Terjemahan makna Ayah 66 Surah Surah Al-Qaṣaṣ - Terjemahan Al-Mukhtaṣar fī Tafsīr Al-Qur`ān Al-Karīm ke bahasa Persia - Ensiklopedia Alquran Alkarim

Ayah: 66

فَعَمِیَتْ عَلَیْهِمُ الْاَنْۢبَآءُ یَوْمَىِٕذٍ فَهُمْ لَا یَتَسَآءَلُوْنَ ۟

آن‌گاه چون یقین پیدا می‌کنند که به‌سوی عذاب رانده می‌شوند از هراس آسیبی که در آن هستند آنچه را که به‌ آن استدلال می‌کردند بر آنها پوشیده می‌ماند و نه می‌توانند چیزی بگویند، و نه می‌توانند از یکدیگر بپرسند.

Beberapa Faedah Ayat-ayat di Halaman Ini:

• العاقل من يؤثر الباقي على الفاني.

عاقل کسی است که باقی را بر فانی ترجیح می‌دهد.

• التوبة تَجُبُّ ما قبلها.

توبه، گناهان گذشته را محو می‌کند.

• الاختيار لله لا لعباده، فليس لعباده أن يعترضوا عليه.

اختیار برای الله است نه برای بندگانش، پس بندگانش حق ندارند بر او اعتراض کنند.

• إحاطة علم الله بما ظهر وما خفي من أعمال عباده.

احاطۀ علم الله به اعمال آشکار و نهان بندگانش.