対訳 節 18 章 悔悟章 - الترجمة القيرغيزية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - クルアーン百科事典

節: 18

إِنَّمَا يَعۡمُرُ مَسَٰجِدَ ٱللَّهِ مَنۡ ءَامَنَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَأَقَامَ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتَى ٱلزَّكَوٰةَ وَلَمۡ يَخۡشَ إِلَّا ٱللَّهَۖ فَعَسَىٰٓ أُوْلَٰٓئِكَ أَن يَكُونُواْ مِنَ ٱلۡمُهۡتَدِينَ

Чындыгында мечиттерди жандантууга жана анын акысын аткарууга – жалгыз Аллахка ыйман келтирген, Ага эч кимди шерик кылбаган, кыямат күнүнө ишенген, намаз окуган, мал-мүлкүнөн зекет берген, Аллах тааладан гана корккон адамдар гана татыктуу. Балким мына ошолор туура жолго түшкөндөр. Ал эми мушриктер болсо бул нерседен ушунчалык алыс.

本諸節の功徳:

• في الآيات دلالة على محبة الله لعباده المؤمنين واعتنائه بأحوالهم، حتى إنه جعل من جملة المقاصد الشرعية شفاء ما في صدورهم وذهاب غيظهم.

Бул аяттарда Аллахтын пенделерине болгон сүйүүсү жана аларга абалдарына жараша камкордук кылуу камтылган. Жадагалса алардын көкүрөгүндөгү нерселерге шыпааны жана алардын ачуусун кетирүүнү — шарияттын көздөгөн максаттарынан кылып койду.

• شرع الله الجهاد ليحصل به هذا المقصود الأعظم، وهو أن يتميز الصادقون الذين لا يتحيزون إلا لدين الله من الكاذبين الذين يزعمون الإيمان.

Аллах жолунда согушууну мына ушул улуу максатка жетиш үчүн Аллах шариятка киргизди, ал максат — Аллахтын динине гана ыктаган чынчылдарды, ыймандуумун деп ойлогон жалганчылардан айырмалоо.

• عُمَّار المساجد الحقيقيون هم من وُصِفوا بالإيمان الصادق، وبالقيام بالأعمال الصالحة التي أُمُّها الصلاة والزكاة، وبخشية الله التي هي أصل كل خير.

Мечиттерди чындап жандандыргандар — чыныгы ыйманга ээ адамдар, намаз менен зекет башында турган жакшы иш-аракеттерди кылгандар жана бардык жакшылыктын башаты болгон Аллахтан коркуу сыпатына ээ болгон адамдар.

• الجهاد والإيمان بالله أفضل من سقاية الحاج وعمارة المسجد الحرام بدرجات كثيرة؛ لأن الإيمان أصل الدين، وأما الجهاد في سبيل الله فهو ذروة سنام الدين.

Аллах жолунда согушуу жана Ага ыйман келтирүү — ажыларды суу менен камсыз кылуудан жана Аль-Харам мечитинин кызматында болуудан көп эсе жакшыраак. Анткени ыйман келтир — диндин негизи. Ал эми Аллах жолунда согушуу — диндин туу чокусу.