Traduzione dei significati Sura Al-An‘âm - Traduzione persiana dell'Abbreviata Esegesi del Nobile Corano - Numero di pagina 130 - L'Enciclopedia del Nobile Corano

Versetto: 19

قُلْ اَیُّ شَیْءٍ اَكْبَرُ شَهَادَةً ؕ— قُلِ اللّٰهُ ۫— شَهِیْدٌۢ بَیْنِیْ وَبَیْنَكُمْ ۫— وَاُوْحِیَ اِلَیَّ هٰذَا الْقُرْاٰنُ لِاُنْذِرَكُمْ بِهٖ وَمَنْ بَلَغَ ؕ— اَىِٕنَّكُمْ لَتَشْهَدُوْنَ اَنَّ مَعَ اللّٰهِ اٰلِهَةً اُخْرٰی ؕ— قُلْ لَّاۤ اَشْهَدُ ۚ— قُلْ اِنَّمَا هُوَ اِلٰهٌ وَّاحِدٌ وَّاِنَّنِیْ بَرِیْٓءٌ مِّمَّا تُشْرِكُوْنَ ۟ۘ

- ای رسول- به مشرکان که تو را تکذیب می‌کنند بگو: چه چیزی بزرگ‌ترین و برترین گواهی بر راستگویی من است؟ بگو: گواهی الله بزرگترین و برترین دلیل راستگویی من است، او تعالی میان من و شما گواه است، از آنچه نزدتان آورده‌ام، و از آنچه به‌زودی به آن بازگردانده می‌شوید آگاه است، و الله این قرآن را بر من وحی کرده است تا با آن شما و هرکس از انسان‌ها و جن‌ها را که قرآن به او برسد بترسانم، - ای مشرکان- شما اعتقاد دارید که معبودهای دیگری همراه الله وجود دارند. - ای رسول- بگو: به آنچه شما بیان می‌کنید گواهی نمی‌دهم چون باطل است، همانا الله، معبودی یگانه است که هیچ شریکی ندارد، و من از تمام آنچه شریک او تعالی قرار می‌دهید بیزارم.

Versetto: 20

اَلَّذِیْنَ اٰتَیْنٰهُمُ الْكِتٰبَ یَعْرِفُوْنَهٗ كَمَا یَعْرِفُوْنَ اَبْنَآءَهُمْ ۘ— اَلَّذِیْنَ خَسِرُوْۤا اَنْفُسَهُمْ فَهُمْ لَا یُؤْمِنُوْنَ ۟۠

یهودیان که تورات را به آنها داده‌ایم و نصاری که انجیل را به آنها داده‌ایم، پیامبر محمد صلی الله علیه وسلم را به صورت کامل می‌شناسند، همان‌گونه که پسران خودشان را از پسران دیگران تشخیص می‌دهند، اما آنها کسانی هستند که با واردساختن خویش در آتش، بر خویشتن زیان رساندند، پس ایمان نمی‌آورند.

Versetto: 21

وَمَنْ اَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرٰی عَلَی اللّٰهِ كَذِبًا اَوْ كَذَّبَ بِاٰیٰتِهٖ ؕ— اِنَّهٗ لَا یُفْلِحُ الظّٰلِمُوْنَ ۟

هیچ‌کس ستمکارتر از آن کسی نیست که شریکی برای الله نسبت داده، و او را همراه الله متعال عبادت کرده است، یا آیات او تعالی را که بر رسولش فرو فرستاده تکذیب کرده است، همانا ستمکاران با نسبت‌دادن شریک برای الله و تکذیب آیاتش، اگر توبه نکنند، هرگز رستگار نخواهند شد.

Versetto: 22

وَیَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِیْعًا ثُمَّ نَقُوْلُ لِلَّذِیْنَ اَشْرَكُوْۤا اَیْنَ شُرَكَآؤُكُمُ الَّذِیْنَ كُنْتُمْ تَزْعُمُوْنَ ۟

و روز قیامت را به یاد آور آن‌گاه که همگی آنها را گرد می‌آوریم، و هیچ‌یک از آنها را به جای نمی‌گذاریم، سپس برای توبیخ کسانی‌که همراه الله دیگران را عبادت کردند به آنها می‌گوییم: شریکان شما که به دروغ ادعا می‌کردید شریکان الله هستند، کجایند؟!

Versetto: 23

ثُمَّ لَمْ تَكُنْ فِتْنَتُهُمْ اِلَّاۤ اَنْ قَالُوْا وَاللّٰهِ رَبِّنَا مَا كُنَّا مُشْرِكِیْنَ ۟

عذرخواهی آنها پس از این آزمایش فقط این است که از معبودهای‌شان بیزاری می‌جویند، و به دروغ می‌گویند: به الله پروردگار ما سوگند، که در دنیا به تو مشرک نبودیم، بلکه به تو ایمان داشتیم، و تو را یگانه می‌دانستیم.

Versetto: 24

اُنْظُرْ كَیْفَ كَذَبُوْا عَلٰۤی اَنْفُسِهِمْ وَضَلَّ عَنْهُمْ مَّا كَانُوْا یَفْتَرُوْنَ ۟

- ای محمد- بنگر که اینها چگونه با نفی شرک از خودشان بر خویشتن دروغ می‌گویند، و شریکانی که در زندگی دنیایی خویش برای الله نسبت داده بودند از آنها پنهان ماندند و به آنها یاری نرساندند؟!

Versetto: 25

وَمِنْهُمْ مَّنْ یَّسْتَمِعُ اِلَیْكَ ۚ— وَجَعَلْنَا عَلٰی قُلُوْبِهِمْ اَكِنَّةً اَنْ یَّفْقَهُوْهُ وَفِیْۤ اٰذَانِهِمْ وَقْرًا ؕ— وَاِنْ یَّرَوْا كُلَّ اٰیَةٍ لَّا یُؤْمِنُوْا بِهَا ؕ— حَتّٰۤی اِذَا جَآءُوْكَ یُجَادِلُوْنَكَ یَقُوْلُ الَّذِیْنَ كَفَرُوْۤا اِنْ هٰذَاۤ اِلَّاۤ اَسَاطِیْرُ الْاَوَّلِیْنَ ۟

- ای رسول- از مشرکان کسانی هستند که وقتی قرآن تلاوت می‌کنی به تو گوش می‌دهند، اما از آنچه که به آن گوش فرا می‌دهند بهره‌ای نمی‌برند؛ زیرا به‌سبب دشمنی و رویگردانی آنها، ما بر دل‌های‌شان پوشش‌هایی نهاده‌ایم که قرآن را درک نکنند، و گوش‌های‌شان را از شنیدنِ سودمند کر کرده‌ایم، و هر اندازه دلایل روشن و حجت‌های آشکار ببینند به آن ایمان نمی‌آورند، تا آنجا که وقتی نزدت می‌آیند و در مورد حق، به باطل با تو جدال می‌کنند، می‌گویند: آنچه آورده‌ای فقط از کتاب‌های نخستین گرفته و اقتباس شده است.

Versetto: 26

وَهُمْ یَنْهَوْنَ عَنْهُ وَیَنْـَٔوْنَ عَنْهُ ۚ— وَاِنْ یُّهْلِكُوْنَ اِلَّاۤ اَنْفُسَهُمْ وَمَا یَشْعُرُوْنَ ۟

و آنها مردم را از ایمان به رسول صلی الله علیه وسلم نهی می‌کنند، و از آن دوری می‌گزینند، پس نه می‌گذارند کسی از آن بهره ببرد، و نه خودشان از آن بهره می‌برند، اما با این کار فقط خودشان را نابود می‌سازند، و نمی‌دانند آنچه را که انجام می‌دهند، به نابودی خودشان منجر می‌گردد.

Versetto: 27

وَلَوْ تَرٰۤی اِذْ وُقِفُوْا عَلَی النَّارِ فَقَالُوْا یٰلَیْتَنَا نُرَدُّ وَلَا نُكَذِّبَ بِاٰیٰتِ رَبِّنَا وَنَكُوْنَ مِنَ الْمُؤْمِنِیْنَ ۟

و – ای رسول- اگر آن‌گاه که در روز قیامت بر آتش عرضه می‌شوند ببینی که از روی افسوس می‌گویند: کاش به زندگی دنیا بازگردیم، و آیات الله را تکذیب نکنیم، و از مؤمنان به الله باشیم- از بدحالی آنها شگفت‌زده خواهی شد.

Alcuni insegnamenti da trarre da questi versi sono:

• بيان الحكمة في إرسال النبي عليه الصلاة والسلام بالقرآن، من أجل البلاغ والبيان، وأعظم ذلك الدعوة لتوحيد الله.

بیان حکمت در ارسال پیامبر صلی الله علیه وسلم با قرآن، برای ابلاغ و بیان، و اینکه بزرگترین حکمت آن، دعوت به توحید الله است.

• نفي الشريك عن الله تعالى، ودحض افتراءات المشركين في هذا الخصوص.

نفی شریک از الله تعالی، و بطلان بهتان‌های مشرکان در این خصوص.

• بيان معرفة اليهود والنصارى للنبي عليه الصلاة والسلام، برغم جحودهم وكفرهم.

بیان شناخت یهود و نصاری از پیامبر صلی الله علیه وسلم، با وجود انکار و کفرشان.