対訳 章 鉄章 - クルアーン簡潔注釈（アッサム語対訳） - ページ番号 540 - クルアーン百科事典

節: 19

وَالَّذِیْنَ اٰمَنُوْا بِاللّٰهِ وَرُسُلِهٖۤ اُولٰٓىِٕكَ هُمُ الصِّدِّیْقُوْنَ ۖۗ— وَالشُّهَدَآءُ عِنْدَ رَبِّهِمْ ؕ— لَهُمْ اَجْرُهُمْ وَنُوْرُهُمْ ؕ— وَالَّذِیْنَ كَفَرُوْا وَكَذَّبُوْا بِاٰیٰتِنَاۤ اُولٰٓىِٕكَ اَصْحٰبُ الْجَحِیْمِ ۟۠

যিসকলে আল্লাহৰ প্ৰতি ঈমান আনিছে আৰু তেওঁৰ ৰাছুলসকলৰ মাজত কোনো ধৰণৰ পার্থক্য নকৰাকৈ তেওঁলোকৰ প্ৰতি ঈমান আনিছে, তেওঁলোকেই হৈছে সত্যবাদী আৰু নিজ প্ৰতিপালকৰ ওচৰত সাক্ষ্য প্ৰদানকাৰী। তেওঁলোকৰ বাবে আছে সন্মানীয় প্ৰতিদান, যিবোৰ তেওঁলোকৰ বাবে প্ৰস্তুত কৰা হৈছে। আৰু তেওঁলোকৰ বাবে আছে জ্যোতি, যিটো কিয়ামতৰ দিনা তেওঁলোকৰ আগে আগে আৰু সোঁফালে দৌৰিব। পক্ষান্তৰে যিসকলে আল্লাহ আৰু তেওঁৰ ৰাছুলসকলৰ লগত কুফৰী কৰিছে আৰু আমাৰ ৰাছুলৰ ওপৰত অৱতীৰ্ণ হোৱা আয়াতসমূহক অস্বীকাৰ কৰিছে, সিহঁতেই জাহান্নামৰ অধিবাসী। কিয়ামতৰ দিনা সিহঁতে তাত প্ৰৱেশ কৰিব আৰু চিৰকাল অৱস্থান কৰিব। কেতিয়াও সিহঁতে তাৰ পৰা ওলাব নোৱাৰিব।

節: 20

اِعْلَمُوْۤا اَنَّمَا الْحَیٰوةُ الدُّنْیَا لَعِبٌ وَّلَهْوٌ وَّزِیْنَةٌ وَّتَفَاخُرٌ بَیْنَكُمْ وَتَكَاثُرٌ فِی الْاَمْوَالِ وَالْاَوْلَادِ ؕ— كَمَثَلِ غَیْثٍ اَعْجَبَ الْكُفَّارَ نَبَاتُهٗ ثُمَّ یَهِیْجُ فَتَرٰىهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ یَكُوْنُ حُطَامًا ؕ— وَفِی الْاٰخِرَةِ عَذَابٌ شَدِیْدٌ ۙ— وَّمَغْفِرَةٌ مِّنَ اللّٰهِ وَرِضْوَانٌ ؕ— وَمَا الْحَیٰوةُ الدُّنْیَاۤ اِلَّا مَتَاعُ الْغُرُوْرِ ۟

জানি থোৱা! পাৰ্থিৱ জীৱন হৈছে এক প্ৰকাৰ খেল-ধেমালি, যাক লৈ শৰীৰে খেলা-ধূলা কৰে; আৰু হৈছে অৱহেলা, য’ত অন্তৰে উদাসিনতা প্ৰদৰ্শন কৰে। লগতে ই এক প্ৰকাৰ সৌন্দর্য, যাক ধাৰণ কৰি তোমালোকে সুসজ্জিত হোৱা। ইয়াৰ ৰাজত্ব আৰু সম্পদলৈ তোমালোকৰ মাজত পাৰস্পৰিক অহংকাৰ চলি থাকে। তথা ইয়াৰ ধন-সম্পদ আৰু সন্তান-সন্ততিৰ প্রাচুৰ্যকলৈ তোমালোকে গৌৰৱ কৰি থাকা। ইয়াৰ উদাহৰণ হৈছে সেই বৰষুণৰ দৰে, যাৰ ফলত উৎপন্ন হোৱা শস্য দেখি কৃষকে আনন্দিত হয়, আৰু কিছুদিন পিছতেই এই সেউজীয়া শস্য শুকাই যায়। ফলত হে দৰ্শক! তুমি সেই শস্যক সেইজীয়াৰ পিছত হালধীয়া বৰণত দেখিবলৈ পোৱা। ইয়াৰ পিছত আল্লাহে সেইটোক খেৰকুটাত পৰিণত কৰে, ফলত সেইবোৰ চুৰ্ণ-বিচুৰ্ণ হৈ যায়। আখিৰাতত কাফিৰ আৰু মুনাফিকসকলৰ বাবে আছে কঠিন শাস্তি। আনহাতে আল্লাহৰ ফালৰ পৰা তেওঁৰ মুমিন বান্দাসকলৰ বাবে আছে ক্ষমা আৰু সন্তুষ্টি। দৰাচলতে পাৰ্থিৱ জীৱন হৈছে কেৱল ক্ষণস্থায়ী সম্পদ; ইয়াৰ কোনো স্থায়িত্ব নাই। এতেকে যি ব্যক্তিয়ে তাৰ ক্ষণস্থায়ী সম্পদক আখিৰাতৰ চিৰস্থায়ী ভোগ-সমাগ্রীৰ ওপৰত প্রাধান্য দিব, সেই ব্যক্তিয়েই হৈছে প্ৰকৃত ক্ষতিগ্ৰস্ত।

節: 21

سَابِقُوْۤا اِلٰی مَغْفِرَةٍ مِّنْ رَّبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا كَعَرْضِ السَّمَآءِ وَالْاَرْضِ ۙ— اُعِدَّتْ لِلَّذِیْنَ اٰمَنُوْا بِاللّٰهِ وَرُسُلِهٖ ؕ— ذٰلِكَ فَضْلُ اللّٰهِ یُؤْتِیْهِ مَنْ یَّشَآءُ ؕ— وَاللّٰهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیْمِ ۟

তোমালোকে সেইসমূহ নেক আমলৰ ফালে ধাৱিত হোৱা, যাৰ দ্বাৰা তোমালোকে নিজৰ গুনাহৰ ক্ষমা লাভ কৰিবলৈ সক্ষম হ’বা। তথা তাওবাসহ অন্যান্য নৈকট্য বিষয়াদিৰ প্ৰতি অগ্ৰসৰ হোৱা। যাতে এইবোৰৰ মাধ্যমত সেই জান্নাত লাভ কৰিবলৈ সক্ষম হোৱা, যাৰ প্ৰশস্ততা হৈছে আকাশ আৰু পৃথিৱীৰ সমান। এই জান্নাত আল্লাহে সেইসকল লোকৰ বাবে প্ৰস্তুত কৰিছে, যিসকলে তেওঁৰ ওপৰত আৰু তেওঁৰ ৰাছুলসকলৰ ওপৰত ঈমান আনিছে। এতেকে এই প্ৰতিদান হৈছে আল্লাহৰ অনুগ্ৰহ মাত্র। তেওঁ নিজ বান্দাসকলৰ মাজৰ যাক ইচ্ছা কৰে তাক সেয়া দান কৰে। মহান আল্লাহ তেওঁৰ মু’মিন বান্দাসকলৰ প্ৰতি মহা অনুগ্ৰহশীল।

節: 22

مَاۤ اَصَابَ مِنْ مُّصِیْبَةٍ فِی الْاَرْضِ وَلَا فِیْۤ اَنْفُسِكُمْ اِلَّا فِیْ كِتٰبٍ مِّنْ قَبْلِ اَنْ نَّبْرَاَهَا ؕ— اِنَّ ذٰلِكَ عَلَی اللّٰهِ یَسِیْرٌ ۟ۙ

পৃথিৱীত খৰালীসহ অন্যান্য যিমানবোৰ বিপৰ্যয় সংঘটিত হয় অথবা নিজৰ মাজত যিবোৰ বিপদ-আপদ আহে, সেইবোৰ সৃষ্টিৰ পূৰ্বে লাওহে মাহফুজত সংৰক্ষিত আছিল। নিশ্চয় এয়া আল্লাহৰ বাবে অতি সহজ।

節: 23

لِّكَیْلَا تَاْسَوْا عَلٰی مَا فَاتَكُمْ وَلَا تَفْرَحُوْا بِمَاۤ اٰتٰىكُمْ ؕ— وَاللّٰهُ لَا یُحِبُّ كُلَّ مُخْتَالٍ فَخُوْرِ ۟ۙ

এইটো এইবাবে যে, হে মানৱ সমাজ! যাতে তোমালোকে হেৰুৱা বিষয়ৰ ওপৰত দুশ্চিন্তাগ্ৰস্ত নোহোৱা। আনহাতে তেওঁ যি নিয়ামত দান কৰিছে, সেইবোৰকলৈও যাতে অহংকাৰমূলক আনন্দত উৎফুল্লিত নোহোৱা। নিশ্চয় আল্লাহে মানুহক যি দান কৰিছে, সেইবোৰকলৈ অহংকাৰ কৰা দাম্ভিক ব্যক্তিক তেওঁ পছন্দ নকৰে।

節: 24

١لَّذِیْنَ یَبْخَلُوْنَ وَیَاْمُرُوْنَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ ؕ— وَمَنْ یَّتَوَلَّ فَاِنَّ اللّٰهَ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیْدُ ۟

যিসকলে সেইসমূহ শিতানত ব্যয় নকৰে য’ত ব্যয় কৰা অনিবাৰ্য, লগতে মানুহকো কৃপণালী কৰাৰ নিৰ্দেশ দিয়ে, সিহঁতেই হৈছে ক্ষতিগ্ৰস্ত। যি ব্যক্তিয়ে আল্লাহৰ আনুগত্যৰ পৰা মুখ ঘূৰাই লয়, সি কেতিয়াও আল্লাহৰ কোনো ক্ষতি কৰিব নোৱাৰে। বৰং সি নিজৰেই ক্ষতি কৰে। নিশ্চয় আল্লাহ অমুখাপেক্ষী। ফলত তেওঁ বান্দাসকলৰ আনুগত্যৰ মুখাপেক্ষী নহয়। তেওঁ সকলো অৱস্থাতেই প্ৰশংসিত।

本諸節の功徳:

• الزهد في الدنيا وما فيها من شهوات، والترغيب في الآخرة وما فيها من نعيم دائم يُعينان على سلوك الصراط المستقيم.

পৃথিৱী আৰু ইয়াৰ মাজত থকা প্ৰলোভনীয় বস্তুৰ পৰা বিৰাগী হৈ আখিৰাত আৰু তাত থকা স্থায়ী নিআমতৰ প্ৰতি অনুৰাগী হ’লে সৰল পথ অনুসৰণত সহায়ক হয়।

• وجوب الإيمان بالقدر.

ভাগ্যলিপিৰ প্ৰতি ঈমান পোষণ কৰা অপৰিহার্য।

• من فوائد الإيمان بالقدر عدم الحزن على ما فات من حظوظ الدنيا.

ভাগ্যৰ প্ৰতি ঈমান পোষণ কৰাৰ অন্যতম এটা উপকাৰ হৈছে এই যে, পাৰ্থিৱ জীৱনৰ কোনো সুবিধা লাভ কৰিব নোৱাৰিলে চিন্তাই গা কৰি নলয়।

• البخل والأمر به خصلتان ذميمتان لا يتصف بهما المؤمن.

কৃপণালী কৰা আৰু এই বিষয়ে মানুহক নির্দেশ প্ৰদান কৰা, দুয়োটাই নিন্দনীয় স্বভাৱ। এই দুয়োটা স্বভাৱ কেতিয়াও মুমিনৰ হ’ব নোৱাৰে।