Traduzione dei significati Sura As-Sâffât - Traduzione uzbeka - Muhammed Sadeq - L'Enciclopedia del Nobile Corano

Соффот сураси

Versetto: 1

وَٱلصَّٰٓفَّٰتِ صَفّٗا

Сафда тизилиб турувчилар ила қасам.

Versetto: 2

فَٱلزَّٰجِرَٰتِ زَجۡرٗا

Зажр (қилинадиганларни) зажр қилгувчилар ила қасам.

Versetto: 3

فَٱلتَّٰلِيَٰتِ ذِكۡرًا

Зикрни тиловат қилгувчилар ила қасам.

(Уч тоифа фаришталар билан қасам ичиб бўлиб, энди, қасам ичилган нарса зикр қилинади.)

Versetto: 4

إِنَّ إِلَٰهَكُمۡ لَوَٰحِدٞ

Албатта, илоҳингиз ягонадир.

Versetto: 5

رَّبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا وَرَبُّ ٱلۡمَشَٰرِقِ

У зот осмонлару ернинг ва иккиси орасидаги нарсаларнинг Роббидир. Ва машриқларнинг Роббидир.

Versetto: 6

إِنَّا زَيَّنَّا ٱلسَّمَآءَ ٱلدُّنۡيَا بِزِينَةٍ ٱلۡكَوَاكِبِ

Албатта, Биз бу дунё осмонини юлдузлар зийнати-ла зийнатладик.

Versetto: 7

وَحِفۡظٗا مِّن كُلِّ شَيۡطَٰنٖ مَّارِدٖ

Ва ҳар бир итоатсиз шайтондан сақлаш учун.

Versetto: 8

لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى ٱلۡمَلَإِ ٱلۡأَعۡلَىٰ وَيُقۡذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٖ

Улар юксак тўплиққа қулоқ сола олмаслар ва ҳар томондан (учқун-ла) отилурлар.

Versetto: 9

دُحُورٗاۖ وَلَهُمۡ عَذَابٞ وَاصِبٌ

Ҳайдалурлар! Улар учун узлуксиз азоб бордир.

Versetto: 10

إِلَّا مَنۡ خَطِفَ ٱلۡخَطۡفَةَ فَأَتۡبَعَهُۥ شِهَابٞ ثَاقِبٞ

Магар бирорта сўзни ўғриликча тинглаган шахс бўлса, уни ёқувчи олов таъқиб этар.

Versetto: 11

فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَهُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَم مَّنۡ خَلَقۡنَآۚ إِنَّا خَلَقۡنَٰهُم مِّن طِينٖ لَّازِبِۭ

Бас, сен улардан сўра: уларни яратиш қийинроқмикан ёки Биз яратган зотларни?! Албатта, Биз уларни ёпишқоқ лойдан яратдик.

Versetto: 12

بَلۡ عَجِبۡتَ وَيَسۡخَرُونَ

Балки сен ажабландинг, улар эса масхара қилурлар.

Versetto: 13

وَإِذَا ذُكِّرُواْ لَا يَذۡكُرُونَ

Қачонки эслатилсалар, эсламаслар.

Versetto: 14

وَإِذَا رَأَوۡاْ ءَايَةٗ يَسۡتَسۡخِرُونَ

Қачонки бирор оят(белги)ни кўрсалар, қаттиқроқ масхара қилурлар.

Versetto: 15

وَقَالُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٌ

Улар: «Бу (Қуръон) очиқ-ойдин сеҳрдан бошқа нарса эмас.

Versetto: 16

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ

Ўлсак-да, тупроқ ва суяк бўлсак-да, албатта, биз қайта тирилтирилурмизми?!

Versetto: 17

أَوَءَابَآؤُنَا ٱلۡأَوَّلُونَ

Аввалги ота-боболаримиз ҳам-а?!» – дедилар.

Versetto: 18

قُلۡ نَعَمۡ وَأَنتُمۡ دَٰخِرُونَ

Сен: «Ҳа! Хор бўлган ҳолларингизда!» дегин.

Versetto: 19

فَإِنَّمَا هِيَ زَجۡرَةٞ وَٰحِدَةٞ فَإِذَا هُمۡ يَنظُرُونَ

Бас, у фақатгина бир қичқириқдан иборат, холос. Бас, бирдан улар назар солиб турибдилар-да!

Versetto: 20

وَقَالُواْ يَٰوَيۡلَنَا هَٰذَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ

Ва улар: «Воҳ, шўримиз қурисин! Бу, жазо куни-ку!» – дерлар.

Versetto: 21

هَٰذَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ

«Бу, сизлар ёлғонга чиқариб юрган ажрим кунидир.

Versetto: 22

۞ ٱحۡشُرُواْ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ وَأَزۡوَٰجَهُمۡ وَمَا كَانُواْ يَعۡبُدُونَ

Зулм қилганларни, уларнинг жуфтларини ва улар ибодат қилиб юрган...

Versetto: 23

مِن دُونِ ٱللَّهِ فَٱهۡدُوهُمۡ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلۡجَحِيمِ

Аллоҳдан ўзга нарсаларини тўпланглар. Бас, уларни жаҳийм йўлига ҳидоят қилинг» (дейилур).

Versetto: 24

وَقِفُوهُمۡۖ إِنَّهُم مَّسۡـُٔولُونَ

Ва уларни тўхтатинглар! Албатта, улар сўралгувчидирлар.

Versetto: 25

مَا لَكُمۡ لَا تَنَاصَرُونَ

Сизларга нима бўлди? Ўзаро ёрдамлашмаяпсиз?!

Versetto: 26

بَلۡ هُمُ ٱلۡيَوۡمَ مُسۡتَسۡلِمُونَ

Йўқ! Улар бугунги кунда таслим бўлгувчилардир.

Versetto: 27

وَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

Улар бир-бирларига савол берурлар.

Versetto: 28

قَالُوٓاْ إِنَّكُمۡ كُنتُمۡ تَأۡتُونَنَا عَنِ ٱلۡيَمِينِ

Улар: «Албатта, сизлар бизга ўнг томондан келар эдингиз», дерлар.

Versetto: 29

قَالُواْ بَل لَّمۡ تَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ

Улар: «Йўқ! Сиз ўзингиз мўмин бўлмаган эдингиз.

Versetto: 30

وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيۡكُم مِّن سُلۡطَٰنِۭۖ بَلۡ كُنتُمۡ قَوۡمٗا طَٰغِينَ

Бизнинг устингиздан ҳукмронлигимиз бўлмаган эди. Йўқ! Сиз ўзингиз туғёнга кетган қавм эдингиз.

Versetto: 31

فَحَقَّ عَلَيۡنَا قَوۡلُ رَبِّنَآۖ إِنَّا لَذَآئِقُونَ

Бас, ҳаммамизга Роббимизнинг (азоб) сўзи ҳақ бўлди. Албатта, биз тотгувчилармиз.

Versetto: 32

فَأَغۡوَيۡنَٰكُمۡ إِنَّا كُنَّا غَٰوِينَ

Ҳа, биз сизларни иғво қилдик. Албатта, биз иғво қилгувчи эдик», дерлар.

Versetto: 33

فَإِنَّهُمۡ يَوۡمَئِذٖ فِي ٱلۡعَذَابِ مُشۡتَرِكُونَ

Бас, улар у кунда азобда шерик бўлгувчилардир.

Versetto: 34

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفۡعَلُ بِٱلۡمُجۡرِمِينَ

Албатта, Биз жиноятчиларга шундоқ қилурмиз.

Versetto: 35

إِنَّهُمۡ كَانُوٓاْ إِذَا قِيلَ لَهُمۡ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ يَسۡتَكۡبِرُونَ

Чунки, уларга қачонки «Лаа илааҳа Иллаллоҳу», дейилса, мутакаббирлик қилар эдилар.

Versetto: 36

وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوٓاْ ءَالِهَتِنَا لِشَاعِرٖ مَّجۡنُونِۭ

«Ахир, биз бир жинни шоирни деб ўз худоларимизни тарк қилгувчи бўлайликми?!» – дер эдилар.

Versetto: 37

بَلۡ جَآءَ بِٱلۡحَقِّ وَصَدَّقَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Йўқ! У ҳақни келтирди ва Пайғамбарларни тасдиқ қилди.

Versetto: 38

إِنَّكُمۡ لَذَآئِقُواْ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡأَلِيمِ

Албатта, сиз аламли азобни тотгувчидирсиз.

Versetto: 39

وَمَا تُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

Қилиб ўтган нарсангиздан бошқа нарсанинг жазосини олмассиз.

Versetto: 40

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

Магар Аллоҳнинг ихлосли бандаларига....

Versetto: 41

أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمۡ رِزۡقٞ مَّعۡلُومٞ

Ана ўшаларга, ўзларига маълум ризқ бордир.

Versetto: 42

فَوَٰكِهُ وَهُم مُّكۡرَمُونَ

Мева-чевалар бордир. Улар икром қилинган ҳолларида...

Versetto: 43

فِي جَنَّٰتِ ٱلنَّعِيمِ

Наъийм жаннатларида...

Versetto: 44

عَلَىٰ سُرُرٖ مُّتَقَٰبِلِينَ

Сўрилар устида бир-бирларига қараган ҳолларида бўлурлар.

Versetto: 45

يُطَافُ عَلَيۡهِم بِكَأۡسٖ مِّن مَّعِينِۭ

Уларга оқар чашмадан қадаҳлар айлантириб турилур.

Versetto: 46

بَيۡضَآءَ لَذَّةٖ لِّلشَّٰرِبِينَ

У оппоқ, ичгувчига лаззатбахшдир.

Versetto: 47

لَا فِيهَا غَوۡلٞ وَلَا هُمۡ عَنۡهَا يُنزَفُونَ

Унда ҳеч бир зарар йўқдир ва ундан сархуш ҳам бўлмаслар.

Versetto: 48

وَعِندَهُمۡ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ عِينٞ

Олдиларида кўзларини (бегоналардан) тийгувчи шаҳло кўзлилар бордир.

Versetto: 49

كَأَنَّهُنَّ بَيۡضٞ مَّكۡنُونٞ

Улар худди асраб қўйилган тухумга ўхшарлар.

Versetto: 50

فَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

Бас, улар бир-бирларидан сўрай бошларлар.

Versetto: 51

قَالَ قَآئِلٞ مِّنۡهُمۡ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٞ

Ичларидан бир сўзловчи: «Аниқки, менинг бир дўстим бор эди.

(Аҳли жаннатлардан бирлари сўз бошлаб, ҳеч шубҳа йўқки, у дунёда менинг бир танишим бор эди.)

Versetto: 52

يَقُولُ أَءِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُصَدِّقِينَ

У: «Сен ҳам тасдиқловчиларданмисан?!

Versetto: 53

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَدِينُونَ

Ўлиб, тупроқ ва суяклар бўлиб кетсак ҳам, албатта, жазоланадиганлардан бўлурмизми?!» – дер эди.

Versetto: 54

قَالَ هَلۡ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ

Сизлар ҳам қараяпсизларми?» – деди.

Versetto: 55

فَٱطَّلَعَ فَرَءَاهُ فِي سَوَآءِ ٱلۡجَحِيمِ

Бас, ўзи қараб, уни дўзахнинг ўртасида кўрди.

Versetto: 56

قَالَ تَٱللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرۡدِينِ

У: «Аллоҳга қасамки, мени ҳам ҳалок қилишингга оз қолган экан.

Versetto: 57

وَلَوۡلَا نِعۡمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ ٱلۡمُحۡضَرِينَ

Агар Роббимнинг неъмати бўлмаганида, мен ҳам (дўзахга) ҳозир қилинганлардан бўлур эдим», деди.

Versetto: 58

أَفَمَا نَحۡنُ بِمَيِّتِينَ

«Биз ўлгувчи эмас эканмизми?!

Versetto: 59

إِلَّا مَوۡتَتَنَا ٱلۡأُولَىٰ وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ

Фақат биринчи ўлимимиздан бошқа?! Биз азоблангувчи эмас эканмизми?!

Versetto: 60

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ

Албатта, бу айни улуғ ютуқдир.

Versetto: 61

لِمِثۡلِ هَٰذَا فَلۡيَعۡمَلِ ٱلۡعَٰمِلُونَ

Бас, амал қилгувчилар мана шунга ўхшаш нарса учун амал этсинлар».

Versetto: 62

أَذَٰلِكَ خَيۡرٞ نُّزُلًا أَمۡ شَجَرَةُ ٱلزَّقُّومِ

Манзил ўлароқ ана ўша яхшими ёки заққум дарахтими?

Versetto: 63

إِنَّا جَعَلۡنَٰهَا فِتۡنَةٗ لِّلظَّٰلِمِينَ

Албатта, Биз уни золимлар учун фитна қилдик.

(Биз заққум дарахтини золимлар — кофир ва мушриклар учун фитна қилиб қўйдик. Мушриклар, жаҳаннамда заққум деган дарахт бўлар экан, деган гапни эшитганларида, доимо олов ёниб турадиган дўзахда қандай қилиб дарахт ўсади, оловда куйиб кетмайдими, деб масхара қилишди.)

Versetto: 64

إِنَّهَا شَجَرَةٞ تَخۡرُجُ فِيٓ أَصۡلِ ٱلۡجَحِيمِ

Дарҳақиқат, у бир дарахт бўлиб, дўзах қаъридан чиқур.

Versetto: 65

طَلۡعُهَا كَأَنَّهُۥ رُءُوسُ ٱلشَّيَٰطِينِ

Унинг (мева) тугар жойи худди шайтонларнинг бошларига ўхшар.

Versetto: 66

فَإِنَّهُمۡ لَأٓكِلُونَ مِنۡهَا فَمَالِـُٔونَ مِنۡهَا ٱلۡبُطُونَ

Бас, албатта, улар ундан егувчилардир. Ундан қоринларни тўлдиргувчилардир.

Versetto: 67

ثُمَّ إِنَّ لَهُمۡ عَلَيۡهَا لَشَوۡبٗا مِّنۡ حَمِيمٖ

Сўнгра, бунинг устига, улар учун ўта қайноқ сувдан аралаштирма ҳам бор.

Versetto: 68

ثُمَّ إِنَّ مَرۡجِعَهُمۡ لَإِلَى ٱلۡجَحِيمِ

Сўнгра, албатта, уларнинг қайтар жойи жаҳаннамга бўлур.

Versetto: 69

إِنَّهُمۡ أَلۡفَوۡاْ ءَابَآءَهُمۡ ضَآلِّينَ

Чунки, улар ўз оталарини адашган ҳолда топдилар.

Versetto: 70

فَهُمۡ عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِمۡ يُهۡرَعُونَ

Энди эса, улар ўшаларнинг изидан чопмоқдалар.

Versetto: 71

وَلَقَدۡ ضَلَّ قَبۡلَهُمۡ أَكۡثَرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

Батаҳқиқ, улардан олдин аввалгиларнинг кўплари адашганлар.

Versetto: 72

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ

Батаҳқиқ, Биз ичларига огоҳлантиргувчилар юбордик.

Versetto: 73

فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُنذَرِينَ

Бас, огоҳлантирилганларнинг оқибати қандоқ бўлганига назар сол.

Versetto: 74

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

Магар Аллоҳнинг халос қилган бандаларигина (ҳалокатга учрамадилар).

Versetto: 75

وَلَقَدۡ نَادَىٰنَا نُوحٞ فَلَنِعۡمَ ٱلۡمُجِيبُونَ

Батаҳқиқ, Бизга Нуҳ нидо қилди. Бас, нақадар яхши ижобат қилгувчимиз.

(Нуҳга ўхшаб илтижо этган бандаларимизнинг дуоларини доимо ижобат қиламиз.)

Versetto: 76

وَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

Биз унга ва унинг аҳлига улуғ ғамдан нажот бердик.

Versetto: 77

وَجَعَلۡنَا ذُرِّيَّتَهُۥ هُمُ ٱلۡبَاقِينَ

Ва унинг зурриётларини, ўзларини боқий қолгувчилар қилдик.

Versetto: 78

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

Ва кейингилар ичида унинг учун (олқишлар) қолдирдик.

Versetto: 79

سَلَٰمٌ عَلَىٰ نُوحٖ فِي ٱلۡعَٰلَمِينَ

Барча оламларда Нуҳга салом бўлсин!

Versetto: 80

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Албатта, Биз гўзал амал қилгувчиларни мана шундай мукофотлармиз.

Versetto: 81

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Албатта, у мўмин бандаларимиздандир.

Versetto: 82

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

Сўнгра, қолганларни ғарқ қилдик.

Versetto: 83

۞ وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِۦ لَإِبۡرَٰهِيمَ

Албатта, Иброҳим ҳам унинг гуруҳидандир.

(Нуҳдан кейин келган Иброҳим пайғамбар, Аллоҳнинг йўлини тутишда у билан бир гуруҳдан эди.)

Versetto: 84

إِذۡ جَآءَ رَبَّهُۥ بِقَلۡبٖ سَلِيمٍ

Ўшанда у ўз Роббига соғлом қалб ила келмишди.

Versetto: 85

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَاذَا تَعۡبُدُونَ

Ўшанда отасига ва қавмига: «Нимага ибодат қилмоқдасиз?!

Versetto: 86

أَئِفۡكًا ءَالِهَةٗ دُونَ ٱللَّهِ تُرِيدُونَ

Аллоҳдан ўзга уйдирма илоҳларни хоҳлайсизларми?!

Versetto: 87

فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Оламларнинг Робби ҳақида нима гумонингиз бор?!» – деган эди.

Versetto: 88

فَنَظَرَ نَظۡرَةٗ فِي ٱلنُّجُومِ

Бас, У юлдузларга бир назар солди.

Versetto: 89

فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٞ

Ва: «Албатта, мен беморман», деди.

(Иброҳим алайҳиссалом юраги сиқилавериб, ноқулай ҳолатга тушиб қолганини айтди. Қавмига куявериб, қалби дардга тўлганини билдирди. )

Versetto: 90

فَتَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ مُدۡبِرِينَ

Дарҳол, ундан юз ўгириб юриб кетдилар.

Versetto: 91

فَرَاغَ إِلَىٰٓ ءَالِهَتِهِمۡ فَقَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ

Бас, тезда уларнинг худоларига бурилди ва: «Қани, емайсизларми?!

Versetto: 92

مَا لَكُمۡ لَا تَنطِقُونَ

Сизга нима бўлди?! Гапирмайсизлар?!» – деди.

Versetto: 93

فَرَاغَ عَلَيۡهِمۡ ضَرۡبَۢا بِٱلۡيَمِينِ

Сўнг уларга яқинлашиб, ўнг қўл билан ура бошлади.

Versetto: 94

فَأَقۡبَلُوٓاْ إِلَيۡهِ يَزِفُّونَ

У томон шошиб, бир-бирларини туртиб келишди.

(Мушриклар Иброҳим алайҳиссалом томон шошиб-пишиб, тезроқ бориш учун бир-бирларини туртишиб-суришиб етиб келишди.)

Versetto: 95

قَالَ أَتَعۡبُدُونَ مَا تَنۡحِتُونَ

У: «Ўзингиз йўниб ясаган нарсага ибодат қиласизларми?!» – деди.

Versetto: 96

وَٱللَّهُ خَلَقَكُمۡ وَمَا تَعۡمَلُونَ

Ҳолбуки, сизни ҳам, қилган нарсаларингизни ҳам Аллоҳ яратган-ку?!

Versetto: 97

قَالُواْ ٱبۡنُواْ لَهُۥ بُنۡيَٰنٗا فَأَلۡقُوهُ فِي ٱلۡجَحِيمِ

Улар: «Унинг учун (ўчоқ) бино қилинглар, бас, уни гулханга отинглар!» дедилар.

Versetto: 98

فَأَرَادُواْ بِهِۦ كَيۡدٗا فَجَعَلۡنَٰهُمُ ٱلۡأَسۡفَلِينَ

Бас, улар унга макр-ҳийлани ирода қилишди. Биз уларни тубан қилдик.

Versetto: 99

وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهۡدِينِ

У: «Албатта, мен Роббимга боргувчиман. У мени ҳидоят қилур.

Versetto: 100

رَبِّ هَبۡ لِي مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

Роббим, менга солиҳлардан ато эт», деди.

Versetto: 101

فَبَشَّرۡنَٰهُ بِغُلَٰمٍ حَلِيمٖ

Бас, Биз унга бир ҳалим ўғилнинг хушхабарини бердик.

Versetto: 102

فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ ٱلسَّعۡيَ قَالَ يَٰبُنَيَّ إِنِّيٓ أَرَىٰ فِي ٱلۡمَنَامِ أَنِّيٓ أَذۡبَحُكَ فَٱنظُرۡ مَاذَا تَرَىٰۚ قَالَ يَٰٓأَبَتِ ٱفۡعَلۡ مَا تُؤۡمَرُۖ سَتَجِدُنِيٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلصَّٰبِرِينَ

Бас, қачонки (бола) унинг ўзи билан бирга юрадиган бўлганида: «Эй ўғилчам, мен тушимда сени сўяётганимни кўрмоқдаман, боқиб кўр, нима дерсан?» – деди. У: «Эй отажон, сенга амр этилганни бажар, иншоаллоҳ, мени сабр қилгувчилардан топурсан», деди.

Versetto: 103

فَلَمَّآ أَسۡلَمَا وَتَلَّهُۥ لِلۡجَبِينِ

Икковлари таслим бўлиб, уни пешонасича ётқизганида.

Versetto: 104

وَنَٰدَيۡنَٰهُ أَن يَٰٓإِبۡرَٰهِيمُ

Биз унга нидо қилдик: «Эй Иброҳим!

Versetto: 105

قَدۡ صَدَّقۡتَ ٱلرُّءۡيَآۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Батаҳқиқ, сен тушни тасдиқ қилдинг! Албатта, Биз гўзал иш қилгувчиларни мана шундай мукофотлаймиз».

Versetto: 106

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡبَلَٰٓؤُاْ ٱلۡمُبِينُ

Албатта, бу очиқ-ойдин синовнинг айни ўзидир.

Versetto: 107

وَفَدَيۡنَٰهُ بِذِبۡحٍ عَظِيمٖ

Биз унинг ўрнига катта қурбонлик фидо қилдик.

(Иброҳим қурбонлик учун боласини сўйишга тайёрлигини билдирди. Уни ётқизиб, бўйнига пичоқ тиради. Аммо Аллоҳнинг мақсади Исмоилнинг қонини оқизиш бўлмагани учун пичоқ ўтмади. Шунда Аллоҳ таоло Иброҳим алайҳиссаломга юқоридаги нидони қилди ва Исмоил алайҳиссаломнинг ўрнига сўйиш учун жаннатдан катта бир қўчқорни ато этди. Иброҳим алайҳиссалом ўша қўчқорни қурбонликка сўйди.)

Versetto: 108

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

Ва кейингилар ичида унинг учун (олқишлар) қолдирдик.

Versetto: 109

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ

Иброҳимга салом бўлсин!

Versetto: 110

كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Биз гўзал амал қилгувчиларни шундай мукофотлармиз.

Versetto: 111

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Чунки, у мўмин бандаларимиздандир.

Versetto: 112

وَبَشَّرۡنَٰهُ بِإِسۡحَٰقَ نَبِيّٗا مِّنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

Яна, Биз унга солиҳлардан бир Пайғамбар бўлажак Исҳоқнинг хушхабарини бердик.

Versetto: 113

وَبَٰرَكۡنَا عَلَيۡهِ وَعَلَىٰٓ إِسۡحَٰقَۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحۡسِنٞ وَظَالِمٞ لِّنَفۡسِهِۦ مُبِينٞ

Ва унга ҳам, Исҳоққа ҳам барака бердик. Икковларининг зурриётидан гўзал амал қилгувчи ҳам, ўзига очиқ-ойдин зулм қилгувчи ҳам бўлур.

(Иброҳимга ҳам, Исҳоққа ҳам барака бердик. Уларнинг наслидан пайғамбарлар чиқадиган қилиб қўйдик. Ким ўша пайғамбарларга эргашса, гўзал иш қилган бўлади. Ким эргашмаса, ўзига ўзи зулм қилган бўлади.)

Versetto: 114

وَلَقَدۡ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

Батаҳқиқ, Биз Мусо ва Ҳорунга неъмат бердик.

Versetto: 115

وَنَجَّيۡنَٰهُمَا وَقَوۡمَهُمَا مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

Икковларига ва қавмларига катта ғамдан нажот бердик.

Versetto: 116

وَنَصَرۡنَٰهُمۡ فَكَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

Ва уларга нусрат бердик, бас, улар ғолиб бўлдилар.

Versetto: 117

وَءَاتَيۡنَٰهُمَا ٱلۡكِتَٰبَ ٱلۡمُسۡتَبِينَ

Ва Биз икковларига равшану комил баёнли китобни бердик.

Versetto: 118

وَهَدَيۡنَٰهُمَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلۡمُسۡتَقِيمَ

Ва икковларини сиротул мустақиймга ҳидоят қилдик.

Versetto: 119

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِمَا فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

Ва кейингилар ичида икковлари учун (олқишлар) қолдирдик.

Versetto: 120

سَلَٰمٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

Мусо ва Ҳорунга салом бўлсин!

Versetto: 121

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Биз гўзал амал қилгувчиларни мана шундай мукофотлармиз.

Versetto: 122

إِنَّهُمَا مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Чунки, икковлари мўмин бандаларимиздандирлар.

Versetto: 123

وَإِنَّ إِلۡيَاسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Албатта, Илёс ҳам юборилган Пайғамбарлардандир.

Versetto: 124

إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦٓ أَلَا تَتَّقُونَ

Ўшанда у қавмига: «Тақво қилмайсизми?!

Versetto: 125

أَتَدۡعُونَ بَعۡلٗا وَتَذَرُونَ أَحۡسَنَ ٱلۡخَٰلِقِينَ

Баълга ибодат қилиб, яратувчиларнинг энг яхшисини...

Versetto: 126

ٱللَّهَ رَبَّكُمۡ وَرَبَّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ

Ўз Роббингизни ва аввалги ота-боболарингизнинг Робби Аллоҳни тарк этасизми?!» – деди.

Versetto: 127

فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ

Бас, уни ёлғончи қилдилар. Энди, албатта, улар (азобга) ҳозир қилингувчилардир.

Versetto: 128

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

Магар Аллоҳнинг мухлис бандаларигина (ҳозир қилинмаслар).

Versetto: 129

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

Ва кейингилар ичида унинг учун (олқишлар) қолдирдик.

Versetto: 130

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِلۡ يَاسِينَ

Илёсийнга салом бўлсин.

Versetto: 131

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Биз гўзал амал қилгувчиларни мана шундай мукофотлармиз.

Versetto: 132

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Чунки, у мўмин бандаларимиздандир.

(Шунинг учун иймон тақозоси билан Бизнинг йўлимизда жиҳод қилди ва олий мақомларга эришди.)

Versetto: 133

وَإِنَّ لُوطٗا لَّمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Албатта, Лут ҳам юборилган Пайғамбарлардандир.

Versetto: 134

إِذۡ نَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ

Ўшанда Биз унга ва унинг аҳлига, ҳаммаларига нажот бердик.

Versetto: 135

إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ

Магар бир кампиргина (азобда) қолгувчилардан бўлди.

Versetto: 136

ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

Сўнгра қолганларини ҳалок этдик.

Versetto: 137

وَإِنَّكُمۡ لَتَمُرُّونَ عَلَيۡهِم مُّصۡبِحِينَ

Албатта, сиз кечаю кундуз уларнинг устидан ўтиб турурсиз. Ақл юритмайсизларми?!

Versetto: 138

وَبِٱلَّيۡلِۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

Албатта, сиз кечаю кундуз уларнинг устидан ўтиб турурсиз. Ақл юритмайсизларми?!

Versetto: 139

وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Албатта, Юнус ҳам юборилган Пайғамбарлардандир.

Versetto: 140

إِذۡ أَبَقَ إِلَى ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ

Ўшанда у тўлган кемага қочди.

Versetto: 141

فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ ٱلۡمُدۡحَضِينَ

Бас, қуръа ташлашди ва у мағлублардан бўлди.

(Юнус алайҳиссаломга ҳам қуръа ташлашди ва мағлуб бўлди. Қуръа у кишига чиқди. Келишувга биноан, у киши сувга ташланди.)

Versetto: 142

فَٱلۡتَقَمَهُ ٱلۡحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٞ

Бас, уни маломатга лойиқ бўлган ҳолида наҳанг балиқ ютди.

Versetto: 143

فَلَوۡلَآ أَنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلۡمُسَبِّحِينَ

Агар у кўп тасбиҳ айтгувчилардан бўлмаганида эди,

Versetto: 144

لَلَبِثَ فِي بَطۡنِهِۦٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ

Унинг қорнида қайта тирилтирадиган кунгача қолиб кетар эди.

(Юнус алайҳиссалом балиқ қорнида туриб Аллоҳга кўп тасбиҳ айтмаганида, ўша балиқнинг ичида қиёматгача қолиб кетар эди.)

Versetto: 145

۞ فَنَبَذۡنَٰهُ بِٱلۡعَرَآءِ وَهُوَ سَقِيمٞ

Бас, Биз уни бемор ҳолида майдонга отдик.

Versetto: 146

وَأَنۢبَتۡنَا عَلَيۡهِ شَجَرَةٗ مِّن يَقۡطِينٖ

Ва унинг устига қовоқ дарахтини ўстириб қўйдик.

Versetto: 147

وَأَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ مِاْئَةِ أَلۡفٍ أَوۡ يَزِيدُونَ

Ва уни юз минг ёки ундан кўпроққа Пайғамбар қилиб юбордик.

Versetto: 148

فَـَٔامَنُواْ فَمَتَّعۡنَٰهُمۡ إِلَىٰ حِينٖ

Бас, иймон келтирдилар. Кейин Биз уларни маълум муддат баҳраманд қилдик.

Versetto: 149

فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَلِرَبِّكَ ٱلۡبَنَاتُ وَلَهُمُ ٱلۡبَنُونَ

Бас, улардан сўра-чи, Роббингга қизлар-у, уларга ўғиллар эканми?!

Versetto: 150

أَمۡ خَلَقۡنَا ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ إِنَٰثٗا وَهُمۡ شَٰهِدُونَ

Ёки Биз фаришталарни қиз қилиб яратганмиз-у, улар гувоҳ бўлиб турганларми?

Versetto: 151

أَلَآ إِنَّهُم مِّنۡ إِفۡكِهِمۡ لَيَقُولُونَ

Огоҳ бўлингким! Улар ўз уйдирмаларида дерлар:

Versetto: 152

وَلَدَ ٱللَّهُ وَإِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ

«Аллоҳ туғди». Албатта, улар ёлғончилардир.

Versetto: 153

أَصۡطَفَى ٱلۡبَنَاتِ عَلَى ٱلۡبَنِينَ

У зот ўғилларни қўйиб, қизларни танлаб олибдими?

Versetto: 154

مَا لَكُمۡ كَيۡفَ تَحۡكُمُونَ

Сизга нима бўлди?! Қандай ҳукм чиқармоқдасиз?

Versetto: 155

أَفَلَا تَذَكَّرُونَ

Ахир, эсламайсизларми?!

Versetto: 156

أَمۡ لَكُمۡ سُلۡطَٰنٞ مُّبِينٞ

Ёки сизда очиқ-ойдин ҳужжат борми?!

(Ўша ҳужжатда, фаришталар Аллоҳнинг қизи, дейилганми?!)

Versetto: 157

فَأۡتُواْ بِكِتَٰبِكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

Агар ростгўйлардан бўлсангиз, китобингизни келтиринг!

Versetto: 158

وَجَعَلُواْ بَيۡنَهُۥ وَبَيۡنَ ٱلۡجِنَّةِ نَسَبٗاۚ وَلَقَدۡ عَلِمَتِ ٱلۡجِنَّةُ إِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ

Ва улар У билан жинлар орасида насаб (даъвоси) қилдилар. Ҳолбуки, жинлар ўзларининг албатта (азобга) ҳозир қилингувчиликларини билганлар.

Versetto: 159

سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ

Аллоҳ улар васф қилган нарсадан покдир.

Versetto: 160

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

Фақат Аллоҳнинг ихлосли бандаларигина (мустаснодир).

Versetto: 161

فَإِنَّكُمۡ وَمَا تَعۡبُدُونَ

Албатта, сиз ҳам, сиз ибодат қилаётган нарсалар ҳам...

Versetto: 162

مَآ أَنتُمۡ عَلَيۡهِ بِفَٰتِنِينَ

У зотга қарши фитнага солгувчи бўла олмассиз.

Versetto: 163

إِلَّا مَنۡ هُوَ صَالِ ٱلۡجَحِيمِ

Илло, ким жаҳаннамга киргувчи бўлса.

Versetto: 164

وَمَا مِنَّآ إِلَّا لَهُۥ مَقَامٞ مَّعۡلُومٞ

Биздан ҳар биримизнинг маълум мақомимиз бордир.

Versetto: 165

وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلصَّآفُّونَ

Албатта, бизлар саф тортиб тургувчилармиз.

Versetto: 166

وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡمُسَبِّحُونَ

Ва, албатта, бизлар тасбиҳ айтгувчилармиз.

Versetto: 167

وَإِن كَانُواْ لَيَقُولُونَ

Ҳолбуки, улар дер эдилар:

Versetto: 168

لَوۡ أَنَّ عِندَنَا ذِكۡرٗا مِّنَ ٱلۡأَوَّلِينَ

«Агар бизнинг ҳузуримизда ҳам аввалгилардан бир эслатма бўлганида...

Versetto: 169

لَكُنَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

Албатта, Аллоҳнинг ихлосли бандаларидан бўлар эдик».

Versetto: 170

فَكَفَرُواْ بِهِۦۖ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ

Бас, унга куфр келтирдилар. Энди яқинда билурлар.

Versetto: 171

وَلَقَدۡ سَبَقَتۡ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Батаҳқиқ, Пайғамбар этиб юборилган бандаларимизга сўзимиз ўтгандир.

Versetto: 172

إِنَّهُمۡ لَهُمُ ٱلۡمَنصُورُونَ

Албатта, улар, ҳа, уларгина нусрат топишлари.

Versetto: 173

وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

Ва, албатта, Бизнинг лашкаримизгина ғолиб бўлиши ҳақида.

Versetto: 174

فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ

Бас, сен улардан бир вақтгача юз ўгир.

Versetto: 175

وَأَبۡصِرۡهُمۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ

Ва уларнинг (томошасини) кўр! Бас, тезда ўзлари ҳам кўражаклар.

Versetto: 176

أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ

Ҳали улар Бизнинг азобимизни шошилтирмоқдамилар?!

Versetto: 177

فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمۡ فَسَآءَ صَبَاحُ ٱلۡمُنذَرِينَ

Қачонки, у уларнинг ҳовлисига тушганида, огоҳлантирилганларнинг тонги жуда ёмон бўлур.

Versetto: 178

وَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ

Бас, сен улардан бир вақтгача юз ўгир.

Versetto: 179

وَأَبۡصِرۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ

Ва (уларнинг томошасини) кўр! Бас, тезда ўзлари ҳам кўражаклар.

Versetto: 180

سُبۡحَٰنَ رَبِّكَ رَبِّ ٱلۡعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ

Сенинг Роббинг, иззат Робби улар қилган васфдан покдир.

Versetto: 181

وَسَلَٰمٌ عَلَى ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Ва юборилган Пайғамбарларга салом бўлсин!

Versetto: 182

وَٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Оламларнинг Робби Аллоҳга ҳамдлар бўлсин!