શબ્દોનું ભાષાંતર આયત 223 સૂરહ અલ્ બકરહ - الترجمة الكردية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - કુરઆન કરીમનો એન્સાઈક્લોપીડિયા

આયત: 223

نِسَآؤُكُمۡ حَرۡثٞ لَّكُمۡ فَأۡتُواْ حَرۡثَكُمۡ أَنَّىٰ شِئۡتُمۡۖ وَقَدِّمُواْ لِأَنفُسِكُمۡۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّكُم مُّلَٰقُوهُۗ وَبَشِّرِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

ژنەکانتان جێگای کشتوکاڵی ئێوەن کە مناڵتان بۆ دەھێنە دونیاوە، ھەروەک زەوی چۆن بەروبوم سەوز دەکات ودەھێنێتە دەرەوە، جا کەوابوو لەو شوێنەوە کە جێگای سەوز بوونی بەروبومە بچنە لای ژنەکانتان، کە مەبەست لێی زێی ئافرەتە، لە ھەر کوێوە وە بەھەر جۆرێک دەتانەوێت بچنە لایانەوە ئەگەر ھاتوو بۆ چوون بۆ لای شوێنی سەوز بوون ومناڵ بوون بوو، کاری چاکە وخێر پێش خۆتان بخەن بۆ دواڕۆژتان، یەکێک لەو کارە چاکانەش ئەوەیە پیاو بەمەبەستی خێر وخستنەوەی مناڵی ونەوەی خواناس بچێتە لای خێزانی، بۆیە لەخوا بترسن بە ئەنجامدانی فەرمان پێکراوەکانی ودوور کەوتنەوە لە قەدەغە کراوەکانی، لەوانەیش گوێڕایەڵی خوا وپیغەمبەرەکەی لەوەی ڕێگای داوە لە ھەڵسوکەوت کردن لەگەڵ خێزان، وە چاک بزانن کە بێگومان ھەمووتان دەچنەوە بەر دیوانی پەروەردگار لە ڕۆژی دواییدا، وە لەبەر دەمیدا دەوەستن، وە پاداشت وسزای ھەموو کاروکردەوەتان دەداتەوە، تۆیش ئەی پێغەمبەر موژدە بدە بە باوەڕداران بەو نازو ونیعمەت وخۆشیانەی کە لەکاتی گەیشتن بە پەروەردگاریان دڵخۆشیان دەکات، وە موژدەشیان بدەرێ بە تەماشاکردنی ڕووی پیرۆزی خوای میھرەبان.

આયતોના ફાયદાઓ માંથી:

• تحريم النكاح بين المسلمين والمشركين، وذلك لبُعد ما بين الشرك والإيمان.

حەرامە ژن بەشوودان و ژن مارە بڕین لە نێوان موسڵمانان و ھاوەڵ دانەراندا، ئەویش لەبەر دووری نێوان ھاوەڵ بریاردان وباوەڕ ویەکخواپەرستی.

• دلت الآية على اشتراط الولي عند عقد النكاح؛ لأن الله تعالى خاطب الأولياء لمّا نهى عن تزويج المشركين.

ئایەتەکە بەڵگەیە لەسەر بەمەرج گرتنی لێپرسراوی ئافرەتەکە لەکاتی گرێبەستی مارە بڕیندا، چونکە بێگومان خوای گەورە لەگەڵ لێپرسراوی ئافرەتەکەدا دەئاخفێ کاتێک ڕێگری لێدەکات کە بە شووی بدات بە کەسێکی ھاوەڵ دانەر.

• حث الشريعة على الطهارة الحسية من النجاسات والأقذار، والطهارة المعنوية من الشرك والمعاصي.

شەریعەتی ئیسلام ھانی موسڵمانان دەدات لەسەر پاکوخاوێنی بەجەستەکراو لە ھەموو پیس وپۆخڵیەک، وە پاکوخاوێنی مەعنەوی لە ھاوەڵ بڕیاردان و گوناھو تاوان.

• ترغيب المؤمن في أن يكون نظره في أعماله - حتى ما يتعلق بالملذات - إلى الدار الآخرة، فيقدم لنفسه ما ينفعه فيها.

ھانی باوەڕداران دەدات بەوەی ھەمیشە چاویان لەو کاروکردەوانە بێت کە پەیوەستە بە دواڕۆژەوە - تەنانەت ئەوانەشیان کە پەیوەستە بە مەلەزاتی دونیاوە- تاوەکو ئەوانەی بەسوودن بۆ ئەوەی پێش خۆیانی بخات.