対訳 節 17 章 物語章 - الترجمة الكردية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - クルアーン百科事典

節: 17

قَالَ رَبِّ بِمَآ أَنۡعَمۡتَ عَلَيَّ فَلَنۡ أَكُونَ ظَهِيرٗا لِّلۡمُجۡرِمِينَ

پاشان اللە تەعالا زیاتر باسی نزا و پاڕانەوەکەی موسا دەکات، کە تێیدا وتی: پەروەردگارم بە ھۆی ئەوەی نیعمەت و چاکەی خۆتت لەھێز و دانایی و زانست و زانیاری پێ بەخشیووم، بڕیار بێت ئیتر نەبمە پشتیوانی ھیچ تاوانبارێک لە تاوانەکەیدا.

本諸節の功徳:

• الاعتراف بالذنب من آداب الدعاء.

داننان بە گوناهـ لە ئادابی نزاو پاڕانەوەیە.

• الشكر المحمود هو ما يحمل العبد على طاعة ربه، والبعد عن معصيته.

شوکر و سوپاسی چاک ئەوەیە کە وا لە بەندە دەکات گوێڕایەڵی پەروەردگاری بێت، وە دووریش بکەوێتەوە لە گوناھ و تاوان و سەرپێچی.

• أهمية المبادرة إلى النصح خاصة إذا ترتب عليه إنقاذ مؤمن من الهلاك.

گرنگی دەست پێشخەری بۆ ئامۆژگاری کردن، بەتایبەت کاتێک ڕزگارکردنی گیانی کەسێکی باوەڕداری پێوە بەند بێت.

• وجوب اتخاذ أسباب النجاة، والالتجاء إلى الله بالدعاء.

پێویستە ھەموو ھۆکارێکی ڕزگار بوون بگیرێتەبەر، وە بەنزاو پاڕانەوەیشەوە ھانا و ھاوار بۆ اللە تەعالا ببررێت.