونَ

Деди: «Нимага ибодат қилаётганингизни ўйлаб кўрдингизми?

Verset: 76

أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُمُ ٱلۡأَقۡدَمُونَ

Сизлар ва қадимги ота-боболарингиз?»

Verset: 77

فَإِنَّهُمۡ عَدُوّٞ لِّيٓ إِلَّا رَبَّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Шак-шубҳасиз, улар менга душмандир. Барча оламлар Парвардигоригина бундан мустасно.

Verset: 78

ٱلَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهۡدِينِ

У мени яратгандир, бас, Ўзи мени ҳидоят қилур.

Verset: 79

وَٱلَّذِي هُوَ يُطۡعِمُنِي وَيَسۡقِينِ

Унинг Ўзигина мени тўйдирур ва қондирур.

Verset: 80

وَإِذَا مَرِضۡتُ فَهُوَ يَشۡفِينِ

Бемор бўлсам, Унинг Ўзи менга шифо берур.

Verset: 81

وَٱلَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحۡيِينِ

Мени ўлдирадиган, сўнгра тирилтирадиган ҳам Унинг Ўзи.

Verset: 82

وَٱلَّذِيٓ أَطۡمَعُ أَن يَغۡفِرَ لِي خَطِيٓـَٔتِي يَوۡمَ ٱلدِّينِ

Жазо кунида гуноҳларимни мағфират этишини ёлғиз Ундан умид қилурман.

Verset: 83

رَبِّ هَبۡ لِي حُكۡمٗا وَأَلۡحِقۡنِي بِٱلصَّٰلِحِينَ

Парвардигорим, менга ҳикмат ато этгин ва мени солиҳлар қаторига қўшгин.

Verset: 84

وَٱجۡعَل لِّي لِسَانَ صِدۡقٖ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

Мен учун кейин келадиганлар орасида рост мақтовлар қилгин.

Verset: 85

وَٱجۡعَلۡنِي مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ ٱلنَّعِيمِ

Мени неъматлар жаннатининг ворисларидан айлагин.

Verset: 86

وَٱغۡفِرۡ لِأَبِيٓ إِنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلضَّآلِّينَ

Отамни мағфират қилгин. Албатта, у адашганлардан бўлди.

Verset: 87

وَلَا تُخۡزِنِي يَوۡمَ يُبۡعَثُونَ

Қайта тирилтириладиган кунда мени шарманда қилма.

Verset: 88

يَوۡمَ لَا يَنفَعُ مَالٞ وَلَا بَنُونَ

У кунда на мол фойда берар ва на болалар.

Verset: 89

إِلَّا مَنۡ أَتَى ٱللَّهَ بِقَلۡبٖ سَلِيمٖ

Аллоҳ ҳузурига тоза қалб билан келган кишигина бундан мустасно».

Verset: 90

وَأُزۡلِفَتِ ٱلۡجَنَّةُ لِلۡمُتَّقِينَ

Жаннат тақводорларга яқинлаштирилди.

Verset: 91

وَبُرِّزَتِ ٱلۡجَحِيمُ لِلۡغَاوِينَ

Дўзах йўлдан озганларга кўрсатиб қўйилди.

Verset: 92

وَقِيلَ لَهُمۡ أَيۡنَ مَا كُنتُمۡ تَعۡبُدُونَ

Уларга айтилди: «Ибодат қилиб юрган нарсаларингиз қани?!

Verset: 93

مِن دُونِ ٱللَّهِ هَلۡ يَنصُرُونَكُمۡ أَوۡ يَنتَصِرُونَ

Аллоҳни қўйиб. Улар сизларга ёрдам бера олурми ёки ўзлари ёрдам ола билурми?!»

Verset: 94

فَكُبۡكِبُواْ فِيهَا هُمۡ وَٱلۡغَاوُۥنَ

Улар ва йўлдан оздирганлар улоқтирилди.

Verset: 95

وَجُنُودُ إِبۡلِيسَ أَجۡمَعُونَ

Иблиснинг аскарлари - ҳаммалари биргаликда.

Verset: 96

قَالُواْ وَهُمۡ فِيهَا يَخۡتَصِمُونَ

Улар (дўзахда) талашиб-тортишар эканлар, дедилар:

Verset: 97

تَٱللَّهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ

«Аллоҳга қасамки, биз, албатта, очиқ залолатда бўлган эканмиз.

Verset: 98

إِذۡ نُسَوِّيكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Чунки сизларни оламлар Парвардигорига тенглаштирганмиз.

Verset: 99

وَمَآ أَضَلَّنَآ إِلَّا ٱلۡمُجۡرِمُونَ

Бизни фақат жиноятчилар йўлдан оздирдилар.

Verset: 100

فَمَا لَنَا مِن شَٰفِعِينَ

Мана энди биз учун шафоатчилар ҳам йўқ.

Verset: 101

وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٖ

Бирон қадрдон дўст ҳам йўқ.

Verset: 102

فَلَوۡ أَنَّ لَنَا كَرَّةٗ فَنَكُونَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Қани энди яна бир бор ортга қайтсагу мўминлардан бўлсак».

Verset: 103

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

Бу ишда бир белги бордир. Уларнинг кўплари мўмин бўлмадилар.

Verset: 104

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

Албатта, Парвардигорингиз Азиз ва Меҳрибондир.

Verset: 105

كَذَّبَتۡ قَوۡمُ نُوحٍ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Нуҳ қавми пайғамбарларни ёлғончига чиқарди.

Verset: 106

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ

Ўшанда уларга биродарлари Нуҳ: «Қўрқмайсизларми?» - деган эди.

Verset: 107

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

Албатта, мен сизларга ишончли пайғамбарман.

Verset: 108

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

Бас, Аллоҳдан қўрқинглар ва менга итоат қилинглар.

Verset: 109

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Мен сизлардан бунинг учун ажр сўрамасман. Менинг ажрим фақатгина оламлар Парвардигорининг зиммасидадир.

Verset: 110

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

Бас, Аллоҳдан қўрқинглар ва менга итоат қилинглар.

Verset: 111

۞ قَالُوٓاْ أَنُؤۡمِنُ لَكَ وَٱتَّبَعَكَ ٱلۡأَرۡذَلُونَ

Дедилар: «Сенга пасткашлар эргашиб турган бир пайтда биз сенга иймон келтирармидик?!»

Verset: 112

قَالَ وَمَا عِلۡمِي بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

Деди: «Улар нима иш қилиб юрганларидан бехабарман».

Verset: 113

إِنۡ حِسَابُهُمۡ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّيۖ لَوۡ تَشۡعُرُونَ

Агар ҳис қила олсангизлар, уларнинг ҳисоб-китоби ёлғиз Парвардигоримнинг зиммасидадир.

Verset: 114

وَمَآ أَنَا۠ بِطَارِدِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Мен мўминларни ҳайдаб юборадиган одам эмасман.

Verset: 115

إِنۡ أَنَا۠ إِلَّا نَذِيرٞ مُّبِينٞ

Мен фақат очиқ огоҳлантиргувчиман, холос.

Verset: 116

قَالُواْ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ يَٰنُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمَرۡجُومِينَ

Дедилар: «Эй Нуҳ, агар бас қилмасанг, албатта, тошбўрон қилингувчилардан бўласан».

Verset: 117

قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوۡمِي كَذَّبُونِ

Деди: «Парвардигорим, қавмим мени ёлғончи қилдилар.

Verset: 118

فَٱفۡتَحۡ بَيۡنِي وَبَيۡنَهُمۡ فَتۡحٗا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِيَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Энди Сен Ўзинг мен билан уларнинг орасини очиб қўйгин ва менга ҳамда мен билан бирга бўлган мўмин кишиларга нажот бергин».

Verset: 119

فَأَنجَيۡنَٰهُ وَمَن مَّعَهُۥ فِي ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ

Бас, Биз унга ва у билан бирга бўлганларга лиқ тўла бўлган кемада нажот бердик.

Verset: 120

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا بَعۡدُ ٱلۡبَاقِينَ

Кейин қолганларни ғарқ қилдик.

Verset: 121

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

Бу ишда бир белги бордир. Уларнинг кўплари мўмин бўлмадилар.

Verset: 122

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

Албатта, Парвардигорингиз Азиз ва Меҳрибондир.

Verset: 123

كَذَّبَتۡ عَادٌ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Од пайғамбарларни ёлғончига чиқарди.

Verset: 124

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ

Ўшанда уларга биродарлари Ҳуд айтган эди: «Қўрқмайсизларми?!

Verset: 125

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

Албатта, мен сизларга ишончли пайғамбарман.

Verset: 126

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

Бас, Аллоҳдан қўрқинглар ва менга итоат қилинглар.

Verset: 127

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Мен сизлардан бунинг учун ажр сўрамасман. Менинг ажрим фақатгина оламлар Парвардигорининг зиммасидадир.

Verset: 128

أَتَبۡنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ ءَايَةٗ تَعۡبَثُونَ

Ҳар тепаликка бир белги бўладиган бино қуриб, беҳуда ўйин қилаверасизми?

Verset: 129

وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمۡ تَخۡلُدُونَ

Худди мангу яшаб қоладигандек қаср-саройлар соласизлар?!

Verset: 130

وَإِذَا بَطَشۡتُم بَطَشۡتُمۡ جَبَّارِينَ

Зўравонлик қилсангизлар, шафқатсизларча қиласизлар.

Verset: 131

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

Бас, Аллоҳдан қўрқинглар ва менга итоат қилинглар.

Verset: 132

وَٱتَّقُواْ ٱلَّذِيٓ أَمَدَّكُم بِمَا تَعۡلَمُونَ

Сизларни ўзларингиз биладиган неъматлар билан қўллаган Зотдан қўрқингиз!

Verset: 133

أَمَدَّكُم بِأَنۡعَٰمٖ وَبَنِينَ

У сизларга чорва ҳайвонлари ва фарзандлар ила мадад берди.

Verset: 134

وَجَنَّٰتٖ وَعُيُونٍ

Боғлару булоқларни ҳам.

Verset: 135

إِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٖ

Албатта, мен сизларнинг устингизга улуғ куннинг азоби келишидан қўрқурман».

Verset: 136

قَالُواْ سَوَآءٌ عَلَيۡنَآ أَوَعَظۡتَ أَمۡ لَمۡ تَكُن مِّنَ ٱلۡوَٰعِظِينَ

Дедилар: «Бизга насиҳат қилдингми ё насиҳат қилгувчилардан бўлмадингми, бизга барибир».

Verset: 137

إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا خُلُقُ ٱلۡأَوَّلِينَ

Бу олдингиларнинг одатидан бошқа нарса эмас.

Verset: 138

وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ

Биз азоблангувчи эмасмиз.

Verset: 139

فَكَذَّبُوهُ فَأَهۡلَكۡنَٰهُمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

Уни ёлғончига чиқаришди. Бас, уларни ҳалок этдик. Бу ишда оят-ибрат бордир. Уларнинг аксари мўмин бўлмагандилар.

Verset: 140

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

Албатта, Парвардигорингиз Азиз ва Меҳрибондир.

Verset: 141

كَذَّبَتۡ ثَمُودُ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Самуд ҳам пайғамбарларни ёлғончига чиқарди.

Verset: 142

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ صَٰلِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ

Ўшанда уларга биродарлари Солиҳ айтган эди: «Қўрқмайсизларми?!

Verset: 143

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

Албатта, мен сизларга ишончли пайғамбарман.

Verset: 144

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

Бас, Аллоҳдан қўрқинглар ва менга итоат қилинглар.

Verset: 145

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Мен сизлардан бунинг учун ажр сўрамасман. Менинг ажрим фақатгина оламлар Парвардигорининг зиммасидадир.

Verset: 146

أَتُتۡرَكُونَ فِي مَا هَٰهُنَآ ءَامِنِينَ

Сизлар бу ердаги нарсаларда қўйиб қўйилурмисиз?!

Verset: 147

فِي جَنَّٰتٖ وَعُيُونٖ

Боғлару булоқларда.

Verset: 148

وَزُرُوعٖ وَنَخۡلٖ طَلۡعُهَا هَضِيمٞ

Экинзорлару майин хурмозор ичида.

Verset: 149

وَتَنۡحِتُونَ مِنَ ٱلۡجِبَالِ بُيُوتٗا فَٰرِهِينَ

Яна моҳирлик билан тоғлардан уйлар ҳам йўнмоқдасизлар.

Verset: 150

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

Бас, Аллоҳдан қўрқинглар ва менга итоат қилинглар.

Verset: 151

وَلَا تُطِيعُوٓاْ أَمۡرَ ٱلۡمُسۡرِفِينَ

Ва бузғунчиларнинг амрига итоат этманглар!

Verset: 152

ٱلَّذِينَ يُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا يُصۡلِحُونَ

Бузғунчиларки, ер юзида бузғунчилик қиладилар, ислоҳ қилмайдилар».

Verset: 153

قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مِنَ ٱلۡمُسَحَّرِينَ

Дедилар: «Сен, албатта, сеҳрланганлардансан.

Verset: 154

مَآ أَنتَ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا فَأۡتِ بِـَٔايَةٍ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

Сен ҳам худди бизга ўхшаган одамсан. Бас, агар ростгўйлардан бўлсанг, бирон оят-мўъжиза келтир!"

Verset: 155

قَالَ هَٰذِهِۦ نَاقَةٞ لَّهَا شِرۡبٞ وَلَكُمۡ شِرۡبُ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ

Деди: «Мана бу туя. Ичиш навбати уники. Маълум бир кун эса ичиш навбати сизларники.

Verset: 156

وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوٓءٖ فَيَأۡخُذَكُمۡ عَذَابُ يَوۡمٍ عَظِيمٖ

Унга ёмонлик қилманглар. Акс ҳолда сизларни Улуғ Куннинг азоби ушлайди».

Verset: 157

فَعَقَرُوهَا فَأَصۡبَحُواْ نَٰدِمِينَ

Бас, уни сўйиб, надомат қилгувчиларга айландилар.

Verset: 158

فَأَخَذَهُمُ ٱلۡعَذَابُۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

Уларни азоб ушлади. Албатта, бу ишда оят-ибрат бордир. Уларнинг кўплари мўмин бўлмагандилар.

Verset: 159

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

Албатта, Парвардигорингиз Азиз ва Меҳрибондир.

Verset: 160

كَذَّبَتۡ قَوۡمُ لُوطٍ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Лут қавми пайғамбарларни ёлғончига чиқарди.

Verset: 161

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ

Ўшанда уларга биродарлари Лут деди: «Қўрқмайсизларми?

Verset: 162

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

Албатта, мен сизларга ишончли пайғамбарман.

Verset: 163

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

Бас, Аллоҳдан қўрқинглар ва менга итоат қилинглар.

Verset: 164

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Мен сизлардан бунинг учун ажр сўрамасман. Менинг ажрим фақатгина оламлар Парвардигорининг зиммасидадир.

Verset: 165

أَتَأۡتُونَ ٱلذُّكۡرَانَ مِنَ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Оламлардан (ажралиб) эркакларга борасизларми?!

Verset: 166

وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمۡ رَبُّكُم مِّنۡ أَزۡوَٰجِكُمۚ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمٌ عَادُونَ

Парвардигорингиз сизлар учун яратиб қўйган жуфтларингизни ташлаб-а? Йўқ! Сизлар ҳаддидан ошган қавмсиз».

Verset: 167

قَالُواْ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ يَٰلُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُخۡرَجِينَ

Дедилар: «Эй Лут, агар бас қилмасанг, ҳайдалувчилардан бўлурсан».

Verset: 168

قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُم مِّنَ ٱلۡقَالِينَ

Деди: «Албатта, мен бу ишингизни ёмон кўргувчиларданман».

Verset: 169

رَبِّ نَجِّنِي وَأَهۡلِي مِمَّا يَعۡمَلُونَ

Парвардигорим, менга ва оиламга улар қилаётган ишлардан паноҳ бер.

Verset: 170

فَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ

Бас, унга ва аҳлига, ҳаммаларига нажот бердик.

Verset: 171

إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ

(Азобда) қолгувчилардан бўлган бир кампиргина бундан мустасно.

Verset: 172

ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

Кейин бошқаларни ҳам ҳалок этдик.

Verset: 173

وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهِم مَّطَرٗاۖ فَسَآءَ مَطَرُ ٱلۡمُنذَرِينَ

Ва уларнинг устига бир ёмғир ёғдирдик. Бас, огоҳлантирилганларнинг ёмғири нақадар ёмон бўлди.

Verset: 174

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

Бу ишда бир белги бордир. Уларнинг кўплари мўмин бўлмадилар.

Verset: 175

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

Албатта, Парвардигорингиз Азиз ва Меҳрибондир.

Verset: 176

كَذَّبَ أَصۡحَٰبُ لۡـَٔيۡكَةِ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Дарахтзор эгалари пайғамбарларни ёлғончига чиқардилар.

Verset: 177

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ شُعَيۡبٌ أَلَا تَتَّقُونَ

Ўшанда уларга Шуъайб айтганди: «Қўрқмайсизларми?!

Verset: 178

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

Албатта, мен сизларга ишончли пайғамбарман.

Verset: 179

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

Бас, Аллоҳдан қўрқинглар ва менга итоат қилинглар.

Verset: 180

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Мен сизлардан бунинг учун ажр сўрамасман. Менинг ажрим фақатгина оламлар Парвардигорининг зиммасидадир.

Verset: 181

۞ أَوۡفُواْ ٱلۡكَيۡلَ وَلَا تَكُونُواْ مِنَ ٱلۡمُخۡسِرِينَ

Бас, ўлчовни тўлиқ ўлчанглар ва камайтиргувчилардан бўлманглар.

Verset: 182

وَزِنُواْ بِٱلۡقِسۡطَاسِ ٱلۡمُسۡتَقِيمِ

Ва тўғри тарози билан тортинглар!

Verset: 183

وَلَا تَبۡخَسُواْ ٱلنَّاسَ أَشۡيَآءَهُمۡ وَلَا تَعۡثَوۡاْ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُفۡسِدِينَ

Одамларга нарсаларини камайтириб берманглар ва ер юзида турли бузғунчиликлар қилманглар.

Verset: 184

وَٱتَّقُواْ ٱلَّذِي خَلَقَكُمۡ وَٱلۡجِبِلَّةَ ٱلۡأَوَّلِينَ

Сизни ва олдинги наслларни яратган Зотдан қўрқинглар».

Verset: 185

قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مِنَ ٱلۡمُسَحَّرِينَ

Дедилар: «Сен, албатта, сеҳрланганлардансан.

Verset: 186

وَمَآ أَنتَ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا وَإِن نَّظُنُّكَ لَمِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ

Сен ҳам худди бизга ўхшаган одамсан. Албатта биз сени ёлғончилардан, деб ўйлаймиз.

Verset: 187

فَأَسۡقِطۡ عَلَيۡنَا كِسَفٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

Агар ростгўйлардан бўлсанг, устимизга осмоннинг бир бўлагини ташлаб юбор-чи».

Verset: 188

قَالَ رَبِّيٓ أَعۡلَمُ بِمَا تَعۡمَلُونَ

Деди: «Парвардигорим қилаётган ишингизни билгувчироқдир».

Verset: 189

فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمۡ عَذَابُ يَوۡمِ ٱلظُّلَّةِۚ إِنَّهُۥ كَانَ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٍ

Уни ёлғончига чиқаришди. Бас, уларни «Соябон» кунининг азоби тутди. Дарҳақиқат, у улуғ куннинг азоби эди.

Verset: 190

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

Бу ишда бир белги бордир. Уларнинг кўплари мўмин бўлмадилар.

Verset: 191

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

Албатта, Парвардигорингиз Азиз ва Меҳрибондир.

Verset: 192

وَإِنَّهُۥ لَتَنزِيلُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Албатта, у барча оламлар Парвардигори томонидан нозил қилингандир.

Verset: 193

نَزَلَ بِهِ ٱلرُّوحُ ٱلۡأَمِينُ

Уни Руҳул-Амин олиб тушди.

Verset: 194

عَلَىٰ قَلۡبِكَ لِتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُنذِرِينَ

Сизнинг қалбингизга. Огоҳлантирувчилардан бўлишингиз учун.

Verset: 195

بِلِسَانٍ عَرَبِيّٖ مُّبِينٖ

Очиқ-ойдин араб тилида.

Verset: 196

وَإِنَّهُۥ لَفِي زُبُرِ ٱلۡأَوَّلِينَ

Албатта, у олдингиларнинг китобларида ҳам бор.

Verset: 197

أَوَلَمۡ يَكُن لَّهُمۡ ءَايَةً أَن يَعۡلَمَهُۥ عُلَمَٰٓؤُاْ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

Бани Исроил уламоларининг уни билишлари ўзлари учун оят-далил эмасми?!

Verset: 198

وَلَوۡ نَزَّلۡنَٰهُ عَلَىٰ بَعۡضِ ٱلۡأَعۡجَمِينَ

Биз уни ажамлардан бирига нозил қилганимизда

Verset: 199

فَقَرَأَهُۥ عَلَيۡهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ مُؤۡمِنِينَ

Уни ўқиб берса ҳам, унга иймон келтирмас эдилар.

Verset: 200

كَذَٰلِكَ سَلَكۡنَٰهُ فِي قُلُوبِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

Биз уни жиноятчилар қалбларига ана шундай йўлладик.

Verset: 201

لَا يُؤۡمِنُونَ بِهِۦ حَتَّىٰ يَرَوُاْ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ

То аламли азобни кўрмагунларича унга иймон келтирмайдилар.

Verset: 202

فَيَأۡتِيَهُم بَغۡتَةٗ وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ

Азоб уларга тўсатдан келади. Ўзлари сезмай ҳам қоладилар.

Verset: 203

فَيَقُولُواْ هَلۡ نَحۡنُ مُنظَرُونَ

Ўшанда: «Энди бизга муҳлат берилармикин», деб қоладилар.

Verset: 204

أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ

Ҳали улар азобимизни шоширяптиларми?!

Verset: 205

أَفَرَءَيۡتَ إِن مَّتَّعۡنَٰهُمۡ سِنِينَ

Айтинг-чи, уларни йилларча фойдалантирсак-да.

Verset: 206

ثُمَّ جَآءَهُم مَّا كَانُواْ يُوعَدُونَ

Кейин уларга ваъда қилинган нарса келса.

Verset: 207

مَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يُمَتَّعُونَ

Фойдаланиб юрган нарсалари нимага асқотади?

Verset: 208

وَمَآ أَهۡلَكۡنَا مِن قَرۡيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ

Огоҳлантирувчилар юборилмаган бирон қишлоқ-шаҳарни ҳалок этмадик.

Verset: 209

ذِكۡرَىٰ وَمَا كُنَّا ظَٰلِمِينَ

Эслатма бўлиши учун. Биз золим бўлмадик.

Verset: 210

وَمَا تَنَزَّلَتۡ بِهِ ٱلشَّيَٰطِينُ

Уни шайтонлар олиб тушганлари йўқ.

Verset: 211

وَمَا يَنۢبَغِي لَهُمۡ وَمَا يَسۡتَطِيعُونَ

Улар учун бунинг имкони йўқ ва бунга қодир ҳам эмаслар.

Verset: 212

إِنَّهُمۡ عَنِ ٱلسَّمۡعِ لَمَعۡزُولُونَ

Албатта, улар эшитишдан четлатилгандирлар.

Verset: 213

فَلَا تَدۡعُ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ فَتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُعَذَّبِينَ

Аллоҳ билан бирга бошқа илоҳга илтижо қилманг. Акс ҳолда азоблангувчилардан бўлиб қоласиз.

Verset: 214

وَأَنذِرۡ عَشِيرَتَكَ ٱلۡأَقۡرَبِينَ

Ва яқин қариндошларингизни огоҳлантиринг.

Verset: 215

وَٱخۡفِضۡ جَنَاحَكَ لِمَنِ ٱتَّبَعَكَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Ўзингизга эргашган мўминлар учун қанотингизни паст тутинг.

Verset: 216

فَإِنۡ عَصَوۡكَ فَقُلۡ إِنِّي بَرِيٓءٞ مِّمَّا تَعۡمَلُونَ

Сизга итоатсизлик қилсалар: «Мен сизлар қилаётган ишлардан покман», деб айтинг.

Verset: 217

وَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱلۡعَزِيزِ ٱلرَّحِيمِ

Азиз ва Меҳрибон Зотга таваккул қилинг.

Verset: 218

ٱلَّذِي يَرَىٰكَ حِينَ تَقُومُ

Зотки, сизни тураётган пайтингизда ҳам кўриб туради.

Verset: 219

وَتَقَلُّبَكَ فِي ٱلسَّٰجِدِينَ

Сажда қилувчилар ичра кўчиб бораётганингизни ҳам кўради.

Verset: 220

إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ

У Эшитгувчидир. Билгувчидир.

Verset: 221

هَلۡ أُنَبِّئُكُمۡ عَلَىٰ مَن تَنَزَّلُ ٱلشَّيَٰطِينُ

Сизларга жинлар кимларга тушиши ҳақида хабар берайми?

Verset: 222

تَنَزَّلُ عَلَىٰ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٖ

Улар ҳар бир гуноҳга ботган товламачиларга тушадилар.

Verset: 223

يُلۡقُونَ ٱلسَّمۡعَ وَأَكۡثَرُهُمۡ كَٰذِبُونَ

Эшитиб олганларини уларга ташлайдилар. Уларнинг аксари ёлғончилардир.

Verset: 224

وَٱلشُّعَرَآءُ يَتَّبِعُهُمُ ٱلۡغَاوُۥنَ

Шоирларга гумроҳлар эргашадилар.

Verset: 225

أَلَمۡ تَرَ أَنَّهُمۡ فِي كُلِّ وَادٖ يَهِيمُونَ

Уларнинг ҳар водийда дайдишини кўрмадингизми?

Verset: 226

وَأَنَّهُمۡ يَقُولُونَ مَا لَا يَفۡعَلُونَ

Ва ўзлари қилмайдиган ишларни айтишини-чи?

Verset: 227

إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَذَكَرُواْ ٱللَّهَ كَثِيرٗا وَٱنتَصَرُواْ مِنۢ بَعۡدِ مَا ظُلِمُواْۗ وَسَيَعۡلَمُ ٱلَّذِينَ ظَلَمُوٓاْ أَيَّ مُنقَلَبٖ يَنقَلِبُونَ

Иймон келтирган, яхши амалларни қилган, Аллоҳни кўп ёдга олган ва мазлум бўлганларидан кейин зафар қучган зотлар бундан мустасно. Зулм қилганлар эса яқинда қандай оқибатга қараб кетаётганларини билиб оладилар.