Terjemahan makna Ayah 118 Surah Hūd - Terjemahan Al-Mukhtaṣar fī Tafsīr Al-Qur`ān Al-Karīm ke bahasa Persia - Ensiklopedia Alquran Alkarim

Ayah: 118

وَلَوْ شَآءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ اُمَّةً وَّاحِدَةً وَّلَا یَزَالُوْنَ مُخْتَلِفِیْنَ ۟ۙ

و -ای رسول- اگر پروردگارت می‌خواست که مردم را امتی واحد برحق قرار دهد به‌طور قطع این کار را انجام می‌داد، اما او تعالی این امر را نخواست، پس به‌سبب پیروی از هوس و سرکشی، همیشه با حق اختلاف دارند.

Beberapa Faedah Ayat-ayat di Halaman Ini:

• بيان الحكمة من القصص القرآني، وهي تثبيت قلب النبي صلى الله عليه وسلم وموعظة المؤمنين.

بیان حکمت قصص قرآنی، که عبارت است از: همان استوار سازی قلب پیامبر صلی الله علیه وسلم و اندرز دادن مؤمنان.

• انفراد الله تعالى بعلم الغيب لا يشركه فيه أحد.

یگانگی الله تعالی در دانستن غیب؛ به‌گونه‌ای که هیچ‌کس در این امر با او مشارکت ندارد.

• الحكمة من نزول القرآن عربيًّا أن يعقله العرب؛ ليبلغوه إلى غيرهم.

حکمت نزول قرآن به زبان عربی این است که عرب آن را بفهمند، تا آن را به دیگران ابلاغ کنند.

• اشتمال القرآن على أحسن القصص.

قرآن در برگیرنده ی نیکوترین داستان ها است.