Terjemahan makna Surah Al-Ḥāqqah - Terjemahan Berbahasa Dari - Muhammad Anwar Badakhshani - Nomor Halaman 567 - Ensiklopedia Alquran Alkarim

Ayah: 9

وَجَآءَ فِرۡعَوۡنُ وَمَن قَبۡلَهُۥ وَٱلۡمُؤۡتَفِكَٰتُ بِٱلۡخَاطِئَةِ

و فرعون و کسانی که پیش از او بودند و همچنین اهالی قریه‌های زیر و زبر شده (قوم لوط) مرتکب گناه و نافرمانی شدند.

Ayah: 10

فَعَصَوۡاْ رَسُولَ رَبِّهِمۡ فَأَخَذَهُمۡ أَخۡذَةٗ رَّابِيَةً

زیرا آنان از (فرمان) فرستادۀ پروردگارشان نافرمانی کردند، و الله ایشان را به سختی گرفت.

Ayah: 11

إِنَّا لَمَّا طَغَا ٱلۡمَآءُ حَمَلۡنَٰكُمۡ فِي ٱلۡجَارِيَةِ

البته وقتی که آب (به امر ما) طغیان کرد، شما را در کشتی روان برداشتیم.

Ayah: 12

لِنَجۡعَلَهَا لَكُمۡ تَذۡكِرَةٗ وَتَعِيَهَآ أُذُنٞ وَٰعِيَةٞ

تا آن (عذاب) را برایتان پندی قرار دهیم و گوش‌هایی شنوا آن را به خاطر بسپارد.

Ayah: 13

فَإِذَا نُفِخَ فِي ٱلصُّورِ نَفۡخَةٞ وَٰحِدَةٞ

پس چون در صور دمیده شود یک دمیدنی.

Ayah: 14

وَحُمِلَتِ ٱلۡأَرۡضُ وَٱلۡجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةٗ وَٰحِدَةٗ

و زمین و کوه‌ها برداشته شوند، پس يکباره درهم کوبیده شوند.

Ayah: 15

فَيَوۡمَئِذٖ وَقَعَتِ ٱلۡوَاقِعَةُ

پس در آن روز واقعه (قیامت) رخ دهد.

Ayah: 16

وَٱنشَقَّتِ ٱلسَّمَآءُ فَهِيَ يَوۡمَئِذٖ وَاهِيَةٞ

و آسمان (نیز) بشگافد و در آن روز سست گردد.

Ayah: 17

وَٱلۡمَلَكُ عَلَىٰٓ أَرۡجَآئِهَاۚ وَيَحۡمِلُ عَرۡشَ رَبِّكَ فَوۡقَهُمۡ يَوۡمَئِذٖ ثَمَٰنِيَةٞ

و فرشته‌ها بر اطراف آن (آسمان) خواهند بود و عرش پروردگارت را در آن روز هشت فرشته بالای سر خود حمل می‌کنند.

Ayah: 18

يَوۡمَئِذٖ تُعۡرَضُونَ لَا تَخۡفَىٰ مِنكُمۡ خَافِيَةٞ

در آن روز شما (به بارگاه پروردگارتان) عرضه می‌شوید، هیچ پوشیدۀ شما (که آنرا انجام داده بودید) مخفی نماند.

Ayah: 19

فَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِيَمِينِهِۦ فَيَقُولُ هَآؤُمُ ٱقۡرَءُواْ كِتَٰبِيَهۡ

پس هر کس که نامۀ اعمالش به دست راستش داده شود (شادی کنان) می‌گوید: بگیرید نامۀ اعمال مرا بخوانید.

Ayah: 20

إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَٰقٍ حِسَابِيَهۡ

چون من یقین داشتم که البته با حساب خودم روبرو خواهم شد.

Ayah: 21

فَهُوَ فِي عِيشَةٖ رَّاضِيَةٖ

پس او در زندگانی خوش و رضایت بخش خواهد بود.

Ayah: 22

فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٖ

در بهشت (بسیار) بلند خواهد بود.

Ayah: 23

قُطُوفُهَا دَانِيَةٞ

که میوۀ آن در دسترس است.

Ayah: 24

كُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ هَنِيٓـَٔۢا بِمَآ أَسۡلَفۡتُمۡ فِي ٱلۡأَيَّامِ ٱلۡخَالِيَةِ

(گفته می‌شود) گوارا بخورید و بنوشید به (پاداش) آنچه در روزگاران گذشته انجام میدادید.

Ayah: 25

وَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِشِمَالِهِۦ فَيَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي لَمۡ أُوتَ كِتَٰبِيَهۡ

و اما کسی که نامۀ اعمالش به دست چپش داده شود، پس می‌گوید: ای کاش نامه‌ام بمن داده نمی‌شد.

Ayah: 26

وَلَمۡ أَدۡرِ مَا حِسَابِيَهۡ

و (ای کاش) نمی‌دانستم که حساب من چیست.

Ayah: 27

يَٰلَيۡتَهَا كَانَتِ ٱلۡقَاضِيَةَ

و ای کاش مرگ فیصله کننده و پایان کارم بود.

Ayah: 28

مَآ أَغۡنَىٰ عَنِّي مَالِيَهۡۜ

دارایی من هیچ نفعی بمن نرساند.

Ayah: 29

هَلَكَ عَنِّي سُلۡطَٰنِيَهۡ

قدرت و پادشاهی من از دستم رفت.

Ayah: 30

خُذُوهُ فَغُلُّوهُ

(گفته می‌شود) او را بگیرید، پس به زنجیرش کشید.

Ayah: 31

ثُمَّ ٱلۡجَحِيمَ صَلُّوهُ

باز او را در دوزخ داخل کنید.

Ayah: 32

ثُمَّ فِي سِلۡسِلَةٖ ذَرۡعُهَا سَبۡعُونَ ذِرَاعٗا فَٱسۡلُكُوهُ

باز در زنجیری که درازی آن هفتاد گز باشد او را ببندید.

Ayah: 33

إِنَّهُۥ كَانَ لَا يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ ٱلۡعَظِيمِ

چون او به الله بزرگ ایمان نمی‌آورد.

Ayah: 34

وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ

و (مردم را) بر طعام دادن مسکین ترغیب نمی‌کرد.

Ayah: 35

فَلَيۡسَ لَهُ ٱلۡيَوۡمَ هَٰهُنَا حَمِيمٞ

پس او امروز در این جا هیچ دوست مهربانی ندارد.