対訳 章 雌牛章 - クルアーン簡潔注釈（クメール語対訳） - ページ番号 19 - クルアーン百科事典

節: 120

وَلَن تَرۡضَىٰ عَنكَ ٱلۡيَهُودُ وَلَا ٱلنَّصَٰرَىٰ حَتَّىٰ تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمۡۗ قُلۡ إِنَّ هُدَى ٱللَّهِ هُوَ ٱلۡهُدَىٰۗ وَلَئِنِ ٱتَّبَعۡتَ أَهۡوَآءَهُم بَعۡدَ ٱلَّذِي جَآءَكَ مِنَ ٱلۡعِلۡمِ مَا لَكَ مِنَ ٱللَّهِ مِن وَلِيّٖ وَلَا نَصِيرٍ

អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានមានបន្ទូលទៅកាន់ព្យាការីរបស់ទ្រង់(ព្យាការីមូហាំម៉ាត់) ជាការណែនាំនិងដាស់តឿនរំលឹកឲ្យប្រុងប្រយ័ត្ន ដោយបន្ទូលរបស់ទ្រង់ថាៈ ពួកយូដា និងពួកណាសរ៉នី(ពួកគ្រឹស្ទាន) នឹងមិនពេញចិត្តចំពោះអ្នក(ព្យាការីមូហាំម៉ាត់)ជាដាច់ខាត លុះត្រាតែអ្នកបោះបង់សាសនាឥស្លាម ហើយដើរតាម(មាគ៌ា)ពួកគេ។ ចូរអ្នក(ឱព្យាការីមូហាំម៉ាត់)ពោលថាៈ ពិតប្រាកដណាស់ គម្ពីររបស់អល់ឡោះ ហើយនិងការបញ្ជាក់របស់ទ្រង់ ទើបជាការចង្អុលបង្ហាញដ៏ត្រឹមត្រូវ ពុំមែនប្រការមិនត្រឹមត្រូវដែលពួកគេកំពុងតែស្ថិតនៅលើវានោះទេ។ ហើយប្រសិនបើការដើរតាមពួកគេនោះ បានកើតចេញពីអ្នក ឬកើតចេញពីនរណាម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកដែលដើរតាមអ្នក ក្រោយពីការពិតដ៏ច្បាស់លាស់បានមកដល់អ្នកហើយនោះ ពិតប្រាកដណាស់ អ្នកពិតជាគ្មានអ្នកគាំពារ និងអ្នកជួយ(ការពារ)ពីអល់ឡោះឡើយ។ នេះគឺក្នុងន័យបញ្ជាក់ពីគ្រោះថ្នាក់នៃការបោះបង់ភាពត្រឹមត្រូវ និងរាប់អានអ្នកដែលស្ថិតនៅលើផ្លូវខុស។

節: 121

ٱلَّذِينَ ءَاتَيۡنَٰهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ يَتۡلُونَهُۥ حَقَّ تِلَاوَتِهِۦٓ أُوْلَٰٓئِكَ يُؤۡمِنُونَ بِهِۦۗ وَمَن يَكۡفُرۡ بِهِۦ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡخَٰسِرُونَ

គម្ពីរគួរអានបាននិយាយប្រាប់អំពីក្រុមមួយក្នុងចំណោមពួកអះលីគីតាប(អ្នកដែលគេបានផ្តល់គម្ពីរឲ្យ)ដែលពួកគេបានអនុវត្តតាមបណ្តាគម្ពីរដែលគេបានបញ្ចុះទៅឲ្យពួកគេ ហើយពួកគេបានដើរតាមវាយ៉ាងពិតប្រាកដ។ អ្នកទាំងនោះបានប្រទះឃើញនៅក្នុងបណ្តាគម្ពីរទាំងនោះនូវសញ្ញាភស្តុតាងជាច្រើនដែលបញ្ជាក់ទៅលើសច្ចភាពពិតរបស់ព្យាការីមូហាំម៉ាត់។ ដូច្នោះហើយ ពួកគេបានរួសរាន់ទៅកាន់ការមានជំនឿចំពោះគាត់។ ហើយមានមួយក្រុមផ្សេងទៀតបានបដិសេធចំពោះវា(សញ្ញាភស្តុតាងដែលមានបញ្ជាក់)។ ដូចនេះ សម្រាប់ពួកគេពិតជានឹងទទួលនូវការខាតបង់។

節: 122

يَٰبَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ ٱذۡكُرُواْ نِعۡمَتِيَ ٱلَّتِيٓ أَنۡعَمۡتُ عَلَيۡكُمۡ وَأَنِّي فَضَّلۡتُكُمۡ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ

ឱអម្បូរអ៊ីស្រាអែល! ចូរពួកអ្នកចងចាំនូវឧបការគុណរបស់យើងដែលបានប្រទានឱ្យពួកអ្នកទាំងផ្នែកសាសនានិងលោកិយ។ ហើយចូរពួកអ្នកចងចាំថា ពិតប្រាកដណាស់ យើងបានលើកតម្កើងពួកអ្នកឲ្យល្អប្រសើរជាងគេលើលោកិយនេះនៅសម័យកាលនោះ តាមរយៈភាពជាព្យាការី និងភាពជាស្តេចផែនដី។

節: 123

وَٱتَّقُواْ يَوۡمٗا لَّا تَجۡزِي نَفۡسٌ عَن نَّفۡسٖ شَيۡـٔٗا وَلَا يُقۡبَلُ مِنۡهَا عَدۡلٞ وَلَا تَنفَعُهَا شَفَٰعَةٞ وَلَا هُمۡ يُنصَرُونَ

ចូរបង្កើតនូវរបងការពាររវាងខ្លួនពួកអ្នកនិងទណ្ឌកម្មនាថ្ងៃបរលោកតាមរយៈការអនុវត្តតាមបទបញ្ជាទាំងឡាយរបស់អល់ឡោះ និងចៀសឆ្ងាយពីប្រការទាំងឡាយដែលទ្រង់បានហាមឃាត់។ ពិតប្រាកដណាស់ (នៅថ្ងៃនោះ ពោលគឺថ្ងៃបរលោក) គ្មានអ្នកណាម្នាក់អាចជួយដល់អ្នកផ្សេងបានឡើយ ហើយគេក៏មិនទទួលយកការលោះពីបុគ្គលណាម្នាក់ដែរទោះបីជាវាធំប៉ុនណាក៏ដោយ ហើយក៏គ្មានការអន្តរាគមន៍ណាមួយនឹងផ្តល់ប្រយោជន៍ដល់បុគ្គលណាម្នាក់ដែរទោះបីជាគេមានឋានៈខ្ពង់ខ្ពស់យ៉ាងណាក៏ដោយ ហើយក៏គ្មានអ្នកជួយណាដែលអាចជួយពួកគេក្រៅពីអល់ឡោះនោះដែរ។

節: 124

۞ وَإِذِ ٱبۡتَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِـۧمَ رَبُّهُۥ بِكَلِمَٰتٖ فَأَتَمَّهُنَّۖ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامٗاۖ قَالَ وَمِن ذُرِّيَّتِيۖ قَالَ لَا يَنَالُ عَهۡدِي ٱلظَّٰلِمِينَ

ហើយចូរអ្នកចងចាំ នៅពេលដែលអល់ឡោះបានសាកល្បងព្យាការីអ៊ីព្រហ៊ីម(អាប្រាហាម) ដោយដាក់បង្គាប់ចំពោះគាត់នូវបទបញ្ជានិងក្បួនច្បាប់ជាច្រើន ហើយគាត់ក៏បានធ្វើវា និងអនុវត្តនូវបទបញ្ជាទាំងនោះបានយ៉ាងពេញលេញ។ អល់ឡោះបានមានបន្ទូលទៅកាន់ព្យាការីរបស់ទ្រង់ គឺព្យាការីអ៊ីព្រហ៊ីមថាៈ ពិតប្រាកដណាស់ យើងចាត់អ្នកធ្វើជាគំរូសម្រាប់មនុស្សលោក ដើម្បីឲ្យពួកគេយកគំរូតាមអ្នកចំពោះទង្វើនិងសីលធម៌របស់អ្នក។ ព្យាការីអ៊ីព្រហ៊ីមបានតបវិញថាៈ (ឱម្ចាស់របស់ខ្ញុំ) សូមទ្រង់មេត្តាចាត់តាំង(ឲ្យមាន)មេដឹកនាំ(ចេញពី)ក្នុងចំណោមពូជអម្បូររបស់ខ្ញុំដើម្បីឲ្យមនុស្សលោកដើរតាមគំរូរបស់ពួកគេផង។ អល់ឡោះក៏បានឆ្លើយតបទៅកាន់គាត់វិញថាៈ ការសន្យារបស់យើងចំពោះអ្នកនូវ(ការផ្តល់)ភាពជាមេដឹកនាំក្នុងសាសនានោះ គឺមិនកើតមានចំពោះពួកដែលបំពានក្នុងចំណោមពូជអម្បូររបស់អ្នកនោះឡើយ។

節: 125

وَإِذۡ جَعَلۡنَا ٱلۡبَيۡتَ مَثَابَةٗ لِّلنَّاسِ وَأَمۡنٗا وَٱتَّخِذُواْ مِن مَّقَامِ إِبۡرَٰهِـۧمَ مُصَلّٗىۖ وَعَهِدۡنَآ إِلَىٰٓ إِبۡرَٰهِـۧمَ وَإِسۡمَٰعِيلَ أَن طَهِّرَا بَيۡتِيَ لِلطَّآئِفِينَ وَٱلۡعَٰكِفِينَ وَٱلرُّكَّعِ ٱلسُّجُودِ

ហើយចូរអ្នកចងចាំ នៅពេលដែលអល់ឡោះជាម្ចាស់បានបង្កើតពៃទុលហារ៉ម ជាកន្លែងដែលទាក់ចិត្តមនុស្សលោកឲ្យវិលត្រលប់ទៅរកវា។ រាល់ពេលដែលពួកគេចាកចេញអំពីវា(ពៃទុលហារ៉ម) ពួកគេតែងតែត្រលប់ទៅកាន់ទីនោះម្តងទៀត។ ហើយទ្រង់បានធ្វើឲ្យវាជាកន្លែងដែលមានសន្តិភាពសម្រាប់ពួកគេ ដោយគ្មានការបំពានទៅលើពួកគេឡើយនៅក្នុងវា។ ហើយទ្រង់បានមានបន្ទូលទៅកាន់មនុស្សលោកថាៈ ចូរពួកអ្នកយកម៉ាកមអ៊ីព្រហ៊ីម(កន្លែងដែលព្យាការីអ៊ីព្រហ៊ីមឈរក្នុងពេលដែលលោកសាងសង់កាក់ហ្ពះ)ធ្វើជាកន្លែងសឡាត(ថ្វាយបង្គំ)ចុះ។ ហើយយើង(អល់ឡោះ)បានផ្តែផ្តាំទៅចំពោះព្យាការីអ៊ីព្រហ៊ីមនិងកូនប្រុសរបស់គេ គឺព្យាការីអ៊ីស្មាអែល ឲ្យសម្អាតពៃទុលហារ៉មអំពីភាពកខ្វក់ និងពីរូបបដិមាទាំងឡាយ ហើយរៀបចំវា(ពៃទុលហារ៉ម)សម្រាប់អ្នកដែលមានបំណងចង់គោរពសក្ការៈនៅក្នុងវាដោយការតវ៉ាហ្វ(ដើរប្រទក្សិណ) អៀកទីកាហ្វ(តាំងសមាធិ) ការសឡាត(ថ្វាយបង្គំ) និងការគោរពសក្ការៈផ្សេងៗទៀត។

節: 126

وَإِذۡ قَالَ إِبۡرَٰهِـۧمُ رَبِّ ٱجۡعَلۡ هَٰذَا بَلَدًا ءَامِنٗا وَٱرۡزُقۡ أَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلثَّمَرَٰتِ مَنۡ ءَامَنَ مِنۡهُم بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِۚ قَالَ وَمَن كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُۥ قَلِيلٗا ثُمَّ أَضۡطَرُّهُۥٓ إِلَىٰ عَذَابِ ٱلنَّارِۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ

ហើយចូរអ្នក(ឱព្យាការីមូហាំម៉ាត់)ចងចាំ នៅពេលដែលព្យាការីអ៊ីព្រហ៊ីមបានបួងសួងទៅកាន់ម្ចាស់របស់គាត់ថាៈ ឱព្រះជាម្ចាស់! សូមទ្រង់មេត្តាធ្វើឲ្យទឹកដីម៉ាក្កះក្លាយជាទឹកដីដែលមានសុខសន្តិភាពផងចុះ ដោយកុំឲ្យមានអ្នកណាម្នាក់ប៉ុនប៉ងធ្វើអាក្រក់នៅក្នុងទឹកដីនេះឲ្យសោះ។ សូមទ្រង់មេត្តាប្រទានលាភសក្ការៈដល់អ្នកដែលនៅទីនោះអំពីផលានុផលគ្រប់ប្រភេទ ហើយសូមទ្រង់មេត្តាប្រទាននូវលាភសក្ការៈជាពិសេសសម្រាប់តែអ្នកដែលមានជំនឿលើទ្រង់និងថ្ងៃបរលោកផងចុះ។ អល់ឡោះជាម្ចាស់បានមានបន្ទូលថាៈ ហើយចំពោះជនណាដែលបានប្រឆាំងក្នុងចំណោមពួកគេនោះ យើងនឹងផ្តល់ឲ្យគេនូវការសើយសុខនឹងលាភសក្ការៈបន្តិចបន្តួចនៅក្នុងលោកិយនេះ។ បន្ទាប់មកនៅថ្ងៃបរលោក គេនឹងចាប់ទាញពួកគេទាំងបង្ខំទៅកាន់ទណ្ឌកម្មភ្លើងនរក ហើយវាជាកន្លែងវិលត្រឡប់ដ៏អាក្រក់បំផុតសម្រាប់ពួកគេនៅថ្ងៃបរលោក។

本諸節の功徳:

• أن المسلمين مهما فعلوا من خير لليهود والنصارى؛ فلن يرضوا حتى يُخرجوهم من دينهم، ويتابعوهم على ضلالهم.

• ពិតប្រាកដណាស់ ជនមូស្លីម ទោះបីជាពួកគេខំធ្វើល្អដាក់ពួកយូដានិងពួកណាសរ៉នីយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏ពួកគេមិនពេញចិត្តដែរ លុះត្រាតែពួកទាំងនោះបានបញ្ចេញអ្នកមូស្លីមពីសាសនាឥស្លាម ហើយដើរតាមពួកគេលើមាគ៌ាដែលវង្វេងនោះ(ទើបពួកគេពេញចិត្ត)។

• الإمامة في الدين لا تُنَال إلا بصحة اليقين والصبر على القيام بأمر الله تعالى.

• ភាពជាមេដឹកនាំក្នុងសាសនា គឺមិនអាចទទួលបាននោះទេ លុះត្រាតែគេមានភាពជឿជាក់ច្បាស់លាស់ និងមានភាពអត់ធ្មត់ក្នុងការអនុវត្តបទបញ្ជារបស់អល់ឡោះ។

• بركة دعوة إبراهيم عليه السلام للبلد الحرام، حيث جعله الله مكانًا آمنًا للناس، وتفضّل على أهله بأنواع الأرزاق.

• ពរជ័យនៃការបួងសួងរបស់ព្យាការីអ៊ីព្រហ៊ីមសម្រាប់ទឹកដីហារ៉ម(ក្រុងម៉ាក្កះ) ដោយអល់ឡោះបានធ្វើឲ្យវាក្លាយជាកន្លែងដែលមានសុខសន្តិភាពសម្រាប់មនុស្សលោក ហើយទ្រង់បានប្រោសប្រទានដល់អ្នកដែលរស់នៅក្នុងទឹកដីនោះនូវលាភសក្ការៈគ្រប់ប្រភេទ។