Terjemahan makna Ayah 44 Surah Surah Al-An'ām - Terjemahan Al-Mukhtaṣar fī Tafsīr Al-Qur`ān Al-Karīm ke bahasa Persia - Ensiklopedia Alquran Alkarim

Ayah: 44

فَلَمَّا نَسُوْا مَا ذُكِّرُوْا بِهٖ فَتَحْنَا عَلَیْهِمْ اَبْوَابَ كُلِّ شَیْءٍ ؕ— حَتّٰۤی اِذَا فَرِحُوْا بِمَاۤ اُوْتُوْۤا اَخَذْنٰهُمْ بَغْتَةً فَاِذَا هُمْ مُّبْلِسُوْنَ ۟

پس وقتی فقر و بیماری شدید که به وسیله آن اندرز داده شده بودند را نادیده انگاشتند، و به اوامر الله عمل نکردند، با گشودن درهای روزی بر رویشان، و ثروتمند کردن‌شان پس از فقر، آنها را به عذاب نزدیک کردیم، و بدن‌های‌شان را پس از بیماری سالم کردیم، تا اینکه ناسپاسی و گردنکشی کردند، و به آنچه از آن بهره‌مند شده بودند کاملاً شیفته شدند، عذاب ما ناگهان آنها را فراگرفت، آن‌گاه سرگشته شده و از آنچه آرزو می‌کردند ناامید شدند.

Beberapa Faedah Ayat-ayat di Halaman Ini:

• تشبيه الكفار بالموتى؛ لأن الحياة الحقيقية هي حياة القلب بقَبوله الحق واتباعه طريق الهداية.

تشبیه کافران به مردگان؛ زیرا زندگی حقیقی، زنده بودن دل است، آن‌گاه که حق را بپذیرد و راه هدایت را پیروی ‌کند.

• من حكمة الله تعالى في الابتلاء: إنزال البلاء على المخالفين من أجل تليين قلوبهم وردِّهم إلى ربهم.

یکی از حکمت‌های الله متعال در آزمایش: فروفرستادن مصیبت بر مخالفان است تا دل‌های‌شان نرم شده و به‌سوی پروردگارشان بازگردند.

• وجود النعم والأموال بأيدي أهل الضلال لا يدل على محبة الله لهم، وإنما هو استدراج وابتلاء لهم ولغيرهم.

وجود نعمت‌ها و اموال در دستان گمراهان، بر محبت الله به آنها دلالت ندارد؛ بلکه فقط سبب نزدیک‌کردن آنها به عذاب و آزمایش آنها و دیگران است.