શબ્દોનું ભાષાંતર આયત 122 સૂરહ અત્ તૌબા - ડચ ભાષા - કુરઆન કરીમનો એન્સાઈક્લોપીડિયા

આયત: 122

۞ وَمَا كَانَ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ لِيَنفِرُواْ كَآفَّةٗۚ فَلَوۡلَا نَفَرَ مِن كُلِّ فِرۡقَةٖ مِّنۡهُمۡ طَآئِفَةٞ لِّيَتَفَقَّهُواْ فِي ٱلدِّينِ وَلِيُنذِرُواْ قَوۡمَهُمۡ إِذَا رَجَعُوٓاْ إِلَيۡهِمۡ لَعَلَّهُمۡ يَحۡذَرُونَ

122. En het is niet (gepast) voor de gelovigen om allen tezamen uit te rukken voor de strijd. Van iedere groep van hen moet slechts een deel naar voren treden, dat zij aanwijzingen krijgen in de godsdienst en dat zij hun volk waarschuwen, wanneer zij tot hen terugkeren, zodat zij zich kunnen hoeden.