対訳 章 食卓章 - クルアーン簡潔注釈（アッサム語対訳） - ページ番号 120 - クルアーン百科事典

節: 71

وَحَسِبُوْۤا اَلَّا تَكُوْنَ فِتْنَةٌ فَعَمُوْا وَصَمُّوْا ثُمَّ تَابَ اللّٰهُ عَلَیْهِمْ ثُمَّ عَمُوْا وَصَمُّوْا كَثِیْرٌ مِّنْهُمْ ؕ— وَاللّٰهُ بَصِیْرٌ بِمَا یَعْمَلُوْنَ ۟

সিহঁতে ধাৰণা কৰিছিল যে, অঙ্গীকাৰ ভঙ্গ কৰিলে, নবীসকলক অস্বীকাৰ কৰিলে তথা তেওঁলোকক হত্যা কৰিলে সিহঁতৰ কোনো ক্ষতি নহব, কিন্তু সিহঁতৰ ক্ষতি সাধন হল, যিটো সিহঁতে ভৱা নাছিল। এনেকুৱা অন্ধ হৈছিল যে, সত্য সিহঁতে দেখা পোৱা নাছিল আৰু এনেকুৱা কলা হৈছিল যে, সত্য স্বীকাৰ কৰিব পৰা নাছিল। তাৰ পিছত আল্লাহে নিজ অনুগ্ৰহত সিহঁতৰ তাওবা কবূল কৰিলে। তাৰ পিছতো সিহঁতৰ মাজৰ বহু সংখ্যক লোক অন্ধ আৰু কলা হৈ গল, আৰু সত্যৰ পৰা আঁতৰি গল। সিহঁতে যি কৰি আছে সেয়া আল্লাহে প্ৰত্যক্ষ কৰি আছে। তেওঁৰ পৰা কোনো বস্তু গোপন নহয়। তথা আল্লাহে সিহঁতক ইয়াৰ প্ৰতিদানো দিব।

節: 72

لَقَدْ كَفَرَ الَّذِیْنَ قَالُوْۤا اِنَّ اللّٰهَ هُوَ الْمَسِیْحُ ابْنُ مَرْیَمَ ؕ— وَقَالَ الْمَسِیْحُ یٰبَنِیْۤ اِسْرَآءِیْلَ اعْبُدُوا اللّٰهَ رَبِّیْ وَرَبَّكُمْ ؕ— اِنَّهٗ مَنْ یُّشْرِكْ بِاللّٰهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللّٰهُ عَلَیْهِ الْجَنَّةَ وَمَاْوٰىهُ النَّارُ ؕ— وَمَا لِلظّٰلِمِیْنَ مِنْ اَنْصَارٍ ۟

নিঃসন্দেহে সেইসকল খৃষ্টানে কুফুৰী কৰিছে, যিসকলে কৈছেঃ ঈছা ইবনে মৰিয়মেই হৈছে আল্লাহ। কিয়নো সিহঁতে আল্লাহৰ বাহিৰে আনক উপাস্য কৰি লৈছে। অথচ স্বয়ং ঈছা ইবনে মৰিয়মে কৈছিলঃ হে বনী ইছৰাঈলৰ লোক সকল! কেৱল আল্লাহৰ ইবাদত কৰা। তেৱেঁই মোৰ আৰু তোমালোকৰ প্ৰতিপালক। আমি তেওঁৰ একে পৰ্যায়ৰ বান্দা। কিয়নো যিয়ে আল্লাহৰ লগত আনক অংশীদাৰ কৰিব, আল্লাহে তাক জান্নাত নচীব নকৰিব আৰু তাৰ ঠিকনা হব জাহান্নাম। আল্লাহৰ সন্মুখত সিহঁতৰ কোনো সহায়ক নাথাকিব আৰু কোনো সহানুভূতিশীলো নাপাব। আৰু কোনেও তাক শাস্তিৰ পৰা ৰক্ষাও কৰিব নোৱাৰে।

節: 73

لَقَدْ كَفَرَ الَّذِیْنَ قَالُوْۤا اِنَّ اللّٰهَ ثَالِثُ ثَلٰثَةٍ ۘ— وَمَا مِنْ اِلٰهٍ اِلَّاۤ اِلٰهٌ وَّاحِدٌ ؕ— وَاِنْ لَّمْ یَنْتَهُوْا عَمَّا یَقُوْلُوْنَ لَیَمَسَّنَّ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا مِنْهُمْ عَذَابٌ اَلِیْمٌ ۟

সেই সকল খৃষ্টানেও কুফুৰী কৰিছে, যিসকলে কয়ঃ আল্লাহ হৈছে তিনি সত্ত্বাৰ সমূহ। পিতা, পুত্ৰ আৰু পৱিত্ৰ আত্মা। আল্লাহ সিহঁতৰ এইবোৰ কথাৰ পৰা অতি উচ্চ। আল্লাহ অনেক নহয় বৰং তেওঁ একক, তেওঁৰ কোনো অংশীদাৰ নাই। সিহঁতে যদি এইবোৰ নিকৃষ্ট কথাৰ পৰা বিৰত নাথাকে তেন্তে সিহঁতে নিশ্চয় কষ্টদায়ক শাস্তি পাব।

節: 74

اَفَلَا یَتُوْبُوْنَ اِلَی اللّٰهِ وَیَسْتَغْفِرُوْنَهٗ ؕ— وَاللّٰهُ غَفُوْرٌ رَّحِیْمٌ ۟

সিহঁতে নিজৰ এইবোৰ কথা এৰি আল্লাহৰ ওচৰত তাওবা নকৰিবনে আৰু শ্বিৰ্কৰ পৰা ক্ষমা নিবিচাৰিব নে? অথচ আল্লাহে তাওবাকাৰীৰ গুনাহ ক্ষমা কৰি দিয়ে। গুনাহ যিমানেই ডাঙৰ নহওঁক কিয়, আনকি তেওঁৰ লগত কৰা কুফৰেই নহওঁক কিয় (ক্ষমা কৰি দিয়ে)। তেওঁ মুমিনসকলৰ প্ৰতি বৰ কৃপাশীল।

節: 75

مَا الْمَسِیْحُ ابْنُ مَرْیَمَ اِلَّا رَسُوْلٌ ۚ— قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ ؕ— وَاُمُّهٗ صِدِّیْقَةٌ ؕ— كَانَا یَاْكُلٰنِ الطَّعَامَ ؕ— اُنْظُرْ كَیْفَ نُبَیِّنُ لَهُمُ الْاٰیٰتِ ثُمَّ انْظُرْ اَنّٰی یُؤْفَكُوْنَ ۟

মৰিয়মৰ পুত্ৰ ঈছা মছীহ কেৱল এজন ৰাছুল। আন আন নবীসকলৰ দৰেই তেৱোঁ মৃত্যুবৰণ কৰিব। আৰু তেওঁৰ মা মৰিয়ম আলাইহাচ ছালাম বহুত সত্যবাদী তথা আল্লাহৰ বিধান সমৰ্থনকাৰী আছিল। তেওঁলোক উভয়ে পানাহাৰ কৰিছিল, কাৰণ এইটো তেওঁলোকৰ প্ৰয়োজনীয় আছিল। তেন্তে কেনেকৈ তেওঁলোক উপাস্য হব পাৰে? হে ৰাছুল আপুনি অলপ গভীৰভাৱে চিন্তা কৰি চাওঁকচোন! আমি কিমান স্পষ্ট ভাৱে ইহঁতৰ সন্মুখত এই কথাৰ নিদৰ্শনসমূহ বৰ্ণনা কৰিছো যে, আল্লাহ একক। আনহাতে সিহঁতে আনক উপাস্য বনোৱাৰ যি অভ্যাস পুহি ৰাখিছে, সেয়া যে ভ্ৰান্ত মতবাদ সেইটোও খণ্ডন কৰিছো। কিন্তু ইয়াৰ পিছতো সিহঁতে এইবোৰ নিদৰ্শনক অস্বীকাৰ কৰে। আপুনি গভীৰভাৱে চাওঁক, আল্লাহ যে একক, ইয়াৰ স্পষ্ট নিদৰ্শনসমূহ পোৱাৰ পিছতো সিহঁতে সত্যৰ পৰা আঁতৰি গৈ আছে।

節: 76

قُلْ اَتَعْبُدُوْنَ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ مَا لَا یَمْلِكُ لَكُمْ ضَرًّا وَّلَا نَفْعًا ؕ— وَاللّٰهُ هُوَ السَّمِیْعُ الْعَلِیْمُ ۟

হে ৰাছুল! সিহঁতে যে আল্লাহৰ বাহিৰে আনৰ ইবাদত কৰে, ইয়াৰ বিপক্ষে প্ৰমাণ প্ৰদান কৰি আপুনি সিহঁতক কৈ দিয়কঃ তোমালোকে এনেকুৱা বস্তুৰ উপাসনা কৰানে, যিয়ে তোমালোকক উপকাৰো কৰিব নোৱাৰে আৰু অপকাৰো কৰিব নোৱাৰে? সেইবোৰ হৈছে অক্ষম। নিশ্চয় আল্লাহ এই দোষৰ পৰা পৱিত্ৰ। আল্লাহেই তোমালোকৰ কথা শুনে, কোনো কথাই তেওঁৰ পৰা গোপন নহয়। তেওঁ তোমালোকৰ কৰ্ম সম্পৰ্কে অৱগত, একোৱেই তেওঁৰ অগোচৰ নহয়। আৰু তেওঁ তোমালোকক ইয়াৰ প্ৰতিদানো দিব।

節: 77

قُلْ یٰۤاَهْلَ الْكِتٰبِ لَا تَغْلُوْا فِیْ دِیْنِكُمْ غَیْرَ الْحَقِّ وَلَا تَتَّبِعُوْۤا اَهْوَآءَ قَوْمٍ قَدْ ضَلُّوْا مِنْ قَبْلُ وَاَضَلُّوْا كَثِیْرًا وَّضَلُّوْا عَنْ سَوَآءِ السَّبِیْلِ ۟۠

হে ৰাছুল! আপুনি খৃষ্টানসকলক কৈ দিয়ক যে, তোমালোকক যি সত্য অনুসৰণ কৰিবলৈ আদেশ দিয়া হৈছে, সেই বিষয়ে সীমালংঘন নকৰিবা, আৰু যাক সন্মান কৰিবলৈ নিৰ্দেশ দিয়া হৈছে (যেনে নবীসকল) তেওঁলোকৰ সন্মানৰ ক্ষেত্ৰত সীমা অতিক্ৰম নকৰিবা। তেওঁলোকক উপাস্য বনাই নলবা, যিদৰে তোমালোকে ঈছা ইবনে মৰিয়মৰ ক্ষেত্ৰত কৰিছা। তোমালোকে তোমালোকৰ সেই সকল পথভ্ৰষ্ট পুৰ্বপুৰুষ সকলৰ অনুসৰণ কৰিহে এনেকুৱা কৰিছা, যিসকলে অসংখ্য লোকক পোন পথৰ পৰা আঁতৰাইছিল, আৰু সিহঁত নিজেও পথভ্ৰষ্ট হৈছিল।

本諸節の功徳:

• بيان كفر النصارى في زعمهم ألوهية المسيح عليه السلام، وبيان بطلانها، والدعوةُ للتوبة منها.

খৃষ্টানসকলৰ কুফৰৰ বৰ্ণনা, যিসকলে মছীহ আলাইহিছ ছালামক উপাস্য বুলি ভাৱিছিল। সিহঁতৰ এই ধাৰণাৰ খণ্ডন কৰা হৈছে লগতে সিহঁতক তাওবা কৰিবলৈ আহ্বান জনোৱা হৈছে।

• من أدلة بشرية المسيح وأمه: أكلهما للطعام، وفعل ما يترتب عليه.

মছীহ তথা তেওঁৰ মাতৃ যে মানুহ আছিল তাৰ এটা প্ৰমাণ এই যে, তেওঁলোক উভয়ে পানাহাৰ কৰিছিল, আৰু ইয়াৰ পিছত যি যি কৰিব লাগে সেয়াও কৰিছিল।

• عدم القدرة على كف الضر وإيصال النفع من الأدلة الظاهرة على عدم استحقاق المعبودين من دون الله للألوهية؛ لكونهم عاجزين.

উপকাৰ তথা অপকাৰ কৰাৰ ক্ষমতা নথকাটো হৈছে এই কথাৰ স্পষ্ট প্ৰমাণ যে, আল্লাহৰ বাহিৰে যিবোৰৰ উপসনা কৰা হয় সেইবোৰ ইবাদতৰ যোগ্য নহয়, কাৰণ সেইবোৰ অপাৰগ।

• النهي عن الغلو وتجاوز الحد في معاملة الصالحين من خلق الله تعالى.

আল্লাহৰ পূণ্যৱান ব্যক্তিৰ ক্ষেত্ৰত সীমা চেৰাই যোৱাৰ পৰা আৰু আল্লাহৰ বিধান উলংঘা কৰাৰ পৰা নিষেধ কৰা হৈছে।