対訳 節 110 章 ユースフ章 - クルアーン簡潔注釈（キルギス語対訳） - クルアーン百科事典

節: 110

حَتَّىٰٓ إِذَا ٱسۡتَيۡـَٔسَ ٱلرُّسُلُ وَظَنُّوٓاْ أَنَّهُمۡ قَدۡ كُذِبُواْ جَآءَهُمۡ نَصۡرُنَا فَنُجِّيَ مَن نَّشَآءُۖ وَلَا يُرَدُّ بَأۡسُنَا عَنِ ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

Биз жиберген пайгамбарлардын душмандарына мөөнөт беребиз, аларды алдап кызыктырыш үчүн жазалоого шашылбайбыз. Анткени алардын кыйрашы кечеңдегенде, пайгамбарлар алардын кыйроосунан үмүт үзүп калышканда жана пайгамбарлардын «жалганга чыгаргандарга азап келет, ыймандуулар аман калышат» деп берген убадаларын каапырлар жалган экен деп ойлоп калышканда пайгамбарларыбызга Биздин жеңишибиз келет жана Биз пайгамбарлар менен ыймандууларды жалганчылар кабылган кыйроодон сактап калабыз. Күнөөкөр коомго түшкөн азабыбыз эч качан кайтарылбайт.

本諸節の功徳:

• أن الداعية لا يملك تصريف قلوب العباد وحملها على الطاعات، وأن أكثر الخلق ليسوا من أهل الهداية.

Даават кылган адам пенделердин жүрөктөрүн башкарууга ээлик кыла албайт жана ибадат кылууга да түртө албайт. Адамдардын көпчулүгү туура жолго түшкөн адамдардан эмес.

• ذم المعرضين عن آيات الله الكونية ودلائل توحيده المبثوثة في صفحات الكون.

Аллахтын табияттагы аят-белгилеринен жана аалам мейкиндигиндеги Анын жалгыздыгын тастыктап билдирген далилдерден жүз бургандарды жемелөө.

• شملت هذه الآية ﴿ قُل هَذِهِ سَبِيلِي...﴾ ذكر بعض أركان الدعوة، ومنها: أ- وجود منهج:﴿ أَدعُواْ إِلَى اللهِ ﴾. ب - ويقوم المنهج على العلم: ﴿ عَلَى بَصِيرَةٍ﴾. ج - وجود داعية: ﴿ أَدعُواْ ﴾ ﴿أَنَا﴾. د - وجود مَدْعُوِّين: ﴿ وَمَنِ اتَّبَعَنِي ﴾.

«Айткын: «Бул менин жолум» деген аят өзүнө дааваттын кээ бир негиздерин камтыган: а) жолдун барлыгы – «Аллахка даават кыламын»; б) бул жол илимге негизделгендиги – «илим менен…»; в) даават кылган адамдын барлыгы – «мен даават кыламын»; г) даават айтылган адамдардын барлыгы – «жана мени ээрчигендер».