Traduzione dei significati Sura Al-An‘âm - Traduzione persiana dell'Abbreviata Esegesi del Nobile Corano - Numero di pagina 141 - L'Enciclopedia del Nobile Corano

Versetto: 102

ذٰلِكُمُ اللّٰهُ رَبُّكُمْ ۚ— لَاۤ اِلٰهَ اِلَّا هُوَ ۚ— خَالِقُ كُلِّ شَیْءٍ فَاعْبُدُوْهُ ۚ— وَهُوَ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ وَّكِیْلٌ ۟

- ای مردم- ذات متصف به این صفات، پروردگار شماست، پروردگاری جز او ندارید، و هیچ معبود برحقی جز او نیست، و او همه‌چیز را به وجود آورده است، پس فقط او را عبادت کنید، زیرا فقط او سزاوار عبادت است، و او تعالی مُحافظ همه چیز است.

Versetto: 103

لَا تُدْرِكُهُ الْاَبْصَارُ ؗ— وَهُوَ یُدْرِكُ الْاَبْصَارَ ۚ— وَهُوَ اللَّطِیْفُ الْخَبِیْرُ ۟

چشم‌ها بر او احاطه ندارند، و او سبحانه چشم‌ها را زیر نظر و بر آنها احاطه دارد، و نسبت به بندگان نیکوکارش بسیار مهربان و آگاه است.

Versetto: 104

قَدْ جَآءَكُمْ بَصَآىِٕرُ مِنْ رَّبِّكُمْ ۚ— فَمَنْ اَبْصَرَ فَلِنَفْسِهٖ ۚ— وَمَنْ عَمِیَ فَعَلَیْهَا ؕ— وَمَاۤ اَنَا عَلَیْكُمْ بِحَفِیْظٍ ۟

- ای مردم- دلایل روشن و براهین آشکاری از جانب پروردگارتان نزد شما آمده است، پس هرکس در آنها بیندیشد و به آنها گردن نهد، نفع این کار به خودش بازمی‌گردد، و هرکس به آنها ننگرد، و در آنها نیندیشد، و به آنها گردن ننهد، ضرر این کار فقط به خودش بازمی‌گردد، و من بر شما نگهبان نیستم، تا اعمال‌تان را برشمرم، بلکه من فقط رسولی از جانب پروردگارم هستم، و او تعالی بر شما نگهبان است.

Versetto: 105

وَكَذٰلِكَ نُصَرِّفُ الْاٰیٰتِ وَلِیَقُوْلُوْا دَرَسْتَ وَلِنُبَیِّنَهٗ لِقَوْمٍ یَّعْلَمُوْنَ ۟

و همان‌گونه که ادله و براهین گوناگون بر قدرت الله را بیان کردیم، در وعد و وعید و اندرز نیز آیات گوناگونی آورده‌ایم، و به‌زودی مشرکان خواهند گفت: این وحی نیست، بلکه آن را از اهل کتاب قبل از خودت آموخته‌ای. و برای اینکه با گوناگون‌ساختن این آیات، حق را برای مردم مؤمن امت محمد صلی الله علیه وسلم روشن سازیم، زیرا آنها هستند که حق را می‌پذیرند، و از آن پیروی می‌کنند.

Versetto: 106

اِتَّبِعْ مَاۤ اُوْحِیَ اِلَیْكَ مِنْ رَّبِّكَ ۚ— لَاۤ اِلٰهَ اِلَّا هُوَ ۚ— وَاَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِیْنَ ۟

- ای رسول- از حقی که پروردگارت بر تو وحی می‌کند پیروی کن، زیرا معبود برحقی جز او سبحانه وجود ندارد، و کافران و دشمنی آنها قلب تو را مشغول نسازد، زیرا کار آنها در اختیار الله است.

Versetto: 107

وَلَوْ شَآءَ اللّٰهُ مَاۤ اَشْرَكُوْا ؕ— وَمَا جَعَلْنٰكَ عَلَیْهِمْ حَفِیْظًا ۚ— وَمَاۤ اَنْتَ عَلَیْهِمْ بِوَكِیْلٍ ۟

و اگر الله می‌خواست که هیچ‌کس بر او شرک نورزد، هیچ‌کس بر او شرک نمی‌ورزید. و –ای رسول- ما تو را نگهبان قرار نداده‌ایم تا اعمال‌شان را بر آنها بشماری، و سرپرست آنها نیز نیستی، بلکه تو فقط فرستاده‌ای هستی، و جز رسانیدن پیام بر عهدۀ تو نیست.

Versetto: 108

وَلَا تَسُبُّوا الَّذِیْنَ یَدْعُوْنَ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ فَیَسُبُّوا اللّٰهَ عَدْوًا بِغَیْرِ عِلْمٍ ؕ— كَذٰلِكَ زَیَّنَّا لِكُلِّ اُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ۪— ثُمَّ اِلٰی رَبِّهِمْ مَّرْجِعُهُمْ فَیُنَبِّئُهُمْ بِمَا كَانُوْا یَعْمَلُوْنَ ۟

و –ای مؤمنان- بت‌‌هایی را که مشرکان آنها را همراه الله عبادت می‌کنند دشنام ندهید، هر چند پست‌ترین و سزاوارترین چیز به دشنام باشند؛ تا مشرکان برای بی‌احترامی به الله، و نادانی از آنچه سزاواری او سبحانه است، او تعالی را دشنام ندهند، همان‌گونه که گمراهی اینها برای‌شان آراسته شده است عمل هر امتی، چه خیر و چه شر، را برای‌شان آراستیم، هر عملی را که برای‌شان آراستیم انجام دادند، سپس بازگشت آنها در روز قیامت به‌سوی پروردگارشان است، آن‌گاه آنها را از آنچه در دنیا انجام می‌دادند آگاه می‌سازد و در قبال اعمال‌شان به آنها جزا می‌دهد.

Versetto: 109

وَاَقْسَمُوْا بِاللّٰهِ جَهْدَ اَیْمَانِهِمْ لَىِٕنْ جَآءَتْهُمْ اٰیَةٌ لَّیُؤْمِنُنَّ بِهَا ؕ— قُلْ اِنَّمَا الْاٰیٰتُ عِنْدَ اللّٰهِ وَمَا یُشْعِرُكُمْ ۙ— اَنَّهَاۤ اِذَا جَآءَتْ لَا یُؤْمِنُوْنَ ۟

و مشرکان با سخت‌ترین سوگندهایی که قادر بر ایرادش بودند سوگند خوردند که: اگر محمد صلی الله علیه وسلم یکی از آیاتی که آنها پیشنهاد داده‌اند بیاورد به‌طور قطع به آن ایمان می‌آورند، - ای رسول- به آنها بگو: آیات از جانب من نیست تا آن را نازل کنم، بلکه فقط از جانب الله است و هرگاه بخواهد آنها را نازل می‌کند، و –ای مؤمنان- شما نمی‌دانید که اگر این آیات طبق پیشنهاد آنها بیاید، ایمان نمی‌آورند؟ بلکه بر دشمنی و انکارشان، پافشاری می‌کنند؛ زیرا خواهان هدایت نیستند.

Versetto: 110

وَنُقَلِّبُ اَفْـِٕدَتَهُمْ وَاَبْصَارَهُمْ كَمَا لَمْ یُؤْمِنُوْا بِهٖۤ اَوَّلَ مَرَّةٍ وَّنَذَرُهُمْ فِیْ طُغْیَانِهِمْ یَعْمَهُوْنَ ۟۠

و دل‌ها و چشم‌های‌شان را با حایل شدن میان آن و هدایت‌شدن به حق می‌گردانیم، چنان‌که نخستین بار به‌سبب دشمنی‌شان، میان آنها و میان ایمان به قرآن حایل شدیم، و آنها را در گمراهی و نافرمانی‌شان در برابر پروردگارشان، سرگشته رها می‌کنیم تا به بیراهه بروند.

Alcuni insegnamenti da trarre da questi versi sono:

• تنزيه الله تعالى عن الظلم الذي ترسِّخُه عقيدة (الجَبْر)، وبيان أن كفر العباد وشركهم أمر يحدث باختيارهم.

منزه ‌داشتن الله تعالی از ستمی که عقیدۀ (جبر) آن را تثبیت می‌کند، و بیان اینکه کفر و شرک بندگان به اختیار خودشان ایجاد می‌شود.

• ليس بمقدور نبي من الأنبياء أن يأتي بآية من عند نفسه، أو متى شاء، بل ذلك أمر مردود لله تعالى، فهو القادر وحده على ذلك، وهو الحكيم الذي يُقَدِّر نوع الآية ووقت إظهارها.

هیچ‌یک از پیامبران علیهم السلام نمی‌تواند از جانب خودش، یا هر زمان که بخواهد، آیه‌ای بیاورد، بلکه این کار به الله بازمی‌گردد؛ زیرا فقط او قادر بر انجام این کار است، و او ذات دانایی است که نوع آیه و زمان آشکارشدن آن را مشخص می‌کند.

• النهي عن سب آلهة المشركين حذرًا من مفسدة أكبر وهي التعدي بالسب على جناب رب العالمين.

نهی از دشنام‌دادن معبودهای مشرکان، برای پرهیز از مفسدۀ بزرگ‌تر که همان تجاوز به دشنام بر پروردگار جهانیان است.

• قد يحول الله سبحانه وتعالى بين العبد والهداية، ويُصرِّف بصره وقلبه على غير الطاعة؛ عقوبة له على اختياره الكفر.

گاهی الله برای مجازاتِ اختیارکردن کفر توسط بنده، میان او و هدایت حایل قرار می‌دهد، و چشم و قلبش را به‌سوی غیر طاعت می‌گرداند.