対訳 章 蜜蜂章 - クルアーン簡潔注釈（アッサム語対訳） - ページ番号 279 - クルアーン百科事典

節: 103

وَلَقَدْ نَعْلَمُ اَنَّهُمْ یَقُوْلُوْنَ اِنَّمَا یُعَلِّمُهٗ بَشَرٌ ؕ— لِسَانُ الَّذِیْ یُلْحِدُوْنَ اِلَیْهِ اَعْجَمِیٌّ وَّهٰذَا لِسَانٌ عَرَبِیٌّ مُّبِیْنٌ ۟

আমি জানো মুশ্বৰিকসকলে কয়ঃ কোনোবা এজন ব্যক্তিয়ে মুহাম্মদক কোৰআন শিকায়, অথচ সিহঁতৰ এই দাবী মিছা। কিয়নো সিহঁতে যিজন ব্যক্তি সম্পৰ্কে সন্দেহ কৰি আছে যিয়ে তেওঁক কোৰআন শিকায়, তেওঁ হৈছে এজন অনাৰবীয়ান। আনহাতে এই কোৰআন স্পষ্ট তথা উৎকৃষ্ট আৰবী ভাষাত অৱতীৰ্ণ। তেনেস্থলত সিহঁতে কেনেকৈ ধাৰণা কৰে যে, ইয়াক কোনো অনাৰবীয়ান ব্যক্তিৰ পৰা শিকা হৈছে?

節: 104

اِنَّ الَّذِیْنَ لَا یُؤْمِنُوْنَ بِاٰیٰتِ اللّٰهِ ۙ— لَا یَهْدِیْهِمُ اللّٰهُ وَلَهُمْ عَذَابٌ اَلِیْمٌ ۟

নিশ্চয় যিসকলে আল্লাহৰ তৰফৰ অৱতীৰ্ণ আয়াতসমূহৰ প্ৰতি ঈমান পোষণ নকৰে, সিহঁতে যেতিয়ালৈকে এই অভ্যাস পৰিত্যাগ নকৰিব তেতিয়ালৈকে আল্লাহে সিহঁতক সঠিক পথত পৰিচালিত হোৱাৰ তাওফীক প্ৰদান নকৰিব। আল্লাহৰ লগত কুফৰী কৰাৰ কাৰণে আৰু তেওঁৰ আয়াতসমূহ অস্বীকাৰ কৰাৰ কাৰণে সিহঁতৰ বাবে আছে কষ্টদায়ক শাস্তি।

節: 105

اِنَّمَا یَفْتَرِی الْكَذِبَ الَّذِیْنَ لَا یُؤْمِنُوْنَ بِاٰیٰتِ اللّٰهِ ۚ— وَاُولٰٓىِٕكَ هُمُ الْكٰذِبُوْنَ ۟

মুহাম্মদ চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামে তেওঁৰ প্ৰতিপালকৰ তৰফৰ যি লৈ আহিছে সেই সম্পৰ্কে তেওঁ মিছলীয়া নহয়। মিছলীয়া হৈছে সেইসকল লোক, যিসকলে আল্লাহৰ আয়াতসমূহক সত্য বুলি নামানে। কিয়নো সিহঁতে শাস্তিকো ভয় নকৰে আৰু প্ৰতিদানো আশা নকৰে। কুফৰীৰ পথত পৰিচালিত এইসকল লোকেই হৈছে মিছলীয়া। কিয়নো মিছা কথা কোৱা সিহঁতৰ অভ্যাসত পৰিণত হৈছে, যিটো সিহঁতৰ শিৰাই শিৰাই সোমাই আছে।

節: 106

مَنْ كَفَرَ بِاللّٰهِ مِنْ بَعْدِ اِیْمَانِهٖۤ اِلَّا مَنْ اُكْرِهَ وَقَلْبُهٗ مُطْمَىِٕنٌّۢ بِالْاِیْمَانِ وَلٰكِنْ مَّنْ شَرَحَ بِالْكُفْرِ صَدْرًا فَعَلَیْهِمْ غَضَبٌ مِّنَ اللّٰهِ ۚ— وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِیْمٌ ۟

যিয়ে ঈমান পোষণ কৰাৰ পিছত কুফৰী কৰিছে, কিন্তু সেই ব্যক্তিৰ বিষয়টো সুকীয়া যাক কুফৰী কৰিবলৈ বাধ্য কৰোৱা হৈছে, ফলত তেওঁ মুখেৰে কুফৰী বাক্য উচ্চাৰণ কৰিছে কিন্তু তেওঁৰ অন্তৰ ঈমানকলৈ সন্তুষ্ট। আনহাতে যাৰ অন্তৰ কুফৰীকলৈ সন্তুষ্ট আৰু ঈমানৰ ঠাইত কুফৰীক প্ৰাধান্য দিয়ে, লগতে সন্তুষ্টচিত্তে ইয়াক স্বীকাৰ কৰে, তেনেকুৱা ব্যক্তি ইছলামৰ পৰা বহিস্কৃত (মুৰতাদ)। এনেকুৱা ব্যক্তিসকলৰ ওপৰতেই আল্লাহৰ ক্ৰোধ আছে, আৰু সিহঁতৰ বাবেই আছে কষ্টদায়ক শাস্তি।

節: 107

ذٰلِكَ بِاَنَّهُمُ اسْتَحَبُّوا الْحَیٰوةَ الدُّنْیَا عَلَی الْاٰخِرَةِ ۙ— وَاَنَّ اللّٰهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الْكٰفِرِیْنَ ۟

ইছলামৰ পৰা আঁতৰি যোৱাৰ দুৰ্ভাগ্য সিহঁতৰ এই কাৰণে হৈছে যে, সিহঁতে কুফৰীৰ ফলস্বৰূপে পাৰ্থিৱ জীৱনৰ ধ্বংসাৱশেষক আখিৰাতৰ ওপৰত প্ৰাধান্য দিছে। সেয়ে আল্লাহে কাফিৰ সম্প্ৰদায়ক ঈমানৰ তাওফীক প্ৰদান নকৰে, বৰং সিহঁতক অপমানিত কৰে।

節: 108

اُولٰٓىِٕكَ الَّذِیْنَ طَبَعَ اللّٰهُ عَلٰی قُلُوْبِهِمْ وَسَمْعِهِمْ وَاَبْصَارِهِمْ ۚ— وَاُولٰٓىِٕكَ هُمُ الْغٰفِلُوْنَ ۟

ঈমান পোষণ কৰাৰ পিছত এনেকুৱা বৈশিষ্ট্যৰ অধিকাৰী লোকসকলেই আঁতৰি যায়, যিসকলৰ অন্তৰত আল্লাহে মোহৰ মাৰি দিছে, সেইকাৰণেই সিহঁতে উপদেশ বুজি নাপায়। সিহঁতৰ কাণত মোহৰ মাৰি দিছে, ফলত সিহঁতে উপকৃত হোৱাৰ উদ্দেশ্যে শুনিব নোৱাৰে। সিহঁতৰ চকুত মোহৰ মাৰি দিছে, ফলত সিহঁতে ঈমানৰ প্ৰমাণ সাব্যস্ত কৰা নিদৰ্শনসমূহ চাব নোৱাৰে। এনেকুৱা লোকসকলেই সৌভাগ্য আৰু দুৰ্ভাগ্যৰ কাৰণসমূহৰ পৰা অমনোযোগী। লগতে সিহঁতে সেই শাস্তিৰ পৰাও অমনোযোগী, যিটো সিহঁতৰ বাবে আল্লাহে প্ৰস্তুত কৰি ৰাখিছে।

節: 109

لَا جَرَمَ اَنَّهُمْ فِی الْاٰخِرَةِ هُمُ الْخٰسِرُوْنَ ۟

ইয়াত কোনো সন্দেহ নাই যে, ইহঁতেই কিয়ামতৰ দিনা ক্ষতিগ্ৰস্ত হ'ব, যিসকলে ঈমান পোষণ কৰাৰ পিছত পুনৰ কুফৰী কৰি নিজৰেই ক্ষতি কৰিছে, যদি সিহঁতে ঈমানৰ অৱস্থাতেই ব্ৰতী থাকিলহেঁতেন তেন্তে জান্নাতত প্ৰৱেশ কৰিলেহেঁতেন।

節: 110

ثُمَّ اِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِیْنَ هَاجَرُوْا مِنْ بَعْدِ مَا فُتِنُوْا ثُمَّ جٰهَدُوْا وَصَبَرُوْۤا ۙ— اِنَّ رَبَّكَ مِنْ بَعْدِهَا لَغَفُوْرٌ رَّحِیْمٌ ۟۠

হে ৰাছুল! নিশ্চয় আপোনাৰ প্ৰতিপালক সেইসকল দুৰ্বল মুমিনৰ প্ৰতি ক্ষমাশীল তথা তেওঁলোকৰ প্ৰতি দয়াৱান যিসকলে মক্কাৰ মুশ্বৰিকসকলৰ শাস্তি আৰু দ্বীন সম্পৰ্কীয় বিভিন্ন নিৰ্যাতন সহ্য কৰাৰ পিছত মদীনালৈ হিজৰত কৰিছে, আনকি তেওঁলোকে ঈমানৰ প্ৰতি সন্তুষ্ট থকাৰ পিছতো বাধ্য হৈ কুফৰী বাক্য উচ্চাৰণ কৰিবলগীয়া হৈছিল। তাৰ পিছত তেওঁলোকে আল্লাহৰ পথত জিহাদ কৰিলে যাতে আল্লাহৰ বাক্য সুউচ্চ থাকে আৰু কাফিৰসকলৰ বাক্য নিম্নগামী হয়। লগতে তেওঁলোকে সকলো ধৰণৰ কঠিন পৰিস্থিতিত ধৈৰ্য ধাৰণ কৰিছিল। তেওঁলোকে এই পৰীক্ষাৰে পৰীক্ষিত হোৱাৰ পিছত আৰু বিভিন্ন শাস্তিৰ সন্মুখীন হোৱাৰ পিছত, আনকি মুখেৰে কুফৰী বাক্য উচ্চাৰণ কৰাৰ পিছতো নিশ্চয় আপোনাৰ প্ৰতিপালক তেওঁলোকৰ প্ৰতি ক্ষমাশীল আৰু দয়াৱান, কাৰণ তেওঁলোকে বাধ্যত পৰিহে এনেকুৱা কুফৰী বাক্য উচ্চাৰণ কৰিছে।

本諸節の功徳:

• الترخيص للمُكرَه بالنطق بالكفر ظاهرًا مع اطمئنان القلب بالإيمان.

বাধ্যত পৰি কুফৰী বাক্য উচ্চাৰণ কৰাত কোনো অসুবিধা নাই, কিন্তু চৰ্ত হ'ল ব্যক্তিজনৰ অন্তৰ ঈমানৰ প্ৰতি সন্তুষ্ট থাকিব লাগিব।

• المرتدون استوجبوا غضب الله وعذابه؛ لأنهم استحبوا الحياة الدنيا على الآخرة، وحرموا من هداية الله، وطبع الله على قلوبهم وسمعهم وأبصارهم، وجعلوا من الغافلين عما يراد بهم من العذاب الشديد يوم القيامة.

ইছলামৰ পৰা আঁতৰি যোৱা ব্যক্তি আল্লাহৰ ক্ৰোধ তথা শাস্তিৰ উপযুক্ত। কিয়নো সিহঁতে আখিৰাতৰ ওপৰত পাৰ্থিৱ জীৱনক প্ৰাধান্য দিয়ে। ফলত সিহঁত আল্লাহৰ হিদায়তৰ পৰা বঞ্চিত। আৰু আল্লাহে সিহঁতৰ অন্তৰত, সিহঁতৰ কাণত আৰু সিহঁতৰ চকুত মোহৰ মাৰি দিছে। লগতে কিয়ামতৰ দিনা সিহঁতে যি শাস্তি ভোগ কৰিব তাৰ পৰা সিহঁত অমনোযোগী কৰি দিয়া হয়।

• كَتَبَ الله المغفرة والرحمة للذين آمنوا، وهاجروا من بعد ما فتنوا، وصبروا على الجهاد.

আল্লাহে সেইসকল লোকৰ ভাগ্যত ক্ষমা আৰু দয়া লিখি দিছে যিসকলে ঈমান পোষণ কৰিছে, নিৰ্যাতনৰ সন্মুখীন হোৱাৰ পিছত হিজৰত কৰিছে আৰু জিহাদৰ ময়দানত ধৈৰ্য ধাৰণ কৰিছে।