Terjemahan makna Surah An-Naml - Terjemahan Berbahasa Pashtun - Sarfaraz - Nomor Halaman 377 - Ensiklopedia Alquran Alkarim

نمل

Ayah: 1

طٰسٓ ۫— تِلْكَ اٰیٰتُ الْقُرْاٰنِ وَكِتَابٍ مُّبِیْنٍ ۟ۙ

طس. دا د قران او څرګندوونکي کتاب ایاتونه دي.

Ayah: 2

هُدًی وَّبُشْرٰی لِلْمُؤْمِنِیْنَ ۟ۙ

د مؤمنانو لپاره لارښوونه او زیری دی.

Ayah: 3

الَّذِیْنَ یُقِیْمُوْنَ الصَّلٰوةَ وَیُؤْتُوْنَ الزَّكٰوةَ وَهُمْ بِالْاٰخِرَةِ هُمْ یُوْقِنُوْنَ ۟

د هغو لپاره چې لمونځ ودروي، زکات ورکوي او په اخرت پوره باور لري.

Ayah: 4

اِنَّ الَّذِیْنَ لَا یُؤْمِنُوْنَ بِالْاٰخِرَةِ زَیَّنَّا لَهُمْ اَعْمَالَهُمْ فَهُمْ یَعْمَهُوْنَ ۟ؕ

له شک نه وتلې ده چې مونږ هغو خلکو ته د هغوی کړنې ښایسته کړې دي چې په اخرت ایمان نه لري. نو ځکه لالهانده او سرګردان وي.

Ayah: 5

اُولٰٓىِٕكَ الَّذِیْنَ لَهُمْ سُوْٓءُ الْعَذَابِ وَهُمْ فِی الْاٰخِرَةِ هُمُ الْاَخْسَرُوْنَ ۟

او همدا خلک دي چې بد عذاب يي په برخه او په اخرت کې به خورا زیانمن وي.

Ayah: 6

وَاِنَّكَ لَتُلَقَّی الْقُرْاٰنَ مِنْ لَّدُنْ حَكِیْمٍ عَلِیْمٍ ۟

او ای محمده! په رښتیا چې تاته د قران د یوه حکیم او علیم ذات له لورې درکول کیږي.

Ayah: 7

اِذْ قَالَ مُوْسٰی لِاَهْلِهٖۤ اِنِّیْۤ اٰنَسْتُ نَارًا ؕ— سَاٰتِیْكُمْ مِّنْهَا بِخَبَرٍ اَوْ اٰتِیْكُمْ بِشِهَابٍ قَبَسٍ لَّعَلَّكُمْ تَصْطَلُوْنَ ۟

او هغه وخت یاد کړه چې موسی خپلې کډې ته وویل: ما اور ولید. زه به ډير ژر تاسې ته له هغه ځای نه کوم خبر راوړم او یا به بله لمبه راوړم چې ځان پرې ګرم کړئ.

Ayah: 8

فَلَمَّا جَآءَهَا نُوْدِیَ اَنْ بُوْرِكَ مَنْ فِی النَّارِ وَمَنْ حَوْلَهَا ؕ— وَسُبْحٰنَ اللّٰهِ رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟

نو چې هلته ورغی غږ وشو: مبارک دی هغه چې په اور کې [۱۶] دی او هغه چې په چاپیریال کې يې دی. او پاک دی الله چې رب د ټولو موجوداتو دی.

[۱۶] ځینو مفسیرینو هغه چې په اور کې دي ملایک وايي او چې په چاپیریال کې يي دی موسی ښوولی او ځینو نورو يي عکس خبره کړې ده( فتح القدیر).

Ayah: 9

یٰمُوْسٰۤی اِنَّهٗۤ اَنَا اللّٰهُ الْعَزِیْزُ الْحَكِیْمُ ۟ۙ

ای موسی! زه الله یم، پر هر څه برلاسی او د حکمت څښتن.

Ayah: 10

وَاَلْقِ عَصَاكَ ؕ— فَلَمَّا رَاٰهَا تَهْتَزُّ كَاَنَّهَا جَآنٌّ وَّلّٰی مُدْبِرًا وَّلَمْ یُعَقِّبْ ؕ— یٰمُوْسٰی لَا تَخَفْ ۫— اِنِّیْ لَا یَخَافُ لَدَیَّ الْمُرْسَلُوْنَ ۟ۗۖ

او وغورزوه خپله امسا، نو چې ويي لیده د تیز مار په شان خوزیږي شا يې واړه وله، وتښتید او شا ته يې ونه کتل. ای موسی! مه ډاریږه! زما په وړاندې پیغمبران نه ډاریږي.

Ayah: 11

اِلَّا مَنْ ظَلَمَ ثُمَّ بَدَّلَ حُسْنًا بَعْدَ سُوْٓءٍ فَاِنِّیْ غَفُوْرٌ رَّحِیْمٌ ۟

مګر یوازې هغه څوک باید وډار شي چې تیر يې کړی وي، خو که هغه هم له بدۍ وروسته نیکي خپله کړي نو زه بښونکی مهربان یم.

Ayah: 12

وَاَدْخِلْ یَدَكَ فِیْ جَیْبِكَ تَخْرُجْ بَیْضَآءَ مِنْ غَیْرِ سُوْٓءٍ ۫— فِیْ تِسْعِ اٰیٰتٍ اِلٰی فِرْعَوْنَ وَقَوْمِهٖ ؕ— اِنَّهُمْ كَانُوْا قَوْمًا فٰسِقِیْنَ ۟

او خپل لاس په خپل ګریوان کې ننه باسه بې له کوم عیبه به تک سپین راووځي. دا د هغو نهو نښو څخه ده چې فرعون او د هغه قوم ته څرګندیږي. بې له شکه چې هغوی ورانکاري خلک دي.

Ayah: 13

فَلَمَّا جَآءَتْهُمْ اٰیٰتُنَا مُبْصِرَةً قَالُوْا هٰذَا سِحْرٌ مُّبِیْنٌ ۟ۚ

نو کله چې زمونږ څرګندې او روښانه نښې هغوی ته راغلې نو ويې ویل چې: دا ښکاره جادو دی.